JavaScript is required for this website to work.
Politiek

Is Conner Rousseau gelijk voor de wet?

Pieter Bauwens7/10/2023Leestijd 2 minuten
Het was ‘amicaal en gezellig’ en ‘zattemansklap’, dus het telt niet, volgens
Rousseau.

Het was ‘amicaal en gezellig’ en ‘zattemansklap’, dus het telt niet, volgens Rousseau.

foto © Belga

Conner Rousseau werd onthaald als de Messias van Vooruit en de politiek op mensenmaat. Maar meer en meer lijkt hij een valse profeet.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Conner Rousseau (Vooruit) werd lang gezien als iemand die het vertrouwen in de politiek kon herstellen. Hij legt contact met – ook jonge – mensen en spreekt hun taal. Maar deze week heeft hij het slechte imago van de politiek, als corrupte leugenaars met een netwerk, kracht bij gezet. Dat zou nog veel kwalijker kunnen zijn dan zijn mogelijk racistische uitspraken.

Van het geloof gevallen

Het is het ironie van het lot dat net deze week Knack uitpakte met een onderzoek naar het democratisch welbevinden van de burger. Ewald Pironet vat de studie als volgt samen: ‘Een wel érg grote groep mensen lijkt alle geloof in de samenleving kwijt te zijn. Een vijfde van de Belgen (19% Nederlandstaligen, 21% Franstaligen) is ervan overtuigd dat zijn stem niet meetelt, dat hij niet vertegenwoordigd wordt, dat de meeste politici corrupt zijn, dat rechters wereldvreemd zijn, en dat de media en de politiek elkaar indekken. Dat betekent dat zo’n 1,8 miljoen Belgen, onder wie 1 miljoen Vlamingen, zich niet alleen afkeert van de politiek maar ook de juridische wereld en de traditionele media. Kortom: van het hele systeem.’

Leest u dat nog eens en wees u bewust van de noodkreet die daaruit spreekt.

Mensen zijn niet dom

Wie politiek, media en gerecht wantrouwt, is deze week in zijn overtuiging gesterkt, dankzij het optreden van Conner Rousseau. Deze week hebben we het beeld gekregen van een politieke klasse die het netwerk heeft om zaakjes geregeld te krijgen. Het begint al met dat ‘eenzijdig verzoekschrift’. Daarna vernemen we dat de korpschef en de burgemeester amicale berichtjes krijgen van een burger die partijvoorzitter is van een partij die federaal regeert. En de mensen zijn niet dom. Die begrijpen ook dat die sms’jes om informatie, meer zijn dan dat.

Wie stelt zich de vraag waarom Rousseau die conversaties met de korpschef openbaar heeft gemaakt? Hoeveel hoogmoed moet je hebben om dat te doen? Je bent toch van de realiteit los als je dat als ‘gewoon’ ziet. ‘Iedereen kan dat doen’. Dat zal wel. Zou Deborah, aan haar kassa in Delhaize, het nummer van de korpschef hebben? Gewone burgers weten dat ze dat niet mogen en kunnen doen. De kans op een extra PV is groot. Terecht. Maar niet zo bij de politieke elite. Die vormen een ‘ons kent ons’ kliekje. Of die perceptie dragen ze zelf graag uit, ter hunner verdediging dan nog.

Een extraatje

Rousseau deed daar met zijn persconferentie in prime time nog een schepje bovenop. Zijn communicatie zat totaal verkeerd. Hij geeft de indruk dat wie aan de top zit, geen schuldinzicht nodig heeft. Wat gratuite excuses, jezelf als een slachtoffer voorstellen en doorgaan. ‘Zattemansklap’ was het, in een amicale grappende sfeer, we moeten dat allemaal in de context zien… Hij blijft zo onverstoorbaar dat hij ongenaakbaar lijkt, of is het arrogant?

Ook de volgende fase was voorspelbaar. De halve wetstraat die over elkaar heen valt om te reageren. Die om het meest afstand nemen van het racisme van Rousseau, oproepen tot ontslag, min of meer verdoken. De burger aanhoort het ogenrollend en weet dat hij wel op zijn woorden moet letten, op het werk, in het openbaar, op Whatsapp, Facebook, X, overal. Omdat hij geen politicus is?

En nu?

Is er nog een goede uitweg voor dit incident? Wat als Unia onderzoekt en het erbij laat? Wat als het parket seponeert, wat als hij wordt vrijgesproken? Hoeveel burgers zullen overtuigd zijn dat de rechtsgang dan correct verlopen is?

Zo ondergraven toppolitici, om hun eigen eer en glorie te beschermen, de democratische rechtsstaat. Een op vijf van de kiezers vindt dat hun stem niet telt. Hoeveel van hen is ervan overtuigd dat niet iedereen gelijk is voor de wet?

Pieter Bauwens is sinds 2010 hoofdredacteur van Doorbraak. Journalistiek heeft hij oog voor communautaire politiek, Vlaamse beweging, vervolgde christenen en religie.

Commentaren en reacties