JavaScript is required for this website to work.
Binnenland

1 Mei: Vlaamse beweging is sociale beweging en omgekeerd

Pieter Bauwens1/5/2022Leestijd 3 minuten

foto ©

Ter gelegenheid van 1 mei beklemtoont de Vlaamse Volksbeweging in de stad van priester Daens dat zij in wezen een sociale beweging is.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Op de vooravond van 1 mei verzamelde de Vlaamse Volksbeweging (VVB) in Aalst. De Vlaamse beweging is een sociale beweging was de boodschap. ‘Een Vlaamse onafhankelijke staat is maar mogelijk op voorwaarde dat wij rekening houden met de belangen van iedereen.’

Statieplein

Het statieplein, aan het station in Aalst, daar mocht de VVB van het Aalsterse stadsbestuur samenkomen. Hetzelfde plein waar een enthousiaste menigte ooit Priester Daens opwachtte toen hij terug kwam uit Rome. Niet wetende dat Daens niet door de paus ontvangen was, wel door de curie terecht gewezen. Gelukkig is er sindsdien voor de werkman veel veranderd klonk het bij de VVB. Het was een goede plaats om de VVB uit de digitale-fase-door-corona te halen.

Blijkbaar heeft de coronaperiode de VVB doen nadenken over haar boodschap want ze beginnen zowaar met een 1-meibijeenkomst. De boodschap is duidelijk: Vlaamse beweging is sociale beweging. ‘Het nationalisme, zoals wij dat beoefenen bij de VVB, is ook, en zelfs in de eerste plaats een sociaal verhaal.’ Zei VVB ondervoorzitter Michael Discart in Aalst. ‘Het Vlaams nationalisme is een verhaal dat zich afspeelt binnen een hechte samenleving, die dezelfde waarden en normen deelt, die open is, waar iedereen gelijk is, vrij is en waar de mensen solidair zorg dragen voor elkaar. Het verhaal van Vlaanderen is, van bij het begin, een sociaal verhaal.’

Solidariteit is nodig

Dat sociale verhaal is er volgens de VVB-ondervoorzitter altijd geweest: ‘Wanneer onze beweging opkwam voor de erkenning van de Nederlandse taal, voor gelijke taalrechten voor Vlamingen en Franstaligen voor de rechtbank, binnen de administratie, op de werkvloer. Wanneer wij ijverden voor algemeen enkelvoudig stemrecht voor iedereen, zoals priester Daens hier in Aalst, en vandaag de dag, nog steeds, voor betaalbaarheid van woningen en dus de aanwezigheid van jonge Vlamingen in onze Vlaamse rand rond Brussel, dan gebeurt dat, in de eerste plaats, vanuit een diep gewortelde sociale bekommernis. En wij mogen daar beslist fier op zijn en dit laten horen. Gelijkheid en rechtvaardigheid voor het Vlaamse volk, voor de Vlaamse meerderheid in dit land, zijn daarbij wat ons drijft.’

De bijeenkomst in Aalst moet dat geschiedenisverhaal ook een toekomst geven. ‘Vandaag, nu vele mensen moeite hebben om rond te komen, ook al werken ze hard en met twee, nu facturen voor basisbehoeften zoals verwarming, elektriciteit of brandstof onbetaalbaar worden, nu oorlog opnieuw woedt op Europese bodem, onze democratie bedreigd wordt en schaarste dreigt, hebben wij onze vrijheid, gelijkheid, maar vooral solidariteit meer dan ooit broodnodig.’

Sociale beweging is Vlaamse beweging!

Maar voor de VVB is niet alleen Vlaamse Beweging sociale beweging, de sociale beweging zou ook een Vlaamse beweging moeten zijn. Want Vlaamse onafhankelijkheid waarborgt beter de belangen van iedereen in Vlaanderen. ‘Het uitoefenen van rechten en plichten lukt enkel en beter binnen de grenzen van een hechte samenleving, de Vlaamse. Waar gelijkwaardige normen gelden, waar iedereen zich in herkent en zich kan in vinden. Eerder dan de syndicale toevlucht te zoeken via de ondemocratische Belgische hefboom. Want daar wordt het Vlaamse volk niet beter van, integendeel. Door federaal wanbeleid, ondoorzichtige transfers en ondemocratisch bestuur wordt ons volk zienderogen armer.’

Discart kent de tegenwerpingen die dan volgen, het Vlaamse sociale is vermomd egoïsme. ‘Dat sluit geen solidariteit uit, met niemand, ook niet met andere volkeren. Maar welvaart die wij niet bezitten kunnen wij niet delen en om veiligheid en welzijn te bieden moet wij die eerst zelf realiseren. Binnen onze eigen samenleving, en dat is onze samenleving, de Vlaamse natie.’

Ook online

Online loopt de campagne van de VVB verder, een filmpje moet de sociale boodschap van de VVB verder verspreiden.

De 1 mei bijeenkomst is voor de VVB geen eenmalig gebeuren. Het zou de bedoeling zijn ook de volgende jaren op dat moment de klemtoon te leggen op de sociale kant van de Vlaamse beweging. Benieuwd of er dan wel lokale politici en mandatarissen zijn van de V-partijen die de VVB ondersteunen in hun actie.

 

Pieter Bauwens is sinds 2010 hoofdredacteur van Doorbraak. Journalistiek heeft hij oog voor communautaire politiek, Vlaamse beweging, vervolgde christenen en religie.

Commentaren en reacties