JavaScript is required for this website to work.
Communautair

1 miljard extra in 2030 is niet genoeg voor Brussel

Pieter Bauwens1/2/2016Leestijd 4 minuten

Brussel heeft geld te kort, deze keer voor de tunnels. Geen nieuws, Brussel heeft altijd geld te kort.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Openbare werken is in België een gewestbevoegdheid sinds de derde staatshervorming in 1988, hoewel. Herinnert u zich de zesde staatshervorming nog? In die staatshervorming werden de gewesten exclusief bevoegd verklaard voor de openbare werken en het vervoer en ook voor ‘de minimale technische veiligheidsnormen inzake het bouwen en onderhouden van wegen en hun aanhorigheden.’ (geef toe het is ook een beetje poëzie) Maar ja, voor tunnels en dergelijke ‘aanhorigheden’ gelden Europese regels in ons land vastgelegd door het koninklijk besluit van 6 november 2007 ‘betreffende de minimale technische veiligheidsnormen voor tunnels in het trans-Europese wegennet. (Alles mooi samengevat in Jan Velaers e.a., De zesde staatshervorming: instellingen, bevoegdheden en middelen, vrolijk wordt je er niet van, wijzer soms wel)

De vraag is natuurlijk, hoe onderhoudt je daar tunnels mee? Als er één constante is in de Belgische staatshervormingen dan toch wel deze: Brussel wil graag ‘une région à part entière’ zijn, maar vraagt tegelijk een financiële voorkeursbehandeling.Zoals de oplossing van de EU-elite, voor elk probleem, meer Europa is, zo is de oplossing voor een Brusselse politicus bij elk probleem: meer federaal geld. Gewestje spelen en de rekening doorschuiven, noemen wij dat. Er zijn studies te vinden die de nood aan extra financiering van Brussel ondersteunen en er zijn er die dat net in vraag stellen (zoals in een studie van VIVES uit 2009)Schiet op met dat ‘evidence based ‘ besturen.Het verhaal van de discussie over de extra financiering voor Brussel in (de aanloop naar) de Zesde Staatshervorming is mooi samengevat door Guy Clémer in De zesde staatshervorming (eerste fase) van Hendrik Vuye en Guy Clemer. Wij gingen even op zoek naar wat cijfers.

Dode Hand

Overheidsgebouwen zijn vrijgesteld zijn van onroerende voorheffing. De aanwezigheid van een zeer groot aantal overheidsgebouwen weegt zwaar op de inkomsten van sommige gemeenten. Vandaar dat dat gecompenseerd wordt. Die compensatie is uitgebreid om de financiering van Brussel te ondersteunen.

Uit de begroting van 2016 leren we dat de federale overheid aan Vlaamse en Waalse gemeenten iets meer 15,5 miljoen euro compensatie betaalt. Het Vlaams gewest krijgt 643.000 en het Waals gewest 262.000 euro compensaties. Aan het BHG wordt samen zo’n 91 miljoen euro compensatie gestort. Let op, er wordt niets gestort naar de Brusselse gemeenten, zoals in Vlaanderen en Wallonië, het geld gaat naar het BHG.

Mobiliteit

De zesde staatshervorming voorzag in een extra financiering van het mobiliteitsbeleid in Brussel. Vanaf het begrotingsjaar 2012 kreeg het BHG een bijzondere dotatie ‘omwille’ van het mobiliteitsbeleid. Het BHG kreeg 45 miljoen in 2012, 75 miljoen in 2013, 105 miljoen in 2014 en 135 miljoen in 2015, vanaf 2016 wordt het bedrag van 2015 elk jaar geïndexeerd. Voor 2016 kunnen we in de begroting lezen dat het BGH 137,5 miljoen extra krijgt voor het mobiliteitsbeleid. Sinds 2012 kreeg het BHG dus al bijna een half miljard extra voor haar mobiliteitsbeleid.

Die ‘omwille’ staat tussen aanhalingstekens. In de staatshervorming was overeengekomen dat er geld werd gegeven aan Brussel dat moest gebruikt worden voor het mobiliteitsbeleid. Maar dat mocht niet van de Raad van State. De federale wetgever heeft zich niet te bemoeien met de besteding van het geld van het BHG, dat is een zaak voor het Gewestparlement. Dus werd het een blanco cheque.

Die cheque komt boven op fondsen die Brussel al kreeg voor de hoofdstedelijke functie. De zogenaamde Beliris fondsen, 125 miljoen per jaar; . Het fonds kwam er ook al om de hoofdstedelijke functie van Brussel te ondersteunen. In de Federale regering valt het onder de verantwoordelijkheid van Didier Reynders.

Veiligheid

Brussel heeft ook extra last van de EU, met Europese toppen en dergelijk, sinds 2012, kan Brussel rekenen op een extra krediet van 55 miljoen ‘bestemd voor de veiligheid in het kader van de Europese topontmoetingen georganiseerd te Brussel, evenals voor veiligheid en preventie verbonden met de nationale en internationale hoofdstedelijke functie van Brussel.’ Ruim genoeg dus om zeker het krediet op te kunnen maken. Voor de zesde staatshervorming kreeg Brussel 30 miljoen euro per jaar, dat werd dus bijna verdubbeld.

Gemeenschapscommissies

In Brussel zijn er ook dringende uitdagingen door de demografische groei. Daarvoor moeten de Vlaamse- en Franstalige gemeenschapscommissie extra gesteund worden. Elke jaar krijgen de Brusselse gemeenschapscommissie cumulatief 10 miljoen extra, bovenop het bedrag waar ze recht op hebben. dat wordt verdeeld volgens de 20/80 regel, met 20% voor de Vlaamse en 80% voor de Franstalige gemeenschapscommissie. in 2015 hadden ze recht op 40 miljoen extra.

In de Federale begroting voor 2016 staat 1 miljard euro ingeschreven voor de Brusselse gemeenschapscommissies, Vlaanderen krijgt 6,3 miljard, Wallonië 3,5 miljard. Brussel krijgt daarmee 10% van die enveloppe.

Taalpremies

Officieel is Brussel tweetalig, maar in de praktijk valt dat tegen. De tweetaligheid wordt aangemoedigd door een taalpremie, Ambtenaren die over een taalbrevet beschikken krijgen een juridisch gewaarborgde taalpremie, die betaald wordt door de federale overheid. Op de begroting van Binnenlandse zaken komt het bij ‘financiering van gemeenten en gewesten en andere instellingen.’ Alles samen staat op de begroting voor 2016 26,9 miljoen. Taalpremies voor Brusselse ambtenaren, die eigenlijk allemaal tweetalig zouden moeten zijn, het vertikken en wie het toch doet er door de rest van België moet voor betaald worden…

Pendelaars

Onderdeel van de financiering van Brussel is de pendelcorrectie. Het BHG krijgt een compensatie voor de duizenden pendelaars die dagelijks naar de stad komen. Die pendelaars kosten, maar brengen niets op is de redenering. In de ontvangstenbegroting van 2015 van het BHG vinden we daarvoor 48 miljoen euro. Dat bedrag wordt betaald door de andere gewesten, afhankelijk van de herkomst van de pendelaars. In 2015 betaalde Vlaanderen 62% van de pendelcompensatie, Wallonië dus 38%.

Buitenlandse ambtenaren

Het BHG telt naar verhouding meer internationale ambtenaren dan de andere gewesten. De loonsom van deze ambtenaren vertegenwoordigt 15% van de belastingsgrondslag van het BHG. In Vlaanderen is dat minder dan 1%. En dus moet dat, u raadt het al, gecompenseerd worden. Die compensatie werd sinds de zesde staatshervorming geleidelijk opgetrokken. In 2015 stond op de inkomstenbegroting van het BHG 175 miljoen euro, in 2014 was dat 115 miljoen euro.

Financieringswet

De nieuwe financieringswet, die deel uitmaakt van de zesde staatshervorming, bevoordeelt het BHG. Het BHG maakt via die nieuwe financieringswet een geraamde meerinkomst van 25 miljoen in 2015 tot 375 miljoen euro in 2030. Dat geraamde bedrag (door Guy Clémer) is afhankelijk van heel wat factoren, maar dat is de raming bij de opmaak van de nieuwe financieringswet, dat is dus de grootteorde waar de politici aan dachten. Guy Clémer schat dat de totale herfinanciering van de Brusselse instellingen tegen 2030 meer dan 1 miljard euro zal bedragen. Extra welteverstaan.

En?

Meer geld voor Brussel. Ze vragen het niet ze krijgen het ook. Voor alles moet het BHG gecompenseerd worden. Het toont vooral aan dat Brussel als een région à part entière economisch niet leefbaar is. Vandaar die massale compensaties. Het BHG maakt de knoop in het Belgische systeem niet losser maar vaster. Het BHG is geen oplossing voor de bestuurlijke problemen van België en Brussel, het is een deel van het probleem. Dat het BHG zich op gemeenschapsniveau ook nog eens verbonden heeft met de Franstalige gemeenschap en de Fédération Wallonie-Bruxelles gevormd heeft is het nog vaster trekken van de knoop, het probleem nog moeilijker maken.

Laat staan dat het nodig is dat het BHG een nieuw nationaal stadion bouwt in Vlaanderen…

Foto (c) Reporters 

Categorieën
Personen

Pieter Bauwens is sinds 2010 hoofdredacteur van Doorbraak. Journalistiek heeft hij oog voor communautaire politiek, Vlaamse beweging, vervolgde christenen en religie.

Commentaren en reacties