JavaScript is required for this website to work.
post

10 jaar na Wereldoorlog I

Mijmering over missende missen

Peter De Roover13/1/2014Leestijd 3 minuten

Goed, we hebben nu eens lekker collectief een deelneemster aan een miss-verkiezing uitgelachen en belachelijk gemaakt. Tijd om ons te verontschuldigen bij haar.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Neen, wij hebben niets met miss-verkiezingen en geen onzer redacteuren volgt dat soort gebeurtenissen op de voet. Zelf word ik er alvast niet echt wild van. Niemand op onze redactie kent Laurence Langen, tenzij sedert enkele dagen van naam. Van Cindy Sabbe hadden we evenmin gehoord, hoewel ze blijkbaar de voorbije maanden kon doordringen tot de finale van de Miss België verkiezingen. Tijdens die finale kreeg ze de vraag voorgeschoteld wanneer de Eerste Wereldoorlog was begonnen. Cindy antwoordde prompt dat bedoeld feit tien jaar geleden had plaatsgevonden.

En toen was het hek van de dam. We gingen allemaal collectief aan het schaterlachen. De dijen (billen in ’t Vlaams) aller Belgen zien nog rood van het geklets. Hoe dom kan een wicht zijn?

Maar dan rijst de vraag of domheid iets is om mee te lachen. Het antwoord is klaar en duidelijk: ja, als de dommerik van dienst een bepaalde status bezit, zich verstandig waant en verheven boven de omgeving. Deze brave meid doet mee aan een miss-verkiezing, mogelijk het hoogtepunt van haar leven. Hoe erg moet je er zelf aan toe zijn om zo iemand uit te lachen en haar moment de gloire nog eens even te gaan vergallen? Laten we even die gouden regel nog eens in herinnering brengen: lachen doe je – zeker in het publiek – alleen met wie hoger staat of met situaties, nooit met identificeerbare gewone mensen. Dat laatste is geen humor maar zielig pestgedrag. We bezondigen er ons allemaal wel eens aan en dus is het af en toe, in de goede oude collegestijl, tijd voor een bezinning.

Zelf vertelt Cindy trouwens dat ze op was van de zenuwen en puur van de stress van 100 jaar 10 jaar maakte. Het scheelt dan ook slechts een nulletje. Wel, die uitleg klinkt nog geloofwaardig ook, veel geloofwaardiger alleszins dan de excuses die ‘grote lieden’ dagelijks via de pers door onze strot proberen te rammen voor allerlei, bijvoorbeeld politieke, draaikonterij.

Ik trek de kaart van Cindy en publiceer hier haar facebook-bericht over het ‘incident’ ter compensatie van wat haar overkwam en ook… omdat ze gewoon overschot van gelijk heeft:

Beste facebookvrienden en alle kranten. Inderdaad ik heb een foutje gemaakt. Ik wist wel heel degelijk dat het 100 jaar was, maar door de stress op dat moment kwam er 10 uit mijn mond.

Ik denk dat missen een menselijke zaak is. Ik vind het wel jammer dat de media zoiets moet gebruiken om sensatie in hun kranten te krijgen. Momenteel wordt er meer over mijn foutje gebabbeld dan over de nieuwe Miss België, die uiteindelijk de meeste aandacht verdient.

Ik heb een heel leuk jaar achter de rug, het is voor mij een hele belevenis geweest en ik ben trots dat ik uiteindelijk zo ver ben geraakt. Eén klein foutje op een heel stresserend moment en heel België spreekt er van. Ik denk dat er andere dingen genoeg gebeuren waar nooit niemand iets van hoort.

Ik blijf altijd mezelf en kan er alleen maar sterker door worden.

Cindy

FOTO: © Reporters

<Vindt u dit artikel informatief? Misschien is het dan ook een goed idee om ons te steunen. Klik hier.>

AANVULLING 14 JANUARI:

Wie dacht dat de media een beetje gegeneerd tot inzicht waren gekomen na de beschamende figuurlijke lynchpartij, moest die illusie gisteren begraven. Sven Ornelis van Q-music vond het nodig om nog eens terug te komen op het thema en deed een doorzichtige poging om Cindy Sabbe bijkomend in verlegenheid te brengen.

De val werd ongeveer als volgt open gezet (geen letterlijke weergave). Vraag: ‘Wil je iets in de media doen?’ Antwoord: (uiteraard) ‘Ja.’ Vraag: ‘Wat betekent wereldvrede voor jou?’ Antwoord: De blablabla die je op zo’n vraag geacht wordt te antwoorden. Vraag: Hoe lang geleden begon Wereldoorlog II?’

Welke bedoeling kan dit nummertje hebben behalve nog eens goedkoop te scoren? Maar Ornelis mispakte zich want Sabbe antwoordde ’80 jaar geleden’. Het echt antwoord – 74 jaar – zit daar niet eens zo ver van af, dus Ornelis dreigde de mist in te gaan en daarom beet hij nog eens in z’n slachtoffer: ‘Wanneer begon die Tweede Wereldoorlog?’ In 1944, antwoordde Sabbe fout. Nu zal elke leerkracht kunnen bevestigen dat er op zo’n vraag gekkere antwoorden komen. (Zoals die leerling de vertelde dat de Eerste Wereldoorlog was gebonnen in 1418 maar dat hij niet wist wanneer die was geëndigd!) Dat Ornelis die tweede wereldoorlog dan – wellicht na intens opzoekwerk – in 1940 liet beginnen, terwijl het 1939 moet zijn, maakte één en ander nog gênanter.

Diezelfde dag konden we op de webstek van de kwaliteitskrant De Standaard lezen over ‘de blundermiss’. Hoeveel dieper kan journalistiek nog zakken?

Peter De Roover was achtereenvolgens algemeen voorzitter en politiek secreteris van de Vlaamse Volksbeweging , chef politiek van Doorbraak en nu fractievoorzitter voor de N-VA in de Kamer.

Meer van Peter De Roover
Commentaren en reacties