Het glazen kaartenhuis van Vivaldi
Zolang liberalen en christendemocraten slechts ronddrijven in het centrum van de Rode Zee, zullen ze nooit electorale vissen vangen.
Persoon: Alexis Tsipras
De stallen van Augias
Extreemrechts staat in ‘pole position’ op de Griekse eilanden, waar coronacrisis en vluchtelingen voor het nodige ongenoegen zorgt.
Politieke lockdown
De lockdown door corona is al erg genoeg, daar verandert machogedrag geen moer aan. En de politieke lockdown duurt voort.
Vergeten vragen van de voorbije week (55)
Vorige week sprongen onze journalisten gretig op een sensatiestuk van P-Magazine. Dat betekende minder aandacht voor deze vergeten vragen:
Noord-Macedonië: What’s in a name? Veel, zo blijkt.
Noord-Macedonië of Macedonië? Een ogenschijnlijk banaal verschil, een burenruzie hoogstens, maar met grote geopolitieke gevolgen.
Populisme, emocratie en rechtscisme
In onze tijd zijn verkiezingen verworden tot een amalgaam van populisme, emocratie en hypocriet rechtscisme.
Antinationalisten worden nationalist (en omgekeerd)
Het ‘Greferendum’ heeft Vlaanderen op z’n kop gezet: Links verdedigde een jingoïstisch projectiel, Rechts een antinationale superstaat.
Kan John Tsipras de Vlaamse sociaaldemocratie redden?
John Crombez kan kiezen: een radicaal socialistisch-multiculturalistische partij uitbouwen, of straks opnieuw met de CD&V regeren.
De wet van Pythagoras, niet langer gratis?
Met een door Berlijn gedicteerde ‘Spartaanse’ boekhouderslogica redt Europa het nooit.
Compensaties voor Griekenland?
Griekenland wil compensaties van Duitsland. En niet van Italië? Nochtans …
Lenins leerlingen
Als je wint heb je vrienden. Rijen dik echte vrienden. Het was behoorlijk potsierlijk hoe socialisten en sociaaldemocraten in binnen- en buitenland over mekaar struikelden om de overwinning van Syriza te recupereren.
Terug naar de Thermopylen
‘Duitsland, de EU, de Trojka, Turkije, één pot nat.’ Rond die synthese vonden de radicaal-linkse premier Tsipras en de leider van de rechtse ‘Onafhankelijken’ elkaar een week geleden elkaar. Ze vormen samen de nieuwe Griekse regering.
Syriza stelt in sneltempo teleur
Het zit de Europese Linkerzijde écht niet mee. Dan wint er al eens een linkse alliantie de verkiezingen in een Europees land, blijkt het toch wel niet om een bedenkelijk gezelschap populisten te gaan, zeker.
Syriza’s buitenlandpolitiek legt bom onder EU
Het verbaast EU-parlementslid Mark Demesmaeker (N-VA) allerminst dat kersvers Grieks premier Alexis Tsipras de Europese unanimiteit verbreekt door zijn boodschap dat Griekenland eventuele nieuwe sancties tegen Rusland niet steunt.
Is de EU nu gedoemd of gered door de komst van Syriza?
Syriza wint overtuigend de Griekse verkiezingen en de poppetjes gaan aan het dansen in Europa. Maar wordt de mousaka zo heet gegeten als ze wordt opgediend?
Links-radicale politicus gooit kritische journalist buiten
Sommige Griekse politici zijn het blijkbaar niet gewoon dat Duitse journalisten kritische vragen stellen en blijven boren. Alexis Tsipras, boegbeeld en goudhaantje van de links-radicale oppositiepartij Syriza, ergerde zich tijdens een interview zodanig over Michael Martens dat hij na zeven minuten de correspondent van de Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) de deur wees.
Grieken buigen voor Europa
Tegen het einde van deze week weten we of Griekenland in de eurozone blijft of niet. Voorstanders van een “Grexit” spiegelen zich alvast aan het idee van seksuele onthouding: eruit is minder leuk maar wel veiliger. Toch zijn de verkiezingen van 17 juni minder “G-day” voor de euro dan de media laten uitschijnen.
