Over pedofilie en empirie
Wetenschappelijke theorieën zijn vooraf door politieke motieven. Dit blijkt wel uit de discussie over pedofiele netwerken in Nederland.
Wetenschappelijke theorieën zijn vooraf door politieke motieven. Dit blijkt wel uit de discussie over pedofiele netwerken in Nederland.
En verder: Olivia Newton-John, Martin Heidegger en de laatste bizons…
Spengler wijkt af van het maakbaarheidsdenken van Verlichting en techno-utopisme. Daarom verwerpen progressieven, helaas, zijn leerzame werk.
Vorige maand overleed schrijver Günter Maschke. Hij genoot bekendheid als gedreven en intellectuele dwarsligger.
Op 14 december 1916 stierf Norbert von Hellingrath. Deze jonge filoloog herontdekte Hölderlin kort voor de Eerste Wereldoorlog.
Wat de nazi’s onder de ‘Rijksgedachte’ verstonden, blijft betwist. De interessantste, maar afwijkende mening is die van Christoph Steding.
Een begrijpelijk geschreven, maar zeker niet oppervlakkig panorama van de ‘politieke niet correcte’ denkers van de laatste eeuw. Onmisbaar.
Het wordt dus tijd om luid en duidelijk te zeggen: te veel democratie mondt uit in tirannie.
De progressieve strijd tegen alles wat men als ‘haat’ catalogeert, valt eerder onder zelfhaat dan onder de liefde voor de ander.
Een moslim zei in een vox pop eerlijk dat de invoer van de sharia een kwestie van demografie is. Ondertussen plegen politici cultuurverraad.
Het zojuist verschenen boek ‘Thomas Hobbes: de ik-gerichtheid van de politieke filosofie’ is een interessante maar stevige brok. Sid Lukkassen belicht enkele essentiële inzichten.
In zijn nieuwe boek ontpopt journalist Joël De Ceulaer als een euroscepticus, conservatief, criticus voor journalisten…
Sommigen menen dat vandaag net als in de jaren 1930 de democratie onder druk staat. Gelukkig leerde Gustav Radbruch ons wetten te te toetsen
Zweig, Mann, Weber,… allemaal namen uit de Europese Bildungstraditie. Misschien is het interessant die traditie te herontdekken?
Böckenförde, één van de laatste grote rechtsgeleerden van Europa, heeft ons verlaten. Hij verpersoonlijkte redelijkheid in rechtsgeleerdheid
Carl Schmitt duikt meer en meer op in Vlaanderen, zoals hij ook in de Anglo-Amerikaanse academische wereld tot het gemeengoed hoort.
Joachim Ritter is minder bekend dan zijn leerlingen van de ‘Ritter-Schule’. Ten onrechte: de kwaliteit van zijn werk overtreft de kwantiteit
Toen het Vlaams Blok electoraal doorbrak bij de lokale (1988) en nationale verkiezingen (1991) ontstond het cordon sanitaire. Dit was een afspraak tussen politieke partijen om op geen enkele wijze met het Vlaams Blok samen te werken: geen bestuursakkoorden, stemafspraken, gezamenlijke persconferenties of andere initiatieven. Bedenker hiervan was toenmalig Agalev-voorzitter Jos Geysels. Hij vond het Vlaams Blok immers racistisch, en …
‘Verlichting nu’ van Steven Pinker gaat niet over de Verlichting, zegt Philippe Clerick. Recensie van een autoritaire schoolmeester.
Carl Schmitt was een katholiek-conservatieve staatsdenker. Zijn werk wordt vaak gelezen als een aanval op de democratie, maar zijn begrip ‘vijand’ is geen morele categorie. Hem gaat het over de mogelijkheid om met iemand een vreedzame collectieve eenheid te vormen.
Johannes Popitz diende als Pruisisch minister van Financiën het naziregime. Toen hij het misdadige karakter ervan inzag, ging hij in het verzet. In het geloof aan de moreel zuivere staat stierf hij aan de galg.
Partijen zoals ‘Islam’ verbieden? Rechtsprofessor Boudewijn Bouckaert duikt in de geschiedenis van de jaren 30 en waarschuwt om ons niet te vergalopperen.