30 jaar geleden sprak Khomeini een fatwa uit over Salman Rushdie. Intussen heeft de islam aan invloed gewonnen en zijn er tal van andere critici vermoord. De laksheid van de elite is verbijsterend.
Etienne Vermeersch: in memoriam voor de immer lerende leermeester, de vrijzinnige ex-jezuïet, de cultuurchristen en verrassende flamingant
Als we de gematigde moslims vooruit willen helpen, moeten we alle salafistische organisaties verbieden, ook de partij Islam, stelt Dirk Verhofstadt.
Het probleem met de islam vandaag is de eigen angst van moslims omdat hun beschaving afstevent op een collectieve suïcide. We moeten hen helpen dit te begrijpen aan de hand van hun eigen bronteksten.
Is de islam de wereld aan het veroveren? Uiteraard niet, maar de islamfixatie van de Van Rooys verengt en verziekt het bredere debat.
Niet deradicalisering van moslims is zo nodig. Er is een alternatief voor ‘soumission’, aldus Johan Sanctorum, die pleit voor een radicalisering.
Het migratiedebat zoekt best oplossingen in (het naleven van) de Leitkultuur, daar lijken Vlaamse liberalen en conservatieven het alvast over eens.
Alle religieuze symbolen weren omwille van het neutraliteitsbeginsel wijst Filip Dewinter af. De hoofddoek ‘verdient’ een aparte regeling, schrijft hij in een opiniebijdrage.
Zijn nationalisme en liberalisme historische tweelingen of staan ze qua waarden haaks op elkaar? De lijnen tussen de kampen lopen kronkelig. De ideologische woordenstrijd wordt bijwijlen venijnig en vlijmscherp gevoerd. Het debat is oud, maar ook springlevend.
Wie had ooit gedacht dat de alomgerespecteerde en als ‘progressief’ geboekstaafde Etienne Vermeersch (1934) een ernstige stem zou krijgen in het communautaire debat? Decennia al beheerst hij als ethicus van de Ugent debatten en studies over ethiek en bio-ethiek, abortus en euthanasie. Zijn recht-voor-de-raapmeningen en soms van steriele logica druipende redeneringen zijn zalf voor rationelen en atheïsten, maar slaan vaak open wonden in de rangen van gelovigen, goed- en andere.
‘Het nationalisme reduceert het individu tot een taalgroep, een stam, een natie, en is dus helemaal niet liberaal.’ Dat moet ongeveer de meest algemene formulering zijn die vandaag in liberale middens te horen is. Tenminste, bij de ‘sociaal-liberalen’ in de traditie-Verhofstadt. Als bestuurslid van de klassiek-liberale denktank LIBERA! heeft Brecht Arnaert daar andere ideeën over.
