Met Christian Laporte, gewezen politiek journalist van La Libre Belgique, overlopen we het partijpolitieke landschap in Franstalig België op de vooravond van de verkiezingen.
Hans Bonte pleit voor een volwaardige Vlaamse rechtbank in Halle-Vilvoorde, al koos sp.a eerder voor een arrondissement zónder rechtbank.
Bart Maddens maakt het overzicht van het communautaire nieuws van 2015 op. Vaststelling: alles is communautair. Behalve de N-VA.
Laat Francis Delpérée (cdH) zich voor de Hongaarse kar van Viktor Orban spannen?
Baron Delpérée (cdH) vermaant zijn personeel van de RTBf: met de N-VA gaan we niet aan tafel a
De Belgische Grondwet is geen vodje papier, betoogde ooit Leo Tindemans in volle Egmontcrisis. Hij heeft gelijk. De Belgische Grondwet is veel meer dan dat. Hij is eender en anders tegelijk, als hij maar de Franstalige belangen dient.
Proffen in parlement en regering. Soms lukt het, soms niet. De Canadese professor-politicus Michaël Ignatieff schreef er een ontluisterend boekje over. Lessen van overzee en bedenkingen voor het binnenland.
Waarom maakt de defederalisering van justitie geen deel uit van de zesde staatshervorming, terwijl dit eigenlijk te Vollezele een verworvenheid was? Is het nu echt erger gesteld met de politisering van de magistratuur dan vroeger? Deel één verscheen eergisteren.
Politicus en hoogleraar François Perin is overleden. Hij werd geboren te Luik op 31 januari 1921 en overleed op vrijdag 27 september 2013. 27 september, dat is net de feestdag van de Franse Gemeenschap of de zogenaamde ‘Fédération Wallonie-Bruxelles’. Een instelling die Perin alvast de laatste jaren van zijn leven niet echt genegen was.
Wie zei daar weer dat BHV was opgelost? Wie had het over een historisch akkoord? Maar hoe komt het dan toch dat de poppen alweer aan het dansen zijn? Hoe zit het met die beruchte werklastmeting waar de Vlaamse partijen van de institutionele meerderheid zoveel heil van verwachten? Nogmaals, en het zal niet de laatste keer zijn, ziehier … het gerechtelijk arrondissement BHV.
Omdat de naam Francis Delpérée vandaag niet voorkomt in de Vlaamse pers, zullen wij dat ‘gaatje’ even dichten want de rechterhand van Joëlle Milquet spreekt duidelijke taal over de zogenaamde ‘bom’ onder het BHV-akkoord.
Osceola is moe van België. In een essay zegt hij waarom en hij doet dat in een aparte, niet-klassiek flamingante taal, waaruit misschien meer dan moeheid boosheid spreekt. Een stevige boterham met een staalharde analyse. Deel 4. (lees ook de vorige delen)
