SOS Wallonië
De laatste tijd horen we met verbazing uit Franstalige hoek steeds meer alarmkreten met betrekking tot Wallonië. Wat is er toch aan de hand?
De laatste tijd horen we met verbazing uit Franstalige hoek steeds meer alarmkreten met betrekking tot Wallonië. Wat is er toch aan de hand?
Geert Van Istendael praat met Luckas Vander Taelen over hun gedeelde fascinatie voor het ongrijpbare Brussel: een moeilijke maar duurzame liefde.
Een Brusselse babbel met Guido Fonteyn: ‘Ik denk dat we hier eigenlijk goed bezig zijn, ondanks de onvermijdelijke problemen.’
Vandaag 70 jaar geleden koos Wallonië op zijn Congrès National Wallon massaal voor aanhechting bij Frankrijk.
Tal van CD&V’ers brachten de afgelopen maanden een boek uit, zo ook Bianca Debaets: ’10 geboden voor Brussel’ (januari 2014) en Paul Delva: ‘Een Brusselse luis in de Vlaamse pels’ (december 2013). Sander Carollo recenseerde beide boeken.
De jongste dagen circuleerde op het net en in bepaalde media de misvatting dat José Happart zal spreken tijdens de jaarlijkse IJzerbedevaart, die dit jaar overigens voor het eerst op wapenstilstand zal doorgaan en in een nieuw kleedje gestoken wordt. Een Waalse gastspreker opvoeren die jarenlang de Vlaamse Voerenaars heeft gekweld, zou inderdaad een heuse ommezwaai betekenen ten opzichte van het flamingante karakter dat deze hoogdag ooit kenmerkte. Dit zou zelfs nog een trendbreuk zijn tegen het licht van de progressieve maar nog steeds Vlaamse wind die al in de tweede helft van de jaren ’90 door het organiserende comité woei…
Oud-journalist Guido Fonteyn ‘ontdekte’ dat de Franstalige lijsten in Vlaams-Brabant in oktober stevig terrein verloren. De cijfers lijken dat euforische verhaal te nuanceren maar een nieuwe doorbraak voor de politieke francofonie kwam er niet in Vlaams-Brabant.