Marnix Peeters: ‘Eigenlijk is alles de schuld van Jos Geysels’
Dit is een ingekorte versie van het interview met Marnix Peeters dat u uitgebreid kan lezen in het nieuwe Doorbraak Magazine. Vraag ernaar in uw krantenwinkel.
Dit is een ingekorte versie van het interview met Marnix Peeters dat u uitgebreid kan lezen in het nieuwe Doorbraak Magazine. Vraag ernaar in uw krantenwinkel.
De voorbije dagen nam Karel Anthierens afscheid van zijn vrienden, waaronder Guido Lauwaert. Die schreef een ode aan de journalistieke duizendpoot.
In zijn nieuwe boek, de veelbelovende schelmenroman ‘De jacht op Ursula Graurock’, kuist Peeters de lange tenen van de woke-aanhang.
En plots is Brusselmans opvallend braaf in zijn wekelijkse Humo column. Hij kan nog veel leren van de vrijbuiter uit Tollembeek.
Hoe eervol is het nog om gelauwerd te worden door ons-kent-ons-netwerkjes met politiek correcte maatstaven?
Journalisten zijn vendelzwaaiders geworden, toch als het gaat om de regenboogvlag. Laatste aflevering voor de zomerstop.
Als alleen nog brave, weldenkende meningen zijn toegestaan, kunnen we er even goed mee stoppen.
Telt het argument om ‘Gangreen’ van Jef Geeraerts uit de literaire canon te halen? Vertellen romans iets over hun auteurs?
In een tijd waar iedereen zich beledigd voelt, moet het scheldproza geherwaardeerd worden als goed voor de mentale gezondheid.
De Vlaamse tv-zenders bestoken ons dit najaar met talkshows. Kris Hoflack fileert ze voor u. Vandaag: ‘Vandaag’ van VRT.
‘Poepbacterie’ leidde niet tot misverstanden in Vlaanderen. Gebruiken Vlamingen vaker Noord-Nederlandse woorden door nieuwe media?
Tom Van Grieken wil Laurette Onkelinx aanklagen. Zij noemt zijn partij ‘racistisch’. Flauw volgens Joël De Ceulaer, maar hij vergat iets.
Als het VB 15% haalt en nog eens 10% stemt blanco of daagt niet op, dan zal een kwart van de Vlaamse kiezers zijn middenvinger hebben opgestoken. Waarna men tot de orde van de dag zal overgaan.
Een goed voornemen dat journalisten zouden kunnen koesteren voor 2019: minder vragen vergeten te stellen.
In ruil om hem het leven te redden, belooft Gideon de zorg op zich te nemen van Youssef en zijn gezin. Niet simpel.
En over de vrijwillige en bereidwillige zwijgzaamheid van de media en de politici (selbstverschuldete Unmündigkeit).
Als nachtwaker werkte hij aan zijn succesroman Drarrie in de nacht (2014). Ook als auteur trekt El Azzouzi aan de alarmbel.
Osceola is moe van België. In een essay zegt hij waarom en hij doet dat in een aparte, niet-klassiek flamingante taal, waaruit misschien meer dan moeheid boosheid spreekt. Een stevige boterham met een staalharde analyse. Hij rondt af in deel 7. (lees ook de vorige delen)
Een boek van een jonge schrijver, over Vlaamse thema’s, ontworteling en identiteit én zich ook afspeelt in de rand van de Vlaamse Beweging. Dat moeten we lezen. En dan is het ook nog eens geschreven door Joachim Pohlmann, identiteitsspecialist van de N-VA en speechschrijver van Bart De Wever.
David Dessin won de essayprijs van Streven en zet zich in zijn tekst scherp af van de vorige generatie die het denken in Vlaanderen vele jaren domineerde en het idee van een groepsgebonden identiteit radicaal afwees. Maar ze hebben hun tijd gehad, vertelt hij aan Doorbraak.