Antoine Compagnon over schrijvers en hun oude dag
Antoine Compagnon laat de wijze ouderdom zien als vorm van creativiteit die met de jaren komt en zich pas aandient wanneer het echt tijd is.
Antoine Compagnon laat de wijze ouderdom zien als vorm van creativiteit die met de jaren komt en zich pas aandient wanneer het echt tijd is.
Aciman, grootmeester van het essay, geeft een elegante en erudiete uitdrukking aan de eeuwige vraag: wat leert me dit over mezelf?
Bart Stouten belicht Samuel Beckett en Marcel Proust en laat ze haast trouwen
Van al mijn favoriete romans draagt Lolita veruit mijn voorkeur weg. Al meer dan twintig jaar. Ik heb het boek van Nabokov intussen minstens zes keer gelezen. Stilaan kan ik beginnen uitleggen waarom ik het zo goed vind.
Twintig jaar geleden was het niet zo’n probleem om Lolita de hemel van de wereldliteratuur in te prijzen. Dat kan vandaag nog altijd, …
Na de dood van zijn goede vriend Henri Floris Jespers schrijft Luc Boudens een liefdesbrief. Helaas, met te weinig peper en zout.
Friedländers lectuur van Prousts meesterwerk draait vooral rond de beeldvorming van Joden, en het belang van de herinnering. Niet toevallig.
Vroeger kon je auto’s moeiteloos herkennen, zoals Proust de rijtuigen van zijn tijd ook kon herkennen., maar daar gaat dit stuk niet over.
Is vrijwel elke hoogopgeleide een boerenpummel, zoals Benno Barnard stelt? En is een bibliotheek een ‘belevingscentrum’? Goede vragen toch?
‘Wat is literatuur, wat is ‘heilige’ literatuur toch vervelend!’ zegt Benno Barnard, die met ijzeren wilskracht Proust aan het lezen is.
Wie leest om zich beter te voelen, doet aan bibliotherapie. Net als andere takken van de geneeskunde kent die verschillende soorten dokters.
Kunst moet de mensheid tegen het licht houden van het morele oordeel en de fragiliteit van de menselijke situatie bestuderen.
Wie is de grootste Franse schrijver, Victor Hugo of Stendhal? Régis Debray neemt het op voor de auteur van Les Misérables, maar zijn visie op Stendhal is eenzijdig.
Gestript tot de essentie van het mens-zijn wacht de confrontatie met jezelf. Hoe kunnen we zin geven aan het zinloze quarantainebestaan?
Daniel Cohn-Bendit vindt het nodig sommige wetenschappers de les te spellen. Meer nog, ze moeten ‘hun bakkes houden’ roept hij op televisie.
Corona of geen corona, sommige dingen blijven, bijvoorbeeld dat stijl deel uitmaakt van de moraal. Daar hoef je geen Rees-Mogg voor te zijn.
De boeken van Peter De Roover tonen een fascinatie voor het communisme. Hij waarschuwt ons voor de dogma’s van het systeem. ‘De Grote Waarheid is het gevaarlijkste wat er is.’