Van oude schrijvers en dingen die niet voorbijgaan
Paul Claes is vertaler, essayist, literatuurwetenschapper, prozaïst en dichter. Een bespreking van diens indrukwekkende oeuvre en werkwijzen.
Persoon: Paul Claes
Literatuur als afscheidskuur
Dichteres Marleen de Crée stapte onlangs samen met haar partner uit het leven. Opvallend hoe ze in haar poëzie al vooruitliep op dit gezamenlijke afscheid.
Vrouwelijk schoon
Is vrijwel elke hoogopgeleide een boerenpummel, zoals Benno Barnard stelt? En is een bibliotheek een ‘belevingscentrum’? Goede vragen toch?
Blijf in uw kot – 100 crisisgedichten
De coronatijd heeft bij velen stilstand in denken en doen veroorzaakt. Niet echter bij de criticus en dichter Bert Popelier.
De tweede pastorie
Heeft de volksverheffing het volk ook verheven? Even misschien, maar Benno Barnard ziet het Papieren tijdperk toch ten einde lopen.
Paul ‘Mister Canon’ Claes schrijft geschiedenis
Van ‘Er zij licht’ tot ‘#Me too’: Paul Claes bloemleesde 500 historische oneliners, en presenteert zo terloops zijn canon van de westerse geschiedenis.
‘Hij leeft nog. Wacht maar, grootvader.’
In Hugo Claus’ vroege werk komen opmerkelijk meer verdoken familiekwesties voor dan men op het eerste gezicht zou vermoeden. Claus-kenner Georges Wildemeersch brengt opheldering en licht uitgebreid toe.
Het witte des dooiers
Zonder zout heeft een spiegelei niet veel smaak. Bijna even slap als een stichtende roman smaakt het. Claes en Job zijn het daarover eens.
