Opgelet: als u nooit een depressie of burn-out hebt, klopt er iets niet!
Steeds meer langdurig zieken: wanneer depressie een hype wordt en media-‘getuigenissen’ dat mee versterken
Persoon: Stromae
Brussel als blauwdruk?
‘De toekomst is meertalig. Brussel als blauwdruk’ is een boekje dat elke politicus met enige liefde voor de hoofdstad op zak moet hebben.
Alain Mouton: ‘Fransen staan vol zelfzekerheid op het wereldtoneel’
Waarom zijn de Fransen zo Frans? Mouton geeft in zijn nieuwe boek een overzicht van de Franse grandeur.
De pennenvriendjes gaan voor individuele groepsimmuniteit
Waarom moet groepsimmuniteit altijd zo collectief? Waarom wordt er niet vaker gezongen in het journaal? En wie gaat er mee wolven schieten?
Een commerciële afspraak met Stromae
De Afspraak (en andere media) zijn in volle adoratie omtrent het optreden van Stromae op TF1. Maar is daar eigenlijk iets speciaal aan?
Het emo-kannibalisme van Stromae
Hoe een ‘geniale’ marketingstunt van de Belgische artiest een delicaat onderwerp als zelfmoord misbruikt en aan de echte oorzaken voorbijgaat
Ta fête de Stromae hymne des Red Devils
De hymne van de Rode Duivels voor Brazilië toont het echte België. Een Franstalige tekst, ondertiteld in het Engels voor wie het niet begrijpt. Et pour les Flamands?
Nobelprijs voor Franstaligen
De nationalistische publieke opinie heeft Veerle Baetens het zwijgen opgelegd. En die Oekraïners maar betogen voor Europa! Dat is de analyse van Olivier Mouton over de affaire Baetens.
Ook in Wallonië geven ze er een lap op
Elio Di Rupo is ook niet altijd sant in eigen land. De onvrede over recente beleidskeuzes neemt hand over hand toe in Wallonië: de donkerrode achterban van de PS gromt. Een gewezen parlementsvoorzitter kraakt de volledige partijkoers af. Moet de premier zich zorgen maken?
De staatshervorming(en) van Martens
Wilfried Martens, die vanochtend is overleden, werd het gezicht van de staatshervorming van 1980. Dit is tot op heden de belangrijkste uit de reeks. Onvolkomen en onvoldragen, maar wel definitief. Na de staatshervorming van 1980 was het voor altijd gedaan met ‘la Belgique de papa’. We zijn sedertdien op weg naar ‘iets’ anders … maar naar wat?
‘Om te weten hoe het met Astrid Bryan gaat, koop ik geen krant.’
We amuseren ons kapot, schreef Neil Postman in 1985. Ook in het Nederlands werd zijn wereldberoemde aanklacht een bestseller. Postman overleed vandaag juist tien jaar geleden. En wij, wij amuseren ons nog steeds.
La Belgique zal Bruxels zijn ou ne sera pas
De nieuwe belgitude is heel erg Brussels getint. Wordt het hoofdstedelijk gewest model voor het hele land, vraagt Peter De Roover zich af.
