Quo vadis Vlaanderen?
Vijftien jaar na de onafhankelijkheidseuforie is België springlevend, en is Vlaanderen illusies armer en gegrepen door liberaal-globalisme.
Vijftien jaar na de onafhankelijkheidseuforie is België springlevend, en is Vlaanderen illusies armer en gegrepen door liberaal-globalisme.
De Decrolyschool koos voor de vakantieregeling van de Franse Gemeenschap en nam een loopje met de regels. Wat is het belang?
Wie droomt van een implosie van België moet ook onder het puin uitkrabbelen. Ondertussen ziet TVG de herschikking van politieke krachten niet.
Ik zal nooit stoppen met schrijven over omvolking. De lasterlijke suggestie dat ik daarmee zou aanzetten tot aanslagen, is levensgevaarlijk.
Paasvakantie is komkommertijd – journalisten zoeken naar nieuws (maar kijken nog altijd weg van deze vragen)
Een paar kranten zijn vorige week gewijzigd van formaat – maar het format blijft altijd hetzelfde. Dezelfde stokpaardjes, dezelfde taboes.
Een zingende partijvoorzitter, verkleed als konijn: de wanhoop om de verloren kiezer zit diep. Het socialisme graaft zijn lijken op.
Accijnzen en belastingen spelen een grote – niet dé grootste – rol in de brandstofprijzen. Worden maatregelen een druppel op een hete plaat?
De communautaire kloof binnen België wordt alsmaar groter. Tijd dat CD&V kleur kiest.
Het coronabeleid wordt bepaald door politici in een bubbel, ver weg van de realiteit waar ego’s en narcisme tot idiote compromissen leiden.
Het is een kwestie van tijd voor VB mee aan de macht komt, beweert Tom Van Grieken. ‘Tegen de golf van de geschiedenis kan niemand op.’
Als je als journalist al je tijd stopt in kritiek op een betoging van minstens 35.000 mensen, dan vergeet je andere vragen.
De liberale ‘familie’ bijeenhouden, de ‘Belgische familie bijeenhouden’ is een hopeloos achterhoedegevecht. Nu al verloren.
De weg naar Vlaamse autonomie is een lang en hobbelig pad. 2024 wordt een ijkpunt, maar of het een eindpunt is hangt van allerlei factoren.
Gerolf Annemans ziet de Europese Unie veranderen in een losser verband van soevereine staten.
De Nederlandse formatie verloopt moeizaam. Intussen is ophef ontstaan over verwevenheid van D66 met de media.
CD&V doet het barslecht in de peilingen. Tom Vandendriessche (VB) kan wel een paar redenen bedenken voor die electorale aftakeling.
Een gesprek over identiteit, politieke correctheid, Vlaamsgezindheid en meer n.a.v. Rondas’ recent gepubliceerde ‘Een kwestie van bestaan’.
Op details na hebben de Nederlandse kiezers gekozen voor continuïteit. VVD, D66 en CDA blijven waarschijnlijk regeren.
Zijn de ‘politieke families’ terug van weggeweest? Of krijgen we eerder meer zelfbewuste vertakkingen in de toekomst, zoals al in Brussel?
Omvolking is een direct gevolg van door ideologie of opportunisme gestuurde beleidskeuzes inzake landsgrenzen, asiel, migratie en integratie
België 2.0., het kernproject van Vivaldi, staat symbool voor de ontkenning en het wishful thinking eigen aan deze coalitie van verliezers.
Met het aantreden van premier Alexander De Croo (Open Vld) doemen de aloude paarse demonen van de regeringen Verhofstadt weer op.
Ook in de regering De Croo is het pas duidelijk welke keuzes gemaakt worden als de besteding van het geld op tafel ligt.
Moeten we blij zijn om Vivaldi? Het zegt veel over de Vlaams-nationale politieke strategie. Die faalde, al dan niet voorlopig.
Opportunisme, berekening en instrumentalisering van een drama: veel partijen hebben heel wat over om de stembusgang uit de weg te blijven.
Lijdt de reputatie van Jambon onder wat vandaag geweten is over de dood van Jozef Chovanec, of is er een bewuste actie tegen de VMP?
Wilmès mist de gravitas om te verbinden. Maar hoe verbind je twee verschillende democratieën, naties, culturen, talen… in één land?
Door de internationalisering van de financiële sector verliezen we onze greep op de banken en vloeien winsten richting buitenland.
Bart De Wever gaf het Vlaams-nationalisme zijn democratisch gelaat terug, maar had geen Waalse tegenhanger. Enter de Bocht van Bracke.