‘Aprilgrap loopt uit de hand’, blokletterden de kranten naar aanleiding van het nepfestival ‘La Boum’ waarvoor afgelopen donderdag toch enkele duizenden jongeren opdaagden na een online invitatie. Er ontstonden opstootjes toen de politie het Brusselse Terkamerenbos probeerde te ontruimen. De voltallige regering én burgemeester Close uiten hun afschuw over de ‘mislukte grap’ en prijzen het politieoptreden.

De agenten konden er inderdaad niet mee lachen. Op een filmpje is te zien hoe chargerende ruiters een vrouw, die het duidelijk te warm heeft en nietsvermoedend wat kleren uitdoet, doelbewust bijna verpletteren. Dat is eigenlijk opzettelijke doodslag, maar vermits de dame er vrij wit uit zag, geen zaak voor BLM.

Aprilgrap dus. Uit de hand gelopen. Veel volk in plaats van geen kat. Vermits ik zelf niet vrijuit ga, en op die bedottendag mensen naar De Afspraak lokte waar geen Sanctorum te bespeuren viel, zal ik het een geslaagde grap noemen, en meer nog: een statement tegen een regime dat steeds meer totalitaire trekken krijgt en de pandemie lijkt te gebruiken om de grenzen van de macht te verleggen.

Ooit zullen historici deze analyse maken, maar daar zijn we niets mee: we moeten vandaag zien wat er gaande is. Corona is een vrijgeleide voor het politiek establishment om al die flauwekul over ‘nieuwe politieke cultuur’ voor eens en voor goed ter zijde te schuiven. De mensen moeten voelen wie de baas is en het kritisch geneuzel moet stoppen. Antiestablishmentpartijen zijn een bedreiging voor de hygiëne en overijverige parlementairen gevaarlijke clowns. De politie is duidelijk helemaal mee met deze shift.

België, ooit het land met de meest liberale grondwet ter wereld, werd in twee jaar tijd een politiestaat met een uitvoerende macht die het ene decreet na het andere uitvaardigt zonder dat het parlement er zich hoeft mee te moeien. Dat parlement is ingeslapen, het is volgens de regels van de particratie een stemmachine die de wil van de partijvoorzitters uitvoert. Een door zijn tanden mompelende premier en een immer grijnzende minister van volksgezondheid vormen het perfecte paarse duo om het Belgische hellhole om te vormen tot een gesloten inrichting. L’union fait la force.

Schuld en boete

De wetenschappelijke elite, de virologen, infectiologen en heel het zootje, hebben zich blijmoedig ingeschakeld in het legitimeren van deze machtsgreep. Elke dag komen de professoren Van Damme en Van Ranst ons op TV tot discipline aanmanen en de bevolking voorhouden dat zij schuldig is aan de piekende cijfers, niet het beleid. Dit christelijke schuldbesef moet erin geramd worden, desnoods te paard en te zwaard. Feesten is dan meteen ook zondig, en al zeker als er vrouwen met bloot bovenlijf in het spel zijn. Stuur de apocalyptische ruiters erop af. Alleen strenge kastijding kan hen nog van de verdoemenis redden.

Langzamerhand daagt het, dat het virus op zich een straf is voor onze losbandigheid én een godsgeschenk voor de machthebbers. Iemand vroeg zich af waarom God afwezig was in deze pandemie: wel hier hebben we Hem, in de gedaante van een gevangenisdirecteur, geflankeerd door virologen-cipiers.

We zitten dus niet alleen in een coronadictatuur, er komt zowaar ook een nieuwe moraal met religieuze tintjes opzetten, terwijl we onze handen al vol hadden met de islam. Stop het feesten, bid en werk. De crisis is standaard geworden, de vastentijd gaat door tot Pasen op een maandag valt, ook wel ‘perspectief’ genoemd. Dat de jeugd daartegen protesteert: ze krijgt mijn volle goedkeuring. Het is alleen jammer dat die jeugd zich nog te veel laat bedotten door de slechte aprilgrap die wokeness heet, een politiek correcte hysterie die door de machthebbers zelf in stand gehouden want dan blijven die buiten schot.

De paradox dat we wel vrijheid inleveren maar er alleen blunders en wanbeleid voor terugkrijgen, -verbrande mondmaskervoorraden, contactonderzoek dat één grote farce is, vaccinaties die maar niet op gang komen — ja, dat moet ons kwaad maken —, maar dan moet wel degelijk de politieke elite geviseerd worden. De vis rot aan de kop, zijnde Ursula de Verschrikkelijke, de EU-bureaucratie die ons in deze malaise deed verzeild geraken. Dat zowat heel Europa in lockdown is en dat de ziekenhuizen nog altijd vol liggen, dat ook deze zomer in het water valt, hebben we in de eerste plaats aan von der Leyen en haar punthoofden te danken.

Ik wacht op een revolte daartegen, een mei 2021, ja, dat zou mooi zijn voor de geschiedenisboeken. En vooral voor onszelf, voorlopig nog levend en gezond. Zalige Paaspauze gewenst.