JavaScript is required for this website to work.
Politiek

Alexander De Croo versterkt cordon sanitaire

België Bananenrepubliek

Jasmijn Walldorf25/10/2020Leestijd 3 minuten

Om de knullige aanpak van de voorbije maanden te maskeren, legt Vivaldi het land lam. Ieder zijn cordon sanitaire!

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Vandaag betalen de cafés, restaurants, feestzalen, discotheken, sportclubs, pretparken, cultuurzalen, evenementsector en hun personeel de Blankenbergse rekening voor het schandelijk falen van de overheid. Elke nutty professor die ons adviseerde met de doempreek van de stervende zwaan, liet ons begin juni weten dat de volgende golf er eind september aankwam. Wel, vanaf dan herhaalde de geschiedenis zich.

In februari krijste Smulsmurf De Block arrogant: ‘Laat het virus maar komen. Wij zijn er klaar voor. Alle maatregelen zijn genomen.‘ Wat bleek: de overheid was helemaal niet klaar. Ze had niet voldoende beschermingsmateriaal, niet voldoende mondmaskers, de gevalsdefinitie was eerder een motor van de epidemie in plaats van een rem, niet voldoende PCR-tests, geen tracingcapaciteit…

Steenkoppende minister(ver)raad

In juni roeptoeterden de ministers in koor: ‘dit overkomt ons geen tweede maal’. Nadien vertrokken ze op reis om uit te rusten van hun ‘perte totale’-beleid. Teruggekeerd stootten ze zich inderdaad niet tweemaal aan dezelfde steen, ze kopten hem jolig heen en weer en namen een Dafalgan tegen de hoofdpijn. In de eerste golf waren we wereldwijd lijkenkampioen en het ziet er naar uit dat we deze morbide stunt nog eens zullen overdoen. De minister(ver)raad kreeg zijn netflixende tracers nooit doelmatig aan het werk, hij ontwikkelde een tracingapp die waardeloos bleek, er was geen bronopsporing, hij slaagde er niet in om iedereen die uit vakantie terugkeerde efficiënt te testen, hij kocht geen sneltests, voorzag onvoldoende labocapaciteit, en kon de jeugd niet afdoend handhaven.

Intussen droegen wij mondmaskers, hielden we afstand en wasten we onze handen. De winkels, sportclubs, fitnesscentra, secretariaten, hotels, cultuurzalen, pretparken, restaurant en cafés installeerden plexischermen, voorzagen ontsmettingsgels, noteerden namen en adressen voor tracing enz.

En wat zegt economiekiller Alexander De Croo nu? Enkel door óns gedrag aan te passen kunnen we het virus de baas? Hállo! Luister, ofwel werkt al het hierboven opgesomde voor geen zier ofwel faalde de overheid in haar taken van tracing, preventie en medisch voorzienendheid. Wat is het? Aan de opgeblazen linkse nonsenskikker, Marc Van Ranst, moeten we het ook niet vragen, want die sprak zichzelf al zoveel keer tegen dat hij intussen ministeriabel geworden is.

Cordon sanitaire

Nu wil economiekiller Alexander De Croo, in navolging van het Vlaams Belang, een cordon sanitaire rond scholen, ziekenhuizen, bedrijven en ons mentaal welzijn. Een cordon sanitaire rond het mentaal welzijn van de vite-valt-ie-regering is overbodig. Te laat. De mentale meltdown is in de Wetstraat onomkeerbaar en het China syndrome voert de hersencellen naar loden schoenen.

Een schutkring is normaal een beschermingszone rond een besmettingshaard. Nu faalde de overheid zo hard dat de ganse maatschappij een besmettingszone is en er ‘free havens’ moeten gevrijwaard worden tegen het virus. De Croo wurgt voor zijn cordon sanitaire de hotels, restaurants, cafés, feestzalen, discotheken, theaters, pretparken, cultuursector en sportverenigingen. Zonder enige wetenschappelijke verklaring offert hij ze voor het altaar van het cultuurmarxisme van professor autocratie Vandenbroucke. Net zoals Verhofstadt in de eerste paars-groene kwelling loopt De Croo  aan het handje van de linkse poco-politici die vrij ondernemerschap willen uitpersen en geilen op het verstaatsen van bedrijven.

He’s back bitches

Ja hoor, sinds Conner Rousseau vrouwen als ‘teven’ beschreef en de poco-letterjockeys en feministische glazenplafondwassers met hun oorverdovende stilte dit taalgebruik goedkeurden, mag ik iedere drager van een venuskruis vrij een teef, feeks, haaibaai, heks, helleveeg of viswijf noemen. Het is nu wachten tot een vooraanstaande politica een man een eikel, klootzak, hufter, lummel, ploert, pummel of boerenlul noemt, vooraleer de schaal in evenwicht staat en ook dat aanvaardbaar wordt. Ik reken daarvoor op Els Ampe of Valerie Van Peel want ik denk niet dat Petra De Sutter daarvoor de ballen heeft.

Nadat groen door machtsgeilheid besmet werd met het ‘Fgov-virus’ ging Kristof Calvo in vrijwillige quarantaine. Hij is zand gaan snuiven op de Belgische stranden en maakte lange inspirerende wandelingen door de duinen. But he’s back bitches. Matriarch Meyrem Almaci moet nu de politieke verelendung van haar cisgender heteroseksuele kanonnenvlees overtuigen dat ze als troondragers van groene tsarina’s nog een politiek-ecologische voetafdruk hebben. De groene teven hebben niets te vrezen, want zijlijnfucker Calvo is inmiddels akkoord en legt zich neer bij zijn slavenrol onder groene ambitieuze amazonefeeksen. Nu fractieleider Calvo als politieke eunuch verder gaat, volgen de overige kalveren hem byzantijns. ‘Het kan verkeren’, zei Bredero.

België is een bananenrepubliek die mij steeds vaker ergert en boos maakt. Lang was ik een stilzwijgend politiek observator, maar nu grijp ik naar de pen. Vrijgevochten schrijfster van opiniestukken met scherpe satirische inslag.

Commentaren en reacties