‘Het is jammer dat de campagne al gedaan is’, blikt de Brusselse met West-Vlaamse tongval terug. ‘Campagnevoeren werkt aanstekelijk: N-VA Brussel is een jonge, dynamische ploeg; een vriendenkring’, vertelt Tavernier. Van op de tweede plaats, vlak na haar leermeester Karl Vanlouwe, werd ze verkozen als Vlaams Parlementslid. Tavernier is pas 30 geworden en met haar leeftijd is ze de jongste politica binnen de N-VA-fractie. In het parlement wil ze zich onder meer toespitsen op Brussel, de Vlaamse rand en onderwijs. Ook Europa, haar passie, wil ze blijven opvolgen.

Stanford University

Haar cv is internationaal getint. Na haar master politieke wetenschappen in Gent, volgde ze een Engelstalige master Europese Studies in Brussel. Ze ging op Erasmus in Zweden en deed stages bij de Belgische ambassade in Zuid-Afrika en bij de Europese delegatie in Namibië. Ten slotte volgde Tavernier een master aan de Diplomatische Academie in Wenen, waarvan één semester aan de prestigieuze Stanford University in Californië. Sinds ze haar studies heeft afgerond, woont ze in Brussel. ‘Het internationale karakter van de hoofdstad spreekt me aan’, zegt Tavernier. ‘Ik heb hier zowel Vlamingen als expats in mijn vriendenkring. Hoewel ik nochtans hou van de Oostendse zee had ik nooit gedacht dat ik me elders zou thuis voelen. Natuurlijk zijn er veel zaken die in Brussel beter kunnen, maar daarom ben ik ook in de politiek gestapt’, geeft Tavernier aan.

Agalev

Politiek heeft haar altijd geïnteresseerd. ‘Het zit ook in de familie’, duidt Tavernier. ‘Mijn moeders kant draagt een sterke Vlaamse stempel. Langs vaders kant stond mijn oom, Jef Tavernier, aan de wieg van Agalev en mijn neef, Maarten Tavernier, was de voorbije verkiezingen eerste opvolger op de Vlaamse lijst van Groen in West-Vlaanderen.’

Zelf voelde Tavernier zich al snel thuis bij N-VA. Na haar studies maakte ze zich lid van de partij en ging ze in september 2015 aan de slag bij N-VA in het Europees Parlement als fractiemedewerkster Buitenlandse Zaken. Met N-VA was het meteen een match made in heaven, maar na anderhalf jaar werd ze Hoofd Kantoor van het Deense Europees Parlementslid Anders Vistisen. ‘Na de verandering van commissies in het Europees Parlement ruilde mijn toenmalige baas Mark Demesmaeker buitenlandse zaken in voor milieu’, verklaart Tavernier. ‘Ik wilde mijn focus op het internationale aspect blijven houden en op dat ogenblik kwam er een vacature vrij bij Vistisen. Hij werd toen net verkozen als eerste ondervoorzitter in het comité Buitenlandse Zaken. Na een geslaagde sollicitatie kon ik bij hem aan de slag.’

N-VA-petje

Vistisen behoort tot de Deense Volkspartij, een populistische anti-immigratiepartij. Tavernier beaamt dat de samenwerking evenwel goed is verlopen. ‘We toonden gelijkenissen, maar laat me duidelijk zijn: er waren ook verschillen. Zelf sta ik meer voor het inclusieve verhaal, maar ik deed mijn werk zonder N-VA-petje op.’ Op haar moment van overstap behoorde de Deense Volkspartij nog bij dezelfde Europese fractie als N-VA (ECR), maar in april dit jaar sloten de Denen zich aan bij de Europese Alliantie van Volken en Naties — vandaag Identiteit & Democratie (ID), de nieuwe Europese fractie van Matteo Salvini (Lega Nord) waar ook Vlaams Belang zich huisvest. ‘Mocht ik niet verkozen geraakt zijn, dan zou ik daar als N-VA’er logischerwijze nu ook niet meer werken’, onderschrijft Tavernier.

Of ze een politiek beest is? ‘Ik ben geen geboren politica, maar ik begin erin te komen’, antwoordt ze. ‘Na een Europees bouw ik nu ook een Vlaams netwerk uit.’ Ze is al enkele jaren lokaal actief in Schaarbeek en sinds februari is Tavernier voorzitter van de N-VA-afdeling Schaarbeek – Evere – Sint-Joost-ten-node. Als Vlaams Parlementslid geeft ze zichzelf zes maanden om zich in te werken. ‘Vanaf dan wordt het blijven gaan tot aan de eindmeet.’