Onze hoofdredacteur Pieter Bauwens vraagt zich in De Standaard (20 februari 2015) af hoe het zit met de verhouding tussen Vlaamse beweging en N-VA. Het is geen makkelijke relatie, beide partners twijfelen en lijken elkaar te wantrouwen. Maar zouden ze niet beter samenblijven? In Doorbraak krijgt u een uitgebreide versie van de tekst.
‘De Europese Unie heeft aangekondigd stappen te ondernemen tegen de dreigende terreur op ons continent. Ze zal dit doen in alle kalmte, en dat is bemoedigend’, schrijft Harry De Paepe.
Het had iets lachwekkends: sociaaldemocratische partijen die er als de kippen bij waren om een graantje mee te pikken van Syriza’s verkiezingsoverwinning. Maar wat met de independistische Sinn Féin, EH Bildu, Podemos en CUP? Ze zouden er beter eens goed naar kijken.
Vertaling van een opiniestuk voor Figarovox, van de filosoof Vincent Coussedière, auteur van «Eloge du populisme» (2012, Elya éditions).
Wil men dit kabinet redden, dan stapt Peeters op.
Syriza wint overtuigend de Griekse verkiezingen en de poppetjes gaan aan het dansen in Europa. Maar wordt de mousaka zo heet gegeten als ze wordt opgediend?
‘De vraag waarom de academische islamofobie-industrie er een fobie in plaats van een misdaad van gemaakt heeft, is tot nu toe onbeantwoord gebleven’.
‘De geseculariseerde godsdienstlessen in het katholiek onderwijs zijn hier in handen van leken, niet van bedienaars. Ze zijn dus gedeklerikaliseerd.’
‘Waarom zou deze schilder, precies zoals zijn voorgangers in de middeleeuwen en tijdens de renaissance, geen bronvermelding toevoegen?’
‘Wat tegen de borst stuit, is dat men diversiteit inroept en zelfs hyperdiversiteit bezweert omdat dit de eindtoestand van het Westen zou uitmaken, maar relativerend toekijkt bij extreme stromingen in de islam die juist elke diversiteit willen uitbannen en een totaal-egalisme willen installeren – terwijl men dit zo niet benoemt.’
‘Tonen dat je jezelf niet mag opsluiten in die overtuiging is beter dan een neutraal vak waarin de verschillende religieuze opties geduid worden.’
‘Ik wrijf me de ogen uit, en vraag me af welke werkelijkheid zich nog achter deze fraseologie bevindt. ‘
In de nasleep van de terreuraanslag op de redactie van Charlie Hebdo, steekt een vreemd racistisch vooroordeel de kop op: kom je uit Noord-Afrika? Of klinkt je naam Arabisch? Dan moet je wel moslim zijn.
Het Vlaams Parlement heeft unaniem een motie goedgekeurd die de aanslag tegen Charlie Hebdo in Parijs veroordeelt. Het parlementair verslag toont perfect aan waar het met echte vrije meningsuiting fout loopt in onze democratie.
Charlie Hebdo was een makkelijke prooi, want ze stonden alleen. De rest van de mediakudde graast liever in veilige weiden.
Welk soort samenleving willen we zijn? Het begin van het jaar en de reeks diversiteit doet onze hoofdredacteur nadenken over immigratie.
Onze hoofdredacteur, Pieter Bauwens, is verwonderd dat de weigering door Yvan Mayeur van het bezoek van Jan Jambon aan de Brusselse politie, zomaar, zonder veel commentaar wordt gemeld in de pers.
In de kerst- en nieuwjaarsperiode wil Doorbraak het diversiteitsdebat voeden, met meer dan één mening. Meer dan die ene mening die u bijna altijd hoort.
Ook na twee maanden Michel I blijft er rond de regeringsdeelname van de N-VA een waas van mysterie hangen. Waar stuurt de partij precies op aan?
Een Kamervoorzitter hoort niet thuis in het stakingsgewoel. Als Siegfried Bracke niet wat meer au-dessus de la mêlée gaat staan, dreigt hij straks Laurette Onkelinx nog gelijk te geven.
Neen, onze hoofdredacteur staakt niet. Maar niet uit politieke overtuiging, hij heeft er over nagedacht. Nu iedereen positie heeft ingenomen is het tijd voor een groot maatschappelijk debat: waar willen we heen met onze samenleving?
De dood van Luc De Vos blijft ook opinieland beroeren. Volgens onze hoofdredacteur is de kern van de zaak of je iemand mag reduceren tot zijn politieke overtuiging.
Net op de dag dat men de val van de muur herdenkt, stemmen vele Catalanen om nieuwe grenzen te trekken. Volgens vele linkse opiniemakers getuigt dat van veel cynisme.
De moord op de Nederlandse cineast en columnist Theo van Gogh tien jaar geleden toonde aan dat religieuze fundamentalisten de vrijheid van denken en spreken bedreigen. Naar een antwoord op die bedreiging zocht onze redacteur Dirk Rochtus tien jaar geleden in een opiniestuk in De Tijd.
Oud-ambassadeur Theo Lansloot stelt met verbazing vast dat het federale niveau terug Buitenlandse Handel organiseert. Coalitiepartner N-VA en de Vlaamse minister-president zouden daar nochtans anders moeten over denken.
Misschien moet het anders: een pleidooi voor een doorbraak. De partijpolitiek loopt aan tegen haar beperkingen door de vergrendeling. Het middenveld is nu aan zet.
Vlaanderen is al langer in het reine met zijn collaboratieverleden. Franstalig België moet daar nog aan beginnen. Historici zijn het daarover eens. Nu de politici nog.
Wat ISIS doet vervult velen met afgrijzen, maar misschien moeten we niet te hard oorzaken aanwijzen en remedies naar voor brengen. Enige nuance kan geen kwaad in het debat.
