Vrije Tribune
Vrije tribunes
De jongste politieke ontwikkelingen zijn weinig meer dan variaties op hetzelfde thema. De toestanden die jaren geleden al op de korrel werden genomen door cartoonist Brasser vertonen veel gelijkenis met wat we vandaag meemaken. Meer zelfs: de tekeningen van toen illustreren nog altijd perfect de actualiteit van vandaag. Nochtans had Brasser geen glazen bol.
Eén van de vele losse draden in de Di Rupo-akkoorden is de hervorming van de Senaat. Enkel over de toekomstige samenstelling van de Senaat lijkt het akkoord op het eerste zicht vrij duidelijk.
In de regering-Di Rupo zal de grootste Vlaamse partij niet vertegenwoordigd zijn. Ondemocratisch? Neen, zolang die grootste partij geen volstrekte meerderheid behaalt of onvoldoende bondgenoten vindt en (de) anderen samen wel aan voldoende zetels komen, kan ze opzij worden geschoven zonder daarmee de democratische regels met voeten te treden.
Begin vorige maand lieten Het Nieuwsblad en Koppen (VRT) de tricolore vlag wapperen bij de bekendmaking van de resultaten van een peiling die het Belgiëgevoel onder de Vlamingen had gepolst. “Sire, er zijn toch nog Belgen”, kopte Het Nieuwsblad merkbaar opgelucht.
