Bart Maddens gelooft niet in het scenario dat een ‘Zweedse’ federale regering van de belgicistische PS in de oppositie opnieuw een radicale regionalistische partij zou maken. Bien au contraire … Naschrift bij een drieluik.
Als de Zweedse coalitie lukt, zal N-VA dan in 2019 de vruchten kunnen plukken? Een antisysteempartij die vijf jaar het federale beleid uitmaakte? Om dan – opnieuw – met confederalisme naar de verkiezingen te trekken? Bart Maddens’ sluit vandaag een trilogie over de ‘Zweedse N-VA’ af.
Bart Maddens houdt in drie afleveringen de strategie van de N-VA tegen het licht. Als de N-VA iets kan veranderen, dan is het wel door radicale nationalisten minister te maken, zoals Jan Jambon.
Bart Maddens houdt in drie afleveringen de strategie van de N-VA tegen het licht. Waarom vegen ze het communautaire zo snel van tafel?
Heeft na media-paus en Vaticaan-watcher Jan Becaus nu ook de échte paus zich bekeerd tot het separatisme? Niet echt. Maar in een interview op de Spaanse commerciële omroep Quatro, dat vorige zondag werd uitgezonden, liet Franciscus zich wel verrassend genuanceerd uit over de kwestie van de Catalaanse onafhankelijkheid.
N-VA en FDF zitten eigenlijk in een vergelijkbare situatie. Allebei hebben ze zich radicaal verzet tegen de zesde staatshervorming. Maar allebei zullen ze die nu moeten helpen uitvoeren. FDF heeft in Brussel de uitvoering van de Hoofdstedelijke Gemeenschap op de agenda gezet. Zal een door N-VA geleide Vlaamse regering daarin meestappen?
‘Als deze verkiezing een referendum was over het voortbestaan van België, dan heeft België dit glansrijk gewonnen …’ Het V-teken is het symbool van België dat op alle fronten wint, stelt politoloog Bart Maddens. De N-VA-strategie is mislukt …
De integratiesector mag afgeschaft. Filip Dewinter moet gestraft. Antiracismewetgeving is bijzaak. Sociaaleconomische discriminatie dient weggewerkt. Vlamingen moeten wat minder dramatisch doen over hun taal. In juni verschijnt zijn nieuwe boek. In september start hij een nieuwe beweging: Movement X. Dyab Abou Jahjah zal de komende maanden nog vaak van zich laten horen.
Bart De Wever wil na de verkiezingen eerst snel een Vlaamse regering vormen met CD&V. Die Vlaamse as wil hij dan vervolgens gebruiken als hefboom bij de federale regeringsonderhandelingen. Dat was zaterdag groot nieuws en kwam gisteren ook uitgebreid aan bod in het debat De Wever-Peeters. Het was nochtans al langer bekend dat de N-VA aanstuurt op zo’n scenario. En het komt evenmin als een grote verrassing dat CD&V dat helemaal niet ziet zitten.
We hebben in korte tijd drie peilingen over ons uitgestort gekregen. Ze lagen alle drie in dezelfde lijn en bevestigden daarmee de stilaan wijdverspreide indruk dat de race al gelopen is. Als de N-VA het hoofd nog even koel houdt en een foutloos campagne-parcours rijdt, dan zal de partij de verkiezingen glansrijk winnen en uiteindelijk landen op iets meer dan dertig procent. Dat lijkt de algemene consensus vandaag.
De voorspelling van Bart Maddens komt uit: een beperkte lijst met te herziene grondwetsartikelen. Wat nu? Er zijn nog mogelijkheden in dit vergrendelde land, maar vooral veel vragen.
Vorige week vrijdag (4 april) organiseerde het Instituut voor Constitutioneel Recht van de KU Leuven een druk bijgewoond colloquium over de zesde staatshervorming. Het Instituut heeft ter zake een solide reputatie. Ook de vorige staatshervormingen werden via een soortgelijk colloquium grondig uitgebeend. De verslagboeken daarvan zijn nog steeds essentiële referentiewerken. Maar vreemd genoeg kreeg het evenement van vorige week nauwelijks weerklank in de media.
Het debat over de verklaring tot herziening van de Grondwet is volop losgebarsten. Bart Maddens analyseert.
Bart Maddens laat zijn licht schijnen over wat we niet weten na het N-VA-congres. Wie de leider is weten we, wie zal leiden na 25 mei weten we niet. Nog niet?
Volgens Bart Maddens in De Morgen zijn niet-partijgebonden verenigingen een vrijplaats voor onafhankelijke en kritische geesten. Een leegloop zou onvermijdelijk leiden tot een verschraling van het politieke debat.
De BHV-wet werd door de koning getekend voor zoemende camera’s. Het feestje van de zesde staatshervorming vond plaats in afwezigheid van de nieuwe vorst. Opmerkelijk, vindt Bart Maddens.
Het water tussen N-VA en CD&V lijkt de jongste tijd steeds minder diep te worden. Bart Maddens analyseert in deel 2 de problemen die zo’n Vlaamse Entente na de verkiezingen kan oproepen.
Het water tussen N-VA en CD&V lijkt de jongste tijd steeds minder diep te worden. Bart Maddens analyseert de alles-of-niets-aanpak versus de Vlaamse Entente. Deel 1.
De stemming in de senaat over de staatshervorming toont nog eens aan dat België in 2010 door het oog van de naald is gekropen. Als het gat groot genoeg is, doet ze dat weer in 2014.
Op 16 maart verklaarde Bart Maddens dat N-VA nog heel wat huiswerk had te maken. Hij beoordeelt nu het werkstuk dat voorligt.
De uitvoering van de staatshervorming knipt de band tussen Vlamingen binnen en buiten Brussel los en lijft die eerste dan in bij Wallo-Brux, schrijft Bart Maddens.
Wie weet wordt 2014 het jaar van de confederale revolutie (een mens mag altijd dromen). Toevallig zal het volgend jaar ook 25 jaar geleden zijn dat de uitvinder van het Belgische confederalisme overleed.
De Leuvense politoloog Bart Maddens zoekt de logica achter de ‘N-VA-bocht’ en merkt op dat een partij andere redeneringen moet volgen dan een ‘beweging’.
Naar aanleiding van de troonswisseling heb ik Tricolore tranen van Johan Anthierens herlezen. In het boekje steekt de auteur in een vlijmscherpe satirische stijl de draak met de hysterie rond het overlijden van koning Boudewijn twintig jaar geleden.
