De vergrendelde fopspeen
De voorspelling van Bart Maddens komt uit: een beperkte lijst met te herziene grondwetsartikelen. Wat nu? Er zijn nog mogelijkheden in dit vergrendelde land, maar vooral veel vragen.
Bart Maddens
De zesde staatshervorming: oplossing of symptoombestrijding?
Vorige week vrijdag (4 april) organiseerde het Instituut voor Constitutioneel Recht van de KU Leuven een druk bijgewoond colloquium over de zesde staatshervorming. Het Instituut heeft ter zake een solide reputatie. Ook de vorige staatshervormingen werden via een soortgelijk colloquium grondig uitgebeend. De verslagboeken daarvan zijn nog steeds essentiële referentiewerken. Maar vreemd genoeg kreeg het evenement van vorige week nauwelijks weerklank in de media.
Wat als de grendel wordt dichtgeschoven?
Het debat over de verklaring tot herziening van de Grondwet is volop losgebarsten. Bart Maddens analyseert.
Peter De Roover premier
Bart Maddens laat zijn licht schijnen over wat we niet weten na het N-VA-congres. Wie de leider is weten we, wie zal leiden na 25 mei weten we niet. Nog niet?
Invasion of the Body Snatchers
Volgens Bart Maddens in De Morgen zijn niet-partijgebonden verenigingen een vrijplaats voor onafhankelijke en kritische geesten. Een leegloop zou onvermijdelijk leiden tot een verschraling van het politieke debat.
Bekroning zonder koning
De BHV-wet werd door de koning getekend voor zoemende camera’s. Het feestje van de zesde staatshervorming vond plaats in afwezigheid van de nieuwe vorst. Opmerkelijk, vindt Bart Maddens.
Het jaar van de Vlaamse Entente?
Het water tussen N-VA en CD&V lijkt de jongste tijd steeds minder diep te worden. Bart Maddens analyseert in deel 2 de problemen die zo’n Vlaamse Entente na de verkiezingen kan oproepen.
Het jaar van de Vlaamse Entente?
Het water tussen N-VA en CD&V lijkt de jongste tijd steeds minder diep te worden. Bart Maddens analyseert de alles-of-niets-aanpak versus de Vlaamse Entente. Deel 1.
Door het oog van de naald
De stemming in de senaat over de staatshervorming toont nog eens aan dat België in 2010 door het oog van de naald is gekropen. Als het gat groot genoeg is, doet ze dat weer in 2014.
Hoe N-VA de knoop doorhakt
Op 16 maart verklaarde Bart Maddens dat N-VA nog heel wat huiswerk had te maken. Hij beoordeelt nu het werkstuk dat voorligt.
Kaarsen branden voor de Heilige Emilie
De uitvoering van de staatshervorming knipt de band tussen Vlamingen binnen en buiten Brussel los en lijft die eerste dan in bij Wallo-Brux, schrijft Bart Maddens.
De uitvinder van het confederalisme
Wie weet wordt 2014 het jaar van de confederale revolutie (een mens mag altijd dromen). Toevallig zal het volgend jaar ook 25 jaar geleden zijn dat de uitvinder van het Belgische confederalisme overleed.
Stratego van de N-VA
De Leuvense politoloog Bart Maddens zoekt de logica achter de ‘N-VA-bocht’ en merkt op dat een partij andere redeneringen moet volgen dan een ‘beweging’.
Sire, er zijn geen echte republikeinen meer
Naar aanleiding van de troonswisseling heb ik Tricolore tranen van Johan Anthierens herlezen. In het boekje steekt de auteur in een vlijmscherpe satirische stijl de draak met de hysterie rond het overlijden van koning Boudewijn twintig jaar geleden.
Het DNA van de koninklijke toespraken
Straks krijgen we Alberts laatste 21-julitoespraak. Bart Maddens gaat op zoek naar de rode draad in de reeks die de koning neerzette.
Er hangt een contrareformatie in de lucht
De Belgische politieke geschiedenis is er een van contra-hervormingen die volgen op hervormingen. Die tegenbeweging was zelden langere tijd succesrijk. Bart Maddens houdt er rekening mee dat de volgende contrareformatie meer kans heeft op slagen.
Wat hebben koning én tandarts?
Onze medewerker Bart Maddens schreef donderdag volgend opiniestuk voor www.deredactie.be. Wij nemen dat hier over met zijn toestemming.
Wanneer is de N-VA incontournable?
Als de V-partijen in 2014 samen geen meerderheid halen, dan verdwijnen ze samen naar de oppositie, zegt Bart Maddens.
Brusselse Vlamingen ingelijfd bij Wallo-Brux
Over de Comori – wie? wat? – bericht de Vlaamse pers niet veel. Dat die de staat aan het hervormen is, wordt amper opgemerkt. Misschien maar goed ook voor de gezondheid.
Het Peeters-dilemma
Kris Peeters wil opnieuw Vlaams minister-president worden. Of toch niet? Bart Maddens bekijkt de opties.
Vergeet 2014. Op naar 2033!
Bart Maddens waagt zich aan een wat ongebruikelijk genre. Is het waarzeggerij, SF, horror of toch SM?
Ingrijpend en ondemocratisch
De discussie over de tweede fase van de staathervorming is vorige week eindelijk van start gegaan in de Senaat. De senatoren buigen zich eerst over de hervorming van hun eigen assemblee, nadien komen de samenvallende verkiezingen aan bod. Vooral die tweede ingreep zal verstrekkende gevolgen hebben op de werking van ons politieke systeem.
De kieskring BHV is nog steeds niet gesplitst
Ergens in het vier pagina’s lange interview met Bart De Wever in La Libre (6 maart) vraagt de journalist ‘Il y a quand même la scission de BHV?’ . ‘Même pas’, antwoordt De Wever, zonder verdere uitleg. Het was voor een aantal Franstalige commentatoren een reden om De Wever af te doen als een leugenaar en fantast.
Eenzame kerst in Laken
Ik geef het eerlijk toe: toen ik de kersttoespraak van de koning hoorde, had ik nooit gedacht dat er zoveel heisa over zou ontstaan. Want in wezen verschilde deze toespraak niet zoveel van alle andere koninklijke toespraken sinds de jaren tachtig.
De haat van de opininiemakers
In het vorige nummer van Doorbraak bezorgde Peter De Roover ons al een mooie bloemlezing van de nogal hatelijke reacties in de Vlaamse pers op de verkiezingsoverwinning van de N-VA. Ik hoef al dat fraais hier niet te herhalen. Dat opiniemakers niets moeten weten van de N-VA in het bijzonder en het Vlaams-nationalisme in het algemeen, dat is natuurlijk hun goed recht. Maar vanwaar die nauwelijks verholen haat?
De vergeten verjaardag
Er zijn zo van die verjaardagen die men het liefst van al onopgemerkt voorbij laat gaan. De eerste verjaardag van het institutionele akkoord (11 oktober 2011) was er zo een. Natuurlijk werd die gebeurtenis overschaduwd door de lokale verkiezingen. Maar toch kan men er niet omheen dat de jubelstemming rond het akkoord vandaag helemaal is verdwenen.
Kroniek van een aangekondigde nederlaag?
De provincieraadsverkiezingen mogen dan al onopgemerkt zijn voorbijgegaan tijdens de campagne, ze hebben wel één groot voordeel : ze brengen de politieke krachtsverhoudingen vrij accuraat in beeld. De verwachting was dat de lokaal zwak verankerde N-VA hier onder het niveau van 2010 zou scoren. Maar de partij doet er, met 28,6%, nog een procent bij. Dit mag vandaag dan al een onverhoopt groot succes zijn, in 2014 zou het een ontgoochelende score zijn. Want daarmee wordt de N-VA niet incontournable in Vlaanderen.
Twee drietrapsraketten
De opiniepeiling van begin deze week was de vierde op rij die voor de radicale Vlaams-nationalisten (N-VA en het Vlaams Belang) een absolute zetelmeerderheid voorspelt in het Vlaams Parlement. Sinds december vorig jaar wijzen alle peilingen, op één na, in dezelfde richting : de V-partijen verwerven een absolute meerderheid in zetels, waardoor de N-VA in elk geval ‘incontournable’ wordt bij de Vlaamse regeringsvorming stelt politicoloog Bart Maddens.
Angst voor de V-meerderheid
In juni 2014 zal alles draaien rond de vraag of de N-VA ‘incontournable’ wordt voor de Vlaamse regeringsvorming. Als het ook maar enigszins kan zullen de traditionele partijen de N-VA buiten de Vlaamse regering (en natuurlijk ook de federale) willen houden. Het Belgische establishment snakt naar een lange periode van communautaire rust. En dan kan men een door de N-VA gedomineerde Vlaamse regering missen als de pest.
Hopelijk wordt 2014 het jaar van de gaullistische revolutie in België
De Belgen kijken gefascineerd naar het democratie-festijn in Frankrijk, waar de bevolking weer naar de stembus trekt. Wij kunnen alleen maar dromen van zo’n feest van de democratie. Dat schrijft Bart Maddens , politiccoloog en Doorbraak-redacteur in De Tijd.
