Kaat Bollen en de ‘waardigheid van het beroep’
Kaat Bollen voelt zich aangevallen in haar recht op zelfexpressie door de berisping van de tuchtcommissie van psychologen. Ten onrechte.
Kaat Bollen voelt zich aangevallen in haar recht op zelfexpressie door de berisping van de tuchtcommissie van psychologen. Ten onrechte.
De zorg is een koekoeksjong en zal zichzelf omver trekken, de begroting slopen en andere sectoren kannibaliseren.
Met de nieuwe pauselijke encycliek kan je het nauwelijks oneens zijn, maar er ontbreekt een implementatiestrategie voor al die mooie ideeën.
In een ongekende economische crisis klotst het geld tegen de plinten. Dat kan omdat de burger het ultieme verdienmodel is geworden.
In de brief ‘Samaritus Bonus’ onthoudt het Vaticaan mensen die om euthanasie vragen de laatste sacramenten. Waar blijft de menselijkheid?
Elke week komt er wel economisch en financieel nieuws voorbij dat enige verdere filering verdient. Luc Nijs het even voor u op een rij.
Het moet allemaal anders, postcorona. Behalve dan bij de belastingen. Daar klinkt alles akelig vertrouwd. Toch maar meer van hetzelfde?
Minder kapitalisme? Laten we het vooral realistisch houden. Robuustheid is doelgericht, intentioneel en kapitaalsaccumulerend.
Deze crisis leert ons vele dingen die we al wisten. Een onbekwame overheid verschuilt zich achter de wetenschap met het wapen van de angst.
In tijden van corona sneuvelen ook de trias politica, de economie, de principes van verantwoording en vertrouwen, en de kritische media.
Het zou de wetenschappers sieren de beperktheid van hun kennis te laten meewegen als ze de hand van onze politici vasthouden.
Wetenschap mag leiderschap niet vervangen. De coronacrisis bewijst evenwel het tegendeel. De armoede zit aan beide kanten.
Marktpartijen hebben zelf gekozen voor het nemen van economisch risico horen we in coronatijden. Dat werd niet gezegd tijdens de bankencrisis.
We hebben geen vastgoedprobleem maar een betaalbaarheidsprobleem in onze woningmarkt. Er zijn oplossingen, maar beleidsmakers willen niet mee.
De lange-termijn klimaatplannen zijn wenslijstjes, zwaar falend beleid werd aangekondigd. De eerste bewijzen liggen er nu.
Fiscale beleidsexperten zijn vaak geen experten. Ze voeden met hun onkunde de koterijen en doen zo meer slecht dan goed voor de fiscaliteit.
We willen niet dat België exclusief als bedrijf wordt beheerd, maar ook niet dat het helemaal niet wordt beheerd, zoals nu.
De jaarlijkse hoogmis van de economische elite in Davos is weer achter de rug. Dure eden, de obligate valse noot, maar vooral geen vooruitgang.
Voor een kleine 50 euro per Vlaming per mogen we ‘genieten’ van de VRT. Toch zijn we als belastingbetaler altijd de pineut.
De EU houdt bij de financiering van haar klimaatplan geen rekening met de effecten van haar eigen beleid, alsof ze niet weet wat ze doet.
De klimaatdiscount op onroerend goed is aanzienlijk en wordt vooralsnog genegeerd door de markt en overheid. Dat is een kwestie van tijd.
De verslaving aan de ‘subsidietiet’ is een gevaar, in het bijzonder voor de cultuursector. En het kan ook anders. Een verslag.
Guido Vanheeswijck schreef een boek over geloven in de moderne tijd dat nagels met koppen slaat. Een nieuwe tijd voor religie.
Sucessierechten en vermogensongelijkheid kennen een lastige relatie. Wat de oplossing ook is, er is van alles mis met de huidige successiewet.
De Belgische belastingwetten doorstaan de toets van doelmatigheid niet. Wetsdwang zonder dragende legitimering leidt tot tirannie.
De ‘green new deal’ is technocratisch gehaspel van mensen die de indruk geven nauwelijks de draagwijdte te beseffen van wat ze schrijven.
In zijn nieuwe boek neemt Stiglitz het kapitalisme op de korrel. Niet het kapitalisme, maar de democratie is ziek, stelt Luc Nijs.
Waarom zouden de beste studenten naar de VS trekken? Ook Europa heeft toponderwijs te bieden, al weten we niet hoe dat in de markt te zetten.
Hoe ziet arbeid er in de toekomst uit? Is ons onderwijs daar klaar voor? Luc Nijs geeft wijs advies voor jonge mensen
Impliciete overheidstoezeggingen zijn een veel groter probleem voor de houdbaarheid van de openbare financiën dan de staatsschuld