Waarheid als collateral damage
Keulen is plots een ‘falende stad’ geworden
In zijn bekende gedicht Dover Beach kondigde de Britse criticus en dichter Matthew Arnold het einde van de religie aan: ‘De zee van het geloof die eens de wereld omsloot, trekt zich terug, en wij horen de melancholische echo van het wegebbende getij.’ Dover Beach dateert van 1867 en anderhalve eeuw later heeft zich voltrokken wat Arnold voorspelde. Althans wat het christelijke geloof betreft, dat grotendeels is verdampt.
Er is wat zand in het mechanisme geraakt van het politiek-correcte discours. Dat moet dringend opnieuw als standaard gezet worden.
We kunnen maar beter leren van mensen die een zaak van binnenuit kennen.
Decennia van vrede, welvaart en permissiviteit hebben blijkbaar van onze journalisten en opiniemakers zachtgekookte eitjes gemaakt.
Het instrumentaliseren van kinderen met politieke bedoelingen is geen democratische maar een totalitaire traditie.
De fictie van de grenzenloze solidariteit… en onze regenten hébben Scheffer nooit gelezen
Emmanuel Todd zou je een ‘publieke intellectueel’ kunnen noemen, een mensensoort die er vooral in Frankrijk in slaagt met gedurfde politieke stellingnames het politieke debat te beroeren en zelfs het beleid te beïnvloeden. Denk maar aan Bernard-Henri Lévy die Nicolas Sarkozy ertoe zou hebben overhaald tussenbeide te komen in Libië. Of de desastreuze gevolgen van die interventie de status van de publieke intellectueel in Frankrijk heeft aangetast moet nog blijken.
Wat immigratie en asiel betreft, staat het optimisme van onze journalisten en beleidsmakers haaks op de realiteit.
Linkse intellectuelen zouden af en toe eens een niet-links boek moeten lezen, stelt Miel Swillens.
De intellectuele elite heeft haar keuze gemaakt. En die is niet voor het eigen volk.