Symbolische subsidies
Subsidies geven met een positieve symboolwaarde kunnen averechts uitpakken. Een reden om ze zorgvuldig uit te kiezen.
Subsidies geven met een positieve symboolwaarde kunnen averechts uitpakken. Een reden om ze zorgvuldig uit te kiezen.
Bij de schrapping van Mohammeds naam in een nieuwe Dante-vertaling verandert Reynebeau van boze commentator in neutraal berichtgever.
Marc Reynebeau verdedigt de woke-beweging maar gaat daarbij als polemist uit de bocht.
Waarom ergeren we ons aan kwesties als Pippi Langkous, de blasfemist Gerard Reve of de stereotypering van de vrouw in Woody Allen-film?
Dekolonisering van het denken is wellicht belangrijk voor Afrika, maar in het Westen is het een speeltje van culturele bobo’s.
Het ene alarmisme is politiek correct en het andere is het minder. Tussen verschillende soorten alarmisme zijn verschillen en gelijkenissen.
Boudry’s en De Ceulaers ‘Eerste hulp bij pandemie’ is een eenzijdige verzameling argumenten pro een strenger coronabeleid.
Dat seksuele intimidatie door mensen in een machtspositie zo actueel is wijst erop dat omvang ervan áf- en de gevoeligheid ervoor toeneemt.
Door aanwezigheid van een ruime moslimgroep verhuisde het debat over de verlichting van de academische wereld naar de politieke actualiteit.
Volgens Marc Reynebeau heeft populisme weinig te maken met immigratie en alles met sociaaleconomische ‘vervreemding’. Maar is dat wel zo?
Facebook herschrijft het algoritme waarmee haatboodschappen worden opgespoord. Anti-blanke commentaren worden voortaan minder gemakkelijker geblokkeerd.
Komt vrije meningsuiting in het gedrang als feitelijke social media-monopolies beslissen wie wel en niet van hun platform gebruik kan maken?
Frank Vandenbroucke past de logica van Mazzucato toe op de ontwikkeling van de vaccins: de overheid deed het, niet de ondernemers.
De PVDA heeft rond 2006 het stalinisme afgezworen, maar er blijft nog een luchtje hangen.
Is Vlaams Belang een ‘normale’ partij? Volgens Karel Verhoeven van De Standaard in elk geval niet. Maar wat is dat, ‘normaal’?
De sp.a wil leden van het Vlaams Parlement sanctioneren die nepnieuws verspreiden. Een Orwelliaanse evolutie…
Woordkeuze en logica zijn niet de sterkste kant van een journalist die een anti-N-VA-boodschap wil brengen.
Lachaert was ‘verrast’ toen de onderhandelingen werden stopgezet. Hij dacht dat de bubbel van zes of zeven een politiek spelletje was.
Wie zich slachtoffer voelt van het systeem, moet het systeem durven ‘kloten’. Conner legt uit hoe dat moet.
Naast zijn politieke spelletjes is Rousseau ook met ‘inhoud’ bezig. Die komt neer op investeren én spenderen.
Het moreel-superieur toontje van de Jong Groen-campagne versterkt misschien een bepaalde consensus, maar niet noodzakelijk de verdraagzaamheid.
Als er te weinig verpleegsters en verzorgsters gevonden worden, moeten de lonen omhoog. Een emotionele argumentatie vertroebelt de kwestie.
Het nieuwste boek van Louis Van Dievel toont het levensverhaal van Guust van Mol en zijn evolutie van Marxist tot Conservatief.
De rel rond de Leopold II-standbeelden draait rond symbolen: kolonialisme en victimisme. Victimisme is nu het actuele probleem.
Van Ranst verweet Els Ampe dat ze een ‘aandachtshoer’ was. Maar in tijden van sociale media kun je dat van bijna iedereen zeggen.
De halfslachtige heropening van de scholen is beter dan niets. Misschien is het een generale repetitie voor september.
In de Dreyfusaffaire was de politieke opinie opgesplitst in twee kampen. Nu horen we over sommige kwesties nog maar één klok.
N-VA verwijt Open Vld dat ze van mening veranderde over confederalisme. Die antwoordt met tegenverwijten, maar weerlegt het N-VA-verwijt niet.
Stevige migratiecijfers bewijzen dat men zich aan de multiculturele realiteit moet ‘aanpassen, volgens multiculti’s als Somers