Bart Maddens is bekend van de ‘Maddens-doctrine’. In essentie komt die hierop neer: de Franstaligen zijn vandaag geen vragende partij voor een staatshervorming, dus dreigen de Vlamingen er een veel te hoge prijs voor te betalen. Maddens stelde in 2009 voor de boel te blokkeren tot de Franstaligen wel vragende partij zouden zijn. Simpel, maar briljant, vond Bart De Wever. De N-VA maakte van de ‘Maddens-doctrine’ haar belangrijkste campagnethema. Sindsdien wordt de mening van Maddens door N-VA met argusogen gelezen en beluisterd.

Maddens stelt vooreerst dat er in het communautaire luik van de nota-Di Rupo niet veel nieuws onder de zon is in vergelijking met de nota van Johan Vande Lanotte (sp.a).

‘Alleen werden er een aantal anti-Vlaamse voorstellen aan toegevoegd. Als de nota-Vande Lanotte al ‘imbuvable’ was voor de Vlaamsgezinden, dan is de nota-Di Rupo dat in het kwadraat.’

Onsamenhangend

Onverteerbare elementen in de nota zijn voor Maddens de regeling rond BHV (waarvoor de Vlamingen een veel te grote prijs moeten betalen), de aangedikte herfinanciering voor Brussel en de versoepelde taalwetgeving. De lijst van over te dragen bevoegdheden lijkt dan wel indrukwekkend, maar is het niet.

‘Het zijn misschien geen borrelnootjes, maar wel losse en onsamenhangende brokstukken die worden losgewrikt uit het federale niveau (…) De conflicten zitten hierin al ingebakken.’

De voorspelling van Maddens? De N-VA zal de nota van Di Rupo niet zomaar kunnen afschieten, ook al zal ze het met zijn kritiek eens zijn. De partij wil echter geen ‘pretbederver’ zijn.

‘De partij zal bijna verplicht zijn om ‘ja, maar’ te zeggen tegen de nota. Maar het zal wel een ‘ja, MAAR’ moeten zijn, naar het voorbeeld van de Franstalige reacties op de nota-vande Lanotte.

Het is uitkijken naar de reactie van N-VA de komende dagen. Voka, het netwerk van Vlaamse ondernemingen, dat ook een invloedrijk geluid is voor N-VA was dinsdagnamiddag gematigd tevreden. In tegenstelling tot de vakbonden vond Voka de tekst van Di Rupo een goede basis voor verdere onderhandelingen.

 

Lees de volledige opinie van Bart Maddens woensdag in De Tijd