JavaScript is required for this website to work.
post

Beste Kristien (open brief aan Kristien Hemmerechts)

Vrije tribune

Franske Dubois6/12/2012Leestijd 4 minuten

‘Franske Dubois’ vraagt zich af in een open brief aan Kristien Hemmerechts ‘waarom een Vlaamse identiteit haaks staat op globalisatie en kosmopolitisme’.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

‘Franske Dubois’ is het pseudoniem van iemand die Vlaams en sociaal voelend is en heel zijn leven reeds in de Vlaamse rand in de omgeving van Halle woont. Franske Dubois wil zich om professionele redenen, als werknemer bij een groot bedrijf, niet openlijk over communautair heikele thema’s uitlaten, want vreest dan negatieve gevolgen te ondervinden.’

Beste Kristien,

Eergisteren in Terzake je debat gevolgd :

“Dat is duidelijk, er is geen sprake van een goede verhouding”, zei ze. “Waar ik bang voor ben, is dat Bart De Wever altijd weer de term ‘Vlaamse identiteit’ in de mond neemt. Ik denk dat we daar als artiesten met een zekere huiver tegenover staan. Is het zinvol dat je in de 21ste eeuw nog altijd die fetisj hebt van de Vlaamse identiteit? We leven in een geglobaliseerde wereld, waar er heel veel migratie is in allerlei richtingen.”

Kan je het De Wever of mensen van de NVA überhaupt kwalijk nemen dat ze de Tom Lanoye’s en andere wantrouwen? Mensen die kunstenaar zijn, maar tezelfdertijd zich uitdrukkelijk onophoudelijk manifesteren als rabiate tegenstanders van alles wat niet Groen , SPA of PVDA is? Die geen gelegenheid laten liggen om andersdenkenden, zoals De Wever te tackelen, liefst onder de gordel of met de twee voeten vooruit? Die elke neutraliteit tijdens de verkiezingen laten varen en publiekelijk in de media fulmineren tegen alles wat naar NVA ruikt , die onophoudelijk columns plegen tegen steeds maar dezelfde partij en diezelfde politici? En waarom? Omdat de NVA – zoals zovele andere Vlamingen – vaststelt dat Belgie een artificiele staat is die gewoon niet meer werkt en eigenlijk nog enkel op papier bestaat? Er zijn geen Belgische partijen meer, geen Belgische vakbonden, geen Belgische kranten, geen Belgisch denken enz… Maar het beperkt zich niet tot dat : door het Belgisch immobilisme, staat onze welvaartsstaat aan de rand van de financiele afgrond : de belastingen zijn torenhoog en verdere verhogingen moeilijk verteerbaar (zoals de artiesten ook onlangs duidelijk maakten toen hun eigen portemonnee geraakt dreigde te worden – daar stopte de solidariteit plots), de laagste pensioenen van alle ons omliggende landen en een gi-gan-tische en exponentieel toenemende staatsschuld (507 euro per seconde of 1,3 miljard euro per maand).

De analyse van NVA bestaat erin de socio-economische en culturele realiteit te erkennen en te wijzen op het onvermogen om een coherente politiek te voeren binnen een Belgisch kader : de verkiezingsuitslagen , de analyses en de remedies staan immers steeds weer en meer diametraal tegenover elkaar. In andere landen, heb je die coherentie wel : in tijden van economische crisis, wordt er een eerder rechts beleid gevoerd, waarbij men de ondernemingen zuurstof geeft om de motor aan te zwengelen, in tijden van hoogconjunctuur is er meer geld voor nieuwe en hogere uitgaven. Niet zo in Belgie, daar is het steeds grijs en werd in het verleden alles afgekocht met een groot compromis,waardoor die staatsschuld dan nog wat verder steeg.

Maar los van het socio-economische , begrijp ik niet waarom in jouw logica een Vlaamse identiteit haaks staat op globalisatie en kosmopolitisme? Elk volk kent een eigen identiteit : als je naar Denemarken, Noorwegen, Finland of Zweden gaat, is men zich daar erg bewust van hun cultuur en hun eigenheid. Dit betekent echter niet dat deze gericht is tegen deze van een buurland, maar toch wel heel bewust beleefd wordt, niet in het minst door hun artiesten, schrijvers, schilders , politici enz… Een eigen identiteit heeft er geen negatieve connotatie, is niet gericht tegen anderen, is niet in strijd met een open kijk op de wereld, staat niet gelijk aan bekrompenheid en wordt toch heel fier uitgedragen. Idem voor Franse artiesten (het chanson, l’academie Francaise enz..) of voor de Poolse of de Russische of de Oostenrijkse of Duitse cultuur. Je hoeft maar naar die landen te gaan en ziet dat die inwoners en artiesten fier zijn op hun land en een eigen cultuur als een rijkdom ervaren en deze ook bewust beleven en uitdragen. Het is enkel in Vlaanderen, waar het bon ton is om op elke Vlaamse connotatie te schimpen. Anders behoor je niet tot het politiek correcte clubje. Toch is het de verdienste van De Wever om de term Vlaams te ontdoen van vlaggengezwaai of van elke ranzige racistische bijkleur. Onbegrijpelijk dat hij hiervoor niets dan misprijzen krijgt vanwege een deel van de artistieke wereld. Slechts weinigen durven de term “Vlaams”omarmen.

Waarom zou het egoistisch of bekrompen zijn, om de staatsstructuren in overeenstemming te brengen met de politieke realiteit en een Vlaams zelfbestuur te hebben? Waarom is een Deen die Denemarken bestuurt ” normaal” en een Vlaming die hetzelfde vraagt, egoistisch? Waarom gunt het Belgische establishment Congo zelfbestuur in 1960, maar weigert zij dit anno 2012 aan Vlaanderen? Waarom wordt Oostenrijks zelfbestuur door jullie niet gepercipieerd als een statement tegen hun buur Zwitserland, maar is Vlaams zelfbestuur op zich extreem? Sinds 1990 heeft het Belgisch establishment meer dan 30 nieuwe staten erkend. Waarom zou dit voor Vlaanderen niet kunnen? Zijn al deze volkeren bekrompen? Anti-kosmopolitisch? Extreem? Nationalistisch? enz.. Of willen die mensen gewoon een eigen structuur, een eigen democratie, een eigen cultuur beleven binnen Europa en die geglobaliseerde wereld? Het kan perfect en al die honderden landen en volkeren bewijzen dit elke dag.

In plaats van de mensen die hiervoor opkomen onophoudelijk aan te vallen, zoals Tom Lanoye vanuit zijn Zuid-Afrikaans buitenverblijf doet , zou men misschien zelf mee invulling kunnen geven aan die Vlaamse staat, naar analogie met die honderdduizend kunstenaars die dat in die honderden andere landen dagelijks doen en die niet spuwen op hun eigenheid of afkomst maar die hun nationaliteit fier uitdragen, zonder enige zweem van extremisme of hoogmoed. Gewoon een gezonde liefde voor de eigen cultuur, met vele kruisbestuivingen vanuit andere culturen, maar toch zonder de navelstreng te verketteren.

De politieke ontluiking van een eigen Vlaamse staat en een afscheid nemen van het artificiële België …om het met de woorden van die lieve Herman te zeggen :

‘Dat eigen leven, begin daar gvd. eens mee,
en kom over tien jaar eens terug met verdriet’

met genegen groeten,

Frans

 

Doorbraak publiceert graag en regelmatig artikels die door externe auteurs worden aangebracht. Deze auteurs schrijven uiteraard in eigen naam en onder eigen verantwoordelijkheid.

Commentaren en reacties