JavaScript is required for this website to work.
Communautair

Bidonville

Pieter Bauwens15/4/2014Leestijd 3 minuten

Veel misbaar van Laurette Onkelinx, die niet kan verbergen dat de PS meer bidonvillevorming op haar geweten heeft dan de N-VA.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

U zal het ongetwijfeld gelezen of gehoord hebben. De verkiezingsstrijd barst stilaan los. Elk probeert zijn achterban te overtuigen. Dus ook Laurette Onkelinx (PS): zij moet in Brussel de meubelen redden voor haar partij en het belooft er daar hard tegenaan te gaan. En dus trekt Laurette van leer tegen de usual suspect, de N-VA. Met de gekende boodschap: als je de uitkeringen wil behouden, stem je maar beter voor de PS. De Vlaamse kranten citeren haar vlotjes ‘7,2 miljard: zoveel wordt de gepensioneerden, werknemers en patiënten ontnomen als N-VA zijn sociaaleconomisch plan mag uitvoeren.’ Onkelinx (PS) wijst hiermee naar de plannen van de plannen van de N-VA om een indexsprong door te voeren, hard te besparen in de sociale zekerheid en 1,2 miljard nieuwe belastinginkomsten te halen. ‘Wat de N-VA voorschotelt, is rechts beleid tot in het extreme dat de federale staat ontmantelt of er een bidonville van Vlaanderen van maakt.’

Over die ‘bidonville’ is veel te zeggen. Het is trouwens een Nederlands woord, het staat in van Dale en betekent: ‘uit krottenwijken bestaande voorstad’. Van de federale staat een bidonville van Vlaanderen maken, een verkrotte voorstad. Ze bedoelde niet van Wallonië en Brussel een bidonville maken, want dat zijn de kiezers van haar partij, hoewel dat al veel eerlijker zou zijn. Want net het Belgische systeem heeft van Wallonië en Brussel de bidonville van België gemaakt. Remi Vermeiren zette enkele cijfers naast elkaar in zijn boek België de onmogelijke opdracht.

Gini

Blijkt dat in het socialistische paradijs van Laurette de inkomensongelijkheid (verschil tussen hoogste en laagste lonen) groter is dan in Vlaanderen, dat in Wallonië 20% van de bevolking een inkomen heeft onder de armoededrempel – in Vlaanderen is dat net geen 10% (cijfers 2011). De jongerenwerkloosheid hangt in Brussel rond de 35%, in Wallonië rond de 25% in Vlaanderen rond de 12%. De werkloosheidscijfers liggen in het verlengde daarvan, de verschillen tussen de regio’s ook.

Wallonië is dus geen Bidonville door de besparingen die Vlaamse partijen willen, wel door het Belgisch gepruts van de traditionele partijen tot nu toe. Onkelinx wil haar achterban duidelijk maken dat ze voor de PS moeten stemmen om hun ‘sociale zekerheid te beschermen’. Maar de eerlijkheid gebiedt toch te melden dat het eigen rapport niet echt fraai is. Ook niet dat van de regering-Di Rupo I.

Indexsprong

Zo is er veel Latijns misbaar over de indexsprong die de N-VA bepleit. Dat zouden alvast de socialisten nooit durven. Maar bekijk eens het gepruts van de regering-Di Rupo met de index. De koopjes werden in rekening gebracht, de kortingen in supermarkten en verlaging van telecomprijzen, de verlaging van de btw op elektriciteit. Allemaal officieel ‘om de index nauwer te laten aansluiten op het echte koopgedrag van de gezinnen’ en om de inflatie te drukken. Newspeak voor morrelen aan de marge om de spilindex niet te overschrijden.

Stefaan Van Hecke (Groen) zei daarover: ‘Met ogenschijnlijk onschadelijke maatregelen heeft de regering in de praktijk een indexsprong gerealiseerd’. Intussen is het bijna negentien maanden geleden dat de spilindex is overschreden. Volgens de berekeningen zal dat in december of januari gebeuren, dan zal het twee jaar geleden zijn dat de lonen en uitkeringen werden aangepast. Een periode die met Belgisch gepruts werd verlengd, door oa de socialistische partijen, zonder bijzonder vakbondsprotest, zonder grote woorden. Zonder dat het ook maar iets oplost aan de kern van het probleem: de loonkost en de uitkeringen onder de armoedegrens.

De ‘gepensioneerden, werknemers en patiënten’ waar Onkelinx naar verwijst zijn dus niet beter af bij de traditionele linkse partijen. Ze zijn niet gebaat met alles erbij te laten zoals het is. Het is wachten op de dag dat de Waalse kiezers dat inzien. Die dag kan er veel veranderen in België.  Tot die dag zal Wallonië en Brussel steeds meer de bidonville zijn van de federale staat. De realiteit is dat het Belgische systeem slecht is voor Vlaanderen, maar ook voor Brussel en Wallonië. Iedereen verliest. Wie voert campagne om dat ook aan de overkant van de taalgrens duidelijk te maken?


Foto © Reporters

Pieter Bauwens is sinds 2010 hoofdredacteur van Doorbraak. Journalistiek heeft hij oog voor communautaire politiek, Vlaamse beweging, vervolgde christenen en religie.

Commentaren en reacties