Blankenberge toont de verkwanseling van onze rechten

In een democratie zijn een aantal rechten en vrijheden gegarandeerd. Die zijn niet onbegrensd. Meestal wordt aangenomen dat het recht van de ene eindigt waar de onvrijheid of het onrecht voor de ander begint. Zo stopt vrijheid van meningsuiting wanneer die misbruikt wordt om op te roepen tot geweld. Een avondklok moet men in de weegschaal leggen tegenover het recht op vrij ondernemerschap of cultuurbeleving. Het staatsmonopolie op geweld en ordehandhaving moet men onder meer afwegen tegen het recht om zich vrij te verplaatsen.

De coronamaatregelen hebben aanleiding gegeven tot aberraties in dit broze evenwicht. Nu komen daar nog de BLM-manifestaties, strandrellen en het weigeren zich aan de maatregelen te houden bovenop.

Terroristische aanslagen hebben onze rechten aangetast

De voorbije jaren zien we een steeds grotere bereidheid (of verplichting) om rechten en vrijheden in te ruilen voor (ons gevoel van) veiligheid en gezondheid. De terroristische aanslagen op vliegtuigen en openbare plaatsen hebben tot nooit geziene maatregelen geleid. De controles bij het inchecken van vliegtuigen, internationale treinen, zelfs musea zijn nog nooit zo ongelooflijk streng geweest voor iedereen. De laatste druppel water of zonnebrandcrème wordt afgepakt, bagage wordt overhoop gehaald, schoenen uit, verplichte fouillering,…

Nochtans zijn er methoden, empirisch onderzoek en kansberekening die het mogelijk maken veel gerichter te controleren en dus veel minder inbreuken te moeten plegen op de privacy, vrijheid en fysieke integriteit van grote aantallen mensen.

Juridisch kunnen daar zeker vragen bij gesteld worden. Maakt de overheid wel de correcte afweging tussen handhaving en vrijheden, of zijn die maatregelen enkel maar politiek correct? Het belangrijkste rechtsbeginsel dat bij die afweging moet gehanteerd worden is dat van de proportionaliteit of evenredigheid. Zijn de maatregelen noodzakelijk voor het beoogde doel? Hebben ze niet een te invasieve impact op vrijheid, privacy, recht op ondernemen,… van te veel mensen? Kan men het doel ook op een andere manier bereiken?

Ethnic profiling

Omdat men weigert aan ‘ethnic profiling’ te doen en zich niet wil blootstellen aan soms absurde discriminatieclaims en negatieve mediaperceptie is men nu verplicht om die zeer verregaande vrijheidsbeperkende maatregelen toe te passen op iedereen. Dit is een zeer ingrijpende inbreuk op het leven van mensen die in de verste verte niet in de doelgroep zitten. Het maakt er bovendien de maatregelen onvermijdelijk, omwille van de schaarse middelen, ook minder efficiënt op.

Een gelijkaardig verschijnsel maken we nu mee aan de kust (en andere recreatieoorden). Uit de beelden van het weekend blijkt alweer dat bepaalde etnische groepen zich manifest niet storen aan mondmaskerplicht en sociale afstand. Integendeel, door hun egoïstisch hedonisme brengen ze bewust andere mensen in gevaar. Alsof dat allemaal nog niet genoeg is provoceren ze, al dan niet gedrogeerd, strandgangers, horeca-uitbaters en ordehandhavers. Uiteraard gooien ze de handdoek niet zomaar in de ring en breken er grootschalige rellen en vechtpartijen uit.

Sketches van Monthy Python

Toch kregen de media niet over de lippen om welke jongeren het ging. Hoewel de beelden voor zo goed als iedereen duidelijk waren bleef men zich in alle mogelijke bochten wringen om het zonlicht te ontkennen. Brusselse toeristen, jongeren, mensen uit het noorden van Frankrijk,… Nieuwsuitzendingen leken daardoor meer op sketches van Monthy Python of Wat als?.

Op die manier schoffeert men liever de helft van de bevolking dan ook maar één woord van kritiek te geven op de Noord-Afrikaanse jongeren. Nochtans hadden die naast een erkend track record van amok maken, naar verluidt ook bijna allemaal een strafregister voor geweldpleging en dealen van drugs. Toen het een paar weken geleden om Nederlandse toeristen ging die in Knokke amok maakten benoemden de media hen zonder problemen.

De vergeldingsmaatregelen tegen de rest van de bevolking waren drastisch en buiten proportie. Zelfs mensen die gewoon als koppel komen of bejaarden mochten de gemeente niet in en moesten als straf urenlang verschroeien en uitdrogen in een oververhitte auto. Intussen bleven treinen rijden en groepjes jongeren naar het strand brengen. Moeten we duizenden welmenende strandgangers de toegang tot de kustgemeenten ontzeggen omdat men weigert de problemen te benoemen?

Zou de maatschappij er niet beter mee gediend zijn mocht men gericht controleren in functie van de vastgestelde feiten, mocht men handhaving daar mogen op afstellen (verregaand samenscholingsverbod, niet in groep naar de kust,…). De meeste daders bleven ongemoeid en zullen geen straf krijgen.

Media dragen verpletterende verantwoordelijkheid

Media dragen een verpletterende verantwoordelijkheid wanneer ze de problemen niet benoemen. Wanneer dergelijke jongeren leren dat ze met veel weg komen omdat ze steevast afgeschilderd worden als slachtoffers van discriminatie en zelfs racisme gaan ze daarnaar handelen, mensen provoceren en handhaving bemoeilijken. De jongeren die dat milieu willen ontstijgen worden aldus de grootste slachtoffers van deze beeldvorming.

Een journalist die niet in staat is (of manifest weigert) die afweging te maken is die naam of ons belastinggeld niet waard. Een echte journalist zou zich vragen stellen naar het duidelijk patroon dat zich aftekent waarbij voornamelijk Marokkaanse drugbendes buurten heroveren om ongestoord hun lucratieve drugshandel verder te zetten. Dus waarom ook niet in de drukke strandbars? Ze schuwen daarbij geen geweld. Beginnende bendeleden moeten zich zo bewijzen. (Brusselse) allochtone knokploegen zijn nu dicht bij een status van echte ongenaakbare nationale macht.

Wat heet ‘politiek correct’?

Het is schrijnend dat naïeve politici van Groen blijvend een forum krijgen om onzin te blijven verspreiden en de schuld op anderen te schuiven in hun jacht op dat electoraat, voor wie de zorg om het milieu werkelijk de allerlaatste van hun zorgen is. Is dat politiek correct?

Bepaalde politici lachen natuurlijk in hun vuistje wanneer hierdoor Vlaamse stemmen naar Vlaams Belang gaan in plaats van naar N-VA omdat ze blijven vasthouden aan een cordon sanitaire dat schadelijk is voor onze democratische rechten en vrijheden. Misschien toch niet zo strategisch van N-VA om steeds de facto alle samenwerking met Vlaams Belang te blijven uitsluiten…