Blauwe tricoloren
Tot ver in de jaren 1960 wierp de liberale partij zich op als behoeder van het staatkundige status-quo in België. Regionalisering – cultureel of economisch – was niet echt aan haar besteed. Drukkingsgroepen als het Liberaal Vlaams Verbond en Willemsfonds waren niet onbelangrijk. Maar de driekleur was – zeker tijdens verkiezingscampagnes – vaak belangrijker dan het liberale blauw.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementZeker kort na de Tweede Wereldoorlog stelde de Liberale Partij zich erg patriottisch op. De katholieke CVP-PSC werd verweten druk collaborerende zieltjes te winnen. De verzuilde katholieke pers deed er alles aan om de ‘zwarte’ gemeenschap te dedouaneren en bij de katholieke ‘moederpartij’ te betrekken. Eventuele scheurmakers – zoals de belgicistische christendemocraten van UDB en later de Vlaamse Concentratie of de Christelijke Vlaamse Volksunie – werden zwaar bekampt. Katholiek Vlaanderen moest één lijn trekken tegen vrijzinnig links, waar de liberalen toen nog toe werden gerekend.
De eerste naoorlogse verkiezingen vonden plaats op 17 februari 1946. We schrijven volle repressietijd. Met deze affiche verweet de Liberale Partij de CVP collaborateurs en oorlogsprofiteurs te beschermen. De katholieke moederkloek neemt oud-SS’ers en -VNV’ers, verraders, collaborateurs, oorlogswoekeraars en leden van de extreme DeVlag onder haar vleugels. Hierdoor kan het gerecht niet optreden. Brave Belgische burgers moeten hierdoor geschandaliseerd zijn.
De verkiezingen draaiden anders uit dan de Liberale Partij had gehoopt: de communisten (23 zetels) rijfden de patriottische stemmen binnen. CVP scoorde 92 zetels, BSP 69. Met 17 zetels scoorde de Liberale Partij het laagst ooit.
| Categorieën |
|---|
| Tags |
|---|
Karl Drabbe is uitgever van ERTSBERG. Hij is historicus en wereldreiziger en werkt al sinds 1993 mee aan Doorbraak.
Naar goede traditie vindt vandaag voor de tiende keer een grote manifestatie voor meer autonomie plaats in Catalonië. Wat zal de impact zijn?
‘Sick’ is een relevante en hilarische roman waarin Bavo Dhooge alle humoristische registers opentrekt, zonder daarbij ook maar een moment de vinger van de pols van de maatschappij te halen.
