JavaScript is required for this website to work.
post

Blonde Garnaal

socrates et cetera

Guido Lauwaert2/5/2019Leestijd 3 minuten
Hilde Crevits (CD&V), politica.

Hilde Crevits (CD&V), politica.

foto © Filip Van Roe©Reporters

Portret van een kandidaat Vlaams minister-president

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

De in de wandelgangen bekend staande politica Blonde Garnaal is door haar partij voorgedragen als nieuwe minister-president. Althans, als de kiezer haar partij het volume en het gewicht dat ze ooit had, opnieuw schenkt. Een volkomen absurde gedachte, slechts iemand de wanhoop nabij die dit hoopt. Maar goed, iedereen heeft het recht de lat te hoog te leggen.

Asfaltputjes

Blonde Garnaal treedt al geruime tijd op in de arena van het Vlaamse politieke circus. Haar acts zijn niet onopgemerkt gebleven. De bekendste zijn het eigenhandig vullen van asfaltputjes als Vlaams minister van Wegen en Werken, vervolgens het afschrapen van een paar lagen van het niveau van het Vlaams onderwijs, en een derde merkwaardig optreden, een derde… even diep nadenken, o ja, haar prestaties minimaliseren, maar zo gehaaid dat ze maximaliseren.

Uit al haar prestaties blijkt duidelijk dat Blonde Garnaal een actief politicus is en haar verplichtingen zeer serieus neemt. Nauwelijks was ze weer in de Wetstraat of de putjes waren er opnieuw, en deze maal dubbel zo groot. Dat moet ook haar bedoeling zijn geweest, want nooit voordien zijn er zoveel West-Vlaamse aannemers van wegeniswerken geweest die voor dag en dauw mochten uitrukken. En nooit moesten zij onverrichterzake inrukken. Niet iedereen lukt het.

Betaal genoeg aan studiebureaus

Helaas! Uit de kronieken van de activiteiten blijkt uit niets dat Blonde Garnaal iets groots heeft gepresteerd. Het kan niet zo zijn dat de chroniqueur haar belang opzettelijk over het hoofd heeft gezien, tot zulke lepe daad is een ambtenaar niet in staat. Wat wel verondersteld mag worden, is dat haar daden onvoldoende naar waarde werden geschat en daarom in de voetnoten van de bijlagen van de kronieken belandden. Eenmaal minister-president zal Blonde Garnaal de kronieken laten herschrijven, door iemand uit haar kiesgebied.

Wat men ook over haar daden tot op heden denkt, toegegeven moet worden dat zij weliswaar niet groots, maar zonder twijfel vruchtbaar zijn geweest. Alleen al het aantonen dat haar initiatieven groots zijn geweest, vooral uit haar periode als minister van Onderwijs, heeft massa’s geld gekost. Het geld was echter goed besteed. Zonder die uitgaven zou namelijk niet geweten zijn wat zij heeft gepresteerd. Gelukkig hebben studiebureaus uit haar kiesgebied daaraan verholpen. Andere studiebureaus uit haar kiesgebied hebben de wetenschappelijke waarde van de eerste studiebureaus bevestigd. Dat heeft flink wat duiten gekost, wat de geloofwaardigheid van de onderzoeken over de marktwaarde volgens Blonde Garnaal maar versterkt. Tevens hebben ze aangetoond dat instellingen die onder haar bevoegdheid vallen als eigen prestaties toe-eigenden, wel degelijk door hen zijn uitgevoerd – geen mens van haar kabinet die dit minimaliseert – maar dat dit slechts kon gebeuren met behulp van consultatiebureaus zonder enige connectie met de andere. Dat ze in haar kiesgebied opereerden is louter toevallig.

Verkiezingen, een feest!

Dat haar partij haar als kandidaat tsarina naar voor heeft geschoven, is niet meer dan logisch. Als geen ander kan ze van clichés toespraken maken en ze een grote oprechtheid geven. Sterker, een cliché als eigen gedachte uit een vorige laten ontstaan en de nieuwe zo brengen, dat het een perfect voorschot is om een volgende als origineel te presenteren.

Wat Blonde Garnaal nog niet is gelukt, is de kredietwaardigheid van haar breiwerk langer dan vijf minuten te laten duren. Althans, bij wie vertrouwd is met het theatraal gehalte van politieke toespraken. En die stemmen zou ze nochtans moeten kunnen binnenhalen, want de schapen uit haar stal verouderen zienderogen en het lukt ze niet meer voor lammeren te zorgen.

Elke politicus wordt in de cursus ‘Kiesvee Neuken’ overladen met sleutelwoorden als gezin, hoopvol, levenskwaliteit, kansen, ambitie, oplossingen. Ze worden de cursisten de strot ingeramd zoals men de ganzen vetmest voor de feestdagen. Een ge-update versie van de cursus belandt in aanloop naar de stembusgang in de meelbak van de politici. Want verkiezingen zijn de echte feestdagen van de partijen.
Blonde Garnaal is sinds haar intrede in de politieke arena telkens de primus inter pares van de cursus. Ward De Bever heeft het bevestigd door haar als een waardige deelnemer aan de bestorming van de ambtswoning van de minister-president te zien.

Moeten we haar kwalijk nemen om het talent de kiezers met clichés te belazeren? De beantwoording van deze vraag wordt overgelaten aan de mediale wetenschappers. In zoverre ze zelf nog niet ingepakt zijn door Blonde Garnaal. En die zijn zelfs met een loep moeilijk te vinden. Heeft uw chroniqueur gelijk of heeft hij gelijk?

Guido Lauwaert (1945) is organisator, regisseur, acteur, auteur, columnist, recensent voor o.a. Het Laatste Nieuws, NRC Handelsblad, Het Parool, VPRO-radio, Knack en Doorbraak. Hij richtte de Poëziewinkel op (later Poëziecentrum) en heeft een grote liefde voor Willem Elsschot en Paul van Ostaijen.

Commentaren en reacties