JavaScript is required for this website to work.
Binnenland

IN BRU-SS-EL DOEN ZE NET ALS NAZI’S !!!

De maskers van Rudi Vervoort vallen af

Daniël Walraeve28/1/2015Leestijd 2 minuten

Toegegeven: de context is natuurlijk anders. Maar voor de rest doen veel Brusselse recepten denken aan een zeer onfris verleden! 

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Minister-President Rudi Vervoort (56) is een ambitieuze leider die zijn stadsgewest wil doen herleven. Vervoort gebruikt woorden als ‘heropleving’ of ‘verrijzen’ en hij dweept met grootsscheepse bouwprojecten die hele buurten moeten afbreken en grootser heropbouwen. De context is natuurlijk anders, maar eigenlijk deden de nazi’s gewoon hetzelfde. Wie herinnert zich niet de Welthauptstadt Germania, die Hitler voor ogen had? Ook Vervoort spreekt graag over de meervoudige hoofdstedelijke functie van Brussel. Kwalijk geurtje. 

Eén van de megalomane plannen van Rudi Vervoort behelst ook een groots opgezet ‘nationaal stadion‘. Het project is voor Vervoort zo belangrijk dat het hem niet kan schelen in welk gewest – dat van hem of dat van andere mensen – het stadion verrijst. Vervoort kijkt uitdrukkelijk buiten de grenzen van zijn eigen gewest, verlekkerd als hij is op meer Lebensraum voor zijn grote projecten. Ietwat andere context, maar ook de nazi’s waren tuk op hun Sportpalast!  

Het wordt allemaal nog verdachter als je weet dat in Brussel straatverbod wordt opgelegd aan personen met verdachte uiterlijke kenmerken. Nog maar enkele weken geleden werden de bekende Zwarte Pieten geweerd uit Brussel. De Pieten werden verboden door Visit Brussels, een organisatie die onder de rechtstreekse auspiciën van Rudi Vervoort staat. Dit is een teruggreep naar oude recepten. Ook de nazi’s hadden hun Unerwünschten. Verdacht.

Tussendoor maakt Rudi Vervoort deel uit van de PS – een partij waar ze grote congressen met grote handgebaren houden. Vrienden uit de partij krijgen de hand van Vervoort boven het hoofd. Fouten van kameraden uit De Partij worden toegedekt met de mantel der liefde. Die vriendjespolitiek gaat soms ver. Zo weigerde Vervoort onlangs om zelfs maar commentaar te geven op de beslissing van Brussels burgemeester Mayeur om brandweeradvies te negeren aan de vooravond van nieuwjaar. Het is niet helemaal hetzelfde, maar ook de Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei was een incestueze trog vol hand- en spandiensten. 

Politieke opposanten hebben ook niet veel te piepen in de stad van Rudi Vervoort. Niet alleen werden er al herhaaldelijk bijeenkomsten van politieke opposanten verboden in Brussel, er werden zelfs al campagnes van oppositiepartijen verboden. Toegegeven, de nationaal-socialisten gingen nog wat verder, maar je ziet toch duidelijk dezelfde kiem als bij de nazi’s.

Verschillende bronnen uit de nabije omgeving van Rudi Vervoort bevestigen dat de Minister-President een vriendelijke omgang heeft met honden. Je hoeft geen doctor in de Hitlerstudies te zijn om nog te weten dat ook de Führer een boontje had voor de trouwste viervoeters. De voorkeur voor honden heeft dus toch kwalijke historische antecedenten. 

Op de persoonlijke website van Rudi Vervoort bekent de Brusselse politicus zelf dat hij houdt van wandelen en bergbeklimmen! Alsof er niet genoeg fotografisch bewijsmateriaal bestaat van de voorliefde die ook Adolf Hitler koesterde voor de frisse buitenlucht. Ja, de Kilimanjaro is niet dezelfde berg als de Obersalzberg, maar in essentie is het toch wel zéér gelijkaardig. 

Over gelijkaardige dingen gesproken: niet zo lang geleden waren leden van de PS – jawel, dezelfde partij die ook Rudi Vervoort de zijne noemt – gewonnen voor het ontnemen van de nationaliteit. ‘Voor mensen die aanzetten tot haat is geen plaats in onze maatschappij’, toeterden PS-premiers in parlementaire halfronden. Mensen weren uit de maatschappij, alleen maar omdat ze die maatschappij afwijzen en met geweld willen bestrijden: dat zagen de nazi’s ook wel zitten. 

Wat de nazi’s dan weer nooit gedaan hebben, is goed nadenken voor ze iets riepen. 

Categorieën

Daniël Walraeve (1988)  is het pseudoniem van een brave historicus die eigenlijk maar één onhebbelijk trekje heeft: hij is een onverbeterlijke consument van traditionele media. Elke dag leest hij zowat alle kranten en elke dag wordt hij dan weer vreselijk boos om een of ander editoriaal of ander naïef opiniestuk. Hij kan er zelf echt niets aan doen, tenzij er af en toe een stukje over plegen voor Doorbraak. Stokpaardjes zijn ideologie, identiteit en samenleven. 

Commentaren en reacties
Gerelateerde artikelen

Mathijs Schiffers beschrijft in ‘Brexit, Brussel, Brabant’ op een verstaanbare manier het reilen en zeilen van de Europese Unie. Het werk is ons boek van de week, verkrijgbaar tegen een voordeelprijs.