Coronamaatregelen, les boules du chien

Onze vrijheden worden tegenwoordig in snel tempo samen op één hoop gegooid. Wie weet er eigenlijk nog wat mag? Voor wie door de bomen het bos niet meer ziet, volgt er hier eerst een duidelijke lijstje.

Dus wat mag wel?

• personen met een beperkte mobiliteit, zoals ouderen en zwangere vrouwen, mogen de wagen nemen;
• gezinnen met kinderen jonger dan of gelijk aan vijf jaar mogen de auto nemen voor recreatieve activiteiten;
• Fysieke activiteiten in open lucht: wandelen, fietsen(alles met niet-gemotoriseerde wielen, dus ook skaten) en joggen zijn toegestaan;
• Buitenactiviteiten mogen énkel voor de essentiële duur;
• Permanent in beweging zijn.

Wàt mag niet?

• Stilzitten;
• stilstaan;
• van de zon genieten;
• langer zitten dan nodig;
• langer fietsen dan nodig;
• langer joggen dan nodig.

Wat nu gedaan?

U mag een park in, maar u mag er niet stilstaan of zitten. Mocht u dat toch doen, dan mag dat enkel voor de duur die je ervoor nodig hebt. U mag dus wel naar een park, maar u moet er bewegen. Geen picknick, niet van de zon genieten en u mag niet zitten.

Dus hup met de beentjes, zit stil in uw zetel en ga dan maar wat rennen in het park. U mag zichzelf nog net wel uitlaten, neem misschien dan maar best uw hond ook mee. Anders vraagt men nog wat u nu eigenlijk doet in het park. Stilstaan zonder hond zou u zowaar een boete kunnen opleveren.

Nu, ik begrijp het allemaal wel.

Social distancing, risicobeperking en verspreidingsmanagment, dat is nodig, écht nodig. We moeten samen door deze crisis, iedereen dient zijn verantwoordelijkheid te nemen. Laat dus zeker uw eigen ontspanning of buitenluchtmomentje niet voorgaan op de veiligheid van uzelf en die van anderen. Don’t be an asshole.

Maar laten we dan ook even heel eerlijk zijn: het is ‘van den hond zijn kloten’.

Is’t van den hond?

Hoe kunnen de politieagenten nu eigenlijk nog de regels toepassen? Hoe moeten gezinnen met kinderen, opgesloten op een klein appartementje nu de weken doorkomen?

Ik heb oprecht medelijden met de politieagenten ondertussen. Nu moeten zij straks in parken gaan rond crossen om toch maar te checken dat iedereen in beweging blijft, of gewoon helemaal weg blijft.

Heeft men nu echt zo weinig vertrouwen in de eigen bevolking dat men denkt dat wij allemaal elke centimeter park met onze handdoekjes gaan vol leggen? Het is niet omdat de zon eindelijk het grijze isolement doorbreekt, dat we allemaal hersenloos op elkaars schoot gaan kruipen.

Ik heb de luxe dat er een park in mijn buurt is. Wat je daar ziet zijn mensen die nòg braver dan elders, niet enkel 1,5m afstand houden, maar letterlijk proberen uit elkaars buurt te blijven.

Ja, er wordt wel eens een gitaar boven gehaald of kennissen zitten net iets te dicht bij elkaar, met twee of drie, maar als dat huisgenoten zijn, dan zie ik het probleem niet. Ik vraag mij dan toch ook af of dit nu echt zo essentieel is. Moeten daarvoor nu echt zo’n elkaar tegensprekende regels worden afgekondigd?

Het meest bizarre is nog, dat hierdoor de politiediensten geen duidelijk juridisch kader hebben om de ‘overtreding’ rechtsgeldig te bestraffen. Want ja, hoe bepaalt een agent zelfs of een activiteit binnen de essentiële duurtijd valt? 15 min stilgezeten op het gras? 30 minuten zitten lezen op de bank na uw jog-rondje? Nog naar de winkel geweest na uw verplaatsing, niet recht naar huis? GAS-boete of toch liever ineens de gewone véél hogere boete?

Dit is geen kafka meer, dit is zelfs geen orwelliaanse nachtmerrie. Dit lijkt meer op een absurdistische grap. Hopelijk keert het gezond verstand snel weer.

Blijf in uw kot

Blijf op afstand, blijf in uw kot, draag uw handschoenen en uw mondmasker. Blijf alstublieft af en toe van de zon genieten, u mag dat. Let op elkaar, let op uw gezondheid zowel mentaal als fysiek. Wees verantwoordelijk en schat risico’s juist in.

Ik ga er nog steeds vanuit dat de agenten dit niet hardhandig zullen afdwingen, gezond verstand en verantwoordelijkheidsgevoel zouden hier meer dan voldoende moeten zijn. Als het écht essentieel is dat we op geen enkele manier buiten zijn, zélfs met maskers en handschoenen, zeg dat dan tegen de mensen. Doe dan, met spijt in mijn hart, de parken volledig dicht, wees duidelijk en toon begrip voor de mensen hun isolement.

Dit chaotisch gedoe zorgt er enkel maar voor dat de politie gezien wordt als tegenstander in plaats van medestander. Duidelijke regels zorgen voor transparantie en vertrouwen, onduidelijkheid zorgt voor wrevel.

Om met een positieve noot te eindigen: het is weer lente en het lijkt er op dat we de coronastrijd zachtjes aan het winnen zijn, nog even op de tanden bijten en volhouden dus!

Een dikke merci aan de mensen van de zorg! Veel geduld en begrip gewenst aan de politiediensten. Zo te moeten werken is waanzin. We kunnen beter, we moeten beter.