JavaScript is required for this website to work.
post

Crombez – De Wever: 1-1

Harry De Paepe10/1/2016Leestijd 3 minuten

Een pittig politiek debat rond elven op zondag. 

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

De Zevende Dag pronkte met een topaffiche. In de rechterhoek de voorzitter van Vlaanderens grootste: Bart De Wever en in de linkerhoek de leider van de grootste oppositiepartij: John Crombez. Ze waren vinnig, zichtbaar gespannen, gaven elkaar even gelijk, maar winnen deed niemand echt.

Een Vlaams debat

Eerlijk: de vergelijking met een boksmatch is overdreven. Rond politieke debatten in Vlaanderen hangt meestal de geur van het parochiecafé. Men laat elkaar niet uitspreken, rolt met de ogen, zucht en blaast. Gentlemen in de Vlaamse politiek, ze zijn zeldzaam. De moderator Tim Pauwels imiteerde voor de gelegenheid de vermanende dorpspastoor waar toch niet echt naar werd geluisterd. En dat op het uur van de klassieke hoogmis. Vlaanderen ten voeten uit.

Bart De Wever is tot nog toe de sterkste debater in de Wetstraat en hij liet zich geenszins overtroeven door sp.a voorzitter John Crombez. Maar deze werd zelf ook niet overtroefd. Crombez legde nogal pijnlijk de vinger op de BTW-wonde van De Wever (u ziet hier in een verkiezingsdebat met dezelfde John Crombez waar Bart De Wever verschillende keren herhaalt dat er geen BTW-verhoging komt). De partijvoorzitter van de N-VA noemde de BTW-verhoging op de elektriciteit een ‘pijnlijke maatregel’, maar stelde dat de zes procent van de regering Di Rupo onhoudbaar was en hekelde daarbij het ‘socialistische recept’ van ‘schulden maken, tekorten opstapelen, niet besparen’. Een model uit de Sovjet-Unie, aldus De Wever.

Waarom die keuze?

Crombez speelde dan vooral in op het gevoel dat bij een groot deel van de bevolking heerst dat het almaar duurder wordt en dat daarbij de grote jongens gespaard worden. ‘De realiteit is dat iedereen 50 procent erbij heeft gekregen op zijn elektriciteitsfactuur. Intussen geeft u honderden miljoenen belastingverlaging aan Electrabel. Waarom die keuze?’

Daarnaast werd nog hevig gedebatteerd over de sociale zekerheid waar de regering in wil besparen. John Crombez maakte zich zorgen over wie er onder die besparingen zou lijden – ‘Gepensioneerden, invaliden, zieken?’- en haalde daarbij ook ‘een leraar met kind dat kanker heeft’ aan. De Wever sloeg terug: ‘Weet u hoeveel de vakbonden krijgen om de werkloosheidsvergoedingen uit te betalen? 227 miljoen. Dat is geld van de sociale zekerheid. Kan daar niets op worden bespaard?’

Crombez als alternatief

Het is in elk geval duidelijk dat John Crombez een sterkere uitdager is voor de N-VA dan zijn voorganger Bruno Tobback. De Oostendenaar wil het roer omgooien van zijn partij en lijkt daarbij afstand te willen doen van het verleden. Een verleden dat de voorbije tijd als een stok wordt gebruikt om elke socialistische tegenstand neer te slaan.

In het migratiedebat laat Crombez andere geluiden horen dan wat we gewend zijn van de sp.a. Daniël Termont, de Gentse burgemeester die volledig achter Crombez staat, verklaarde bijvoorbeeld onlangs: ‘We hebben ons altijd ingehouden als het over migratie ging. Nu ook nog eens het veiligheidsdiscours uit de weg gaan zou helemaal fout zijn. Links heeft de plicht om dat terroristisch crapuul uit te schakelen.’

In Terzake van vrijdag 8 januari sprak Crombez over de zaak in Keulen ook klare taal aan het adres van misdragende oorlogsvluchtelingen: ‘dit soort feiten zijn aanleiding genoeg om te zeggen dat ze terug moeten’.

Het effect van verandering

De sp.a herpositioneert zich als oppositiepartij en daarbij speelt het boek ‘Ctrl+Alt+Del’ een belangrijke rol. ‘We moeten durven vergeten wat we kennen. De antwoorden liggen buiten de pistes’, verklaarde Crombez aan De Morgen. Bij de boekvoorstelling was er geen vakbondslid te bespeuren, dat merkte dezelfde krant op.

Intussen konden we allemaal zien hoe de N-VA Nieuwjaar vierde als een echte regeringspartij. Groots, stevig, met blinkende ministers en een boodschap aan de achterban om te ‘volharden’ in deze moeilijke tijd.

 

Foto: beeld uit De Zevende Dag

Harry De Paepe (1981) is auteur en leraar. Hij heeft een grote passie voor geschiedenis en Engeland.

Commentaren en reacties