JavaScript is required for this website to work.
post

De kunst van het verzet

Guido Lauwaert5/2/2019Leestijd 3 minuten

foto © Reporters / Andrieu

Anuna, jongedame, het is tijd dat je je troepen weer naar de klas stuurt. Wil je dat je acties blijvend vruchtbaar zijn.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Vorige donderdag waren er minder spijbelaars dan de week voordien. Ga je op de ingeslagen weg voort, dan kalft de opkomst verder af. Bovendien is er al een splitsing merkbaar: Antwerpenaars willen in de eigen stad actie voeren en die trend zal zich doortrekken. Een versnippering en dalende opkomst is nefast voor je initiatief, wat uiteindelijk zal leiden tot een vernedering van jou en je initiatief. Dat moet je te allen prijze vermijden.

Massa en macht

Revoluties, maatschappelijke veranderingen, hebben maar resultaat als de massa macht heeft en de macht een massa is. De hoofdstad moet het doel blijven. Sla er de geschiedenis maar op na. Het is niet toevallig dat de christelijke leer als hoofdstad Rome heeft en dat zowel Hitler als Napoleon Moskou wilden veroveren, dat Stalin een waanzinnige honger naar Berlijn had, en zowel de Israëliërs als de Palestijnen Jeruzalem als hun hoofdstad beschouwen. Londen was de hoofdstad van the British Empire, maar voor de Engelse politici was Delhi The Jewel on the Crown. Een kasteel is geen kasteel zonder een park eromheen. Het beste voorbeeld is Versailles. Park en kasteel zijn in balans.

Andere opties

Het is dus nú het moment, wil je dat je stem en die van je soldaten wat oplevert, om het geweer van schouder te veranderen, ja, zelfs te overwegen de wekelijkse mars op Brussel niet op te geven maar op te schorten.

Niet dat je weer braaf naar de les moet. Het is simpelweg een kwestie van strategie. Zoals jij en je volgelingen voor een andere politieke aanpak van het klimaatprobleem staan, zo moet je andere opties overwegen. De beroemde Italiaanse [Florentijnse] diplomaat, dichter en politicus Nicollò Machiavelli [1469-1527] wist op briljante wijze de machten van de sociale, culturele en economische klassen tégen elkaar of mét elkaar uit te spelen.

Het is maar langs welke kant je het bekijkt, maar het is niet onlogisch dat hij pas na zijn politieke loopbaan de onsterfelijkheid bereikt. Logisch, omdat hij vanuit de verbanning zijn theorieën te boek stelt. De daad bij het woord en het woord bij de daad kunnen niet zonder elkaar wil je resultaat bekomen.

Voor ogen houden

Een wijze zin uit een van zijn vele geschriften is de volgende: ‘De ene verandering bereidt de volgende voor.’ Welnu, hou dit voor ogen, wil je je steentje bijdragen aan de wijziging aan de desastreuze klimaatpolitiek wereldwijd en deze van Joke Schauvliege, om in de eigen Vlaamse volkstuin te blijven.

Het is dus de hoogste tijd om nieuwe initiatieven te nemen. Een revolutie lukt maar door de kunst van het verzet. Kunst wordt niet alleen gemaakt door ideeën, maar ook door materiaal. Elk kunstwerk heeft zijn kunstenaar, maar ook zijn instrumenten.

Wat vermeden moet worden

Wat bij een revolutie absoluut vermeden moet worden, beste Anuna, is te vervallen in een gewoonte. ‘Alles went, zelfs alcohol of comfort,’  zei Louis Ferdinand Céline, en het is een waarheid die niet om te hakken valt. Ik hoef je de pap niet in de mond te lepelen, het lukt je zelf wel.

Enkel een goede raad kan en wil ik je geven. Zoek als de weerlicht naar initiatieven die een even groot effect hebben als je broscampagne. De anatomie van elke politieke daad zit hem in de verrassing waarmee je de tegenstander aanvalt. Zweer dus niet bij één initiatief, want op één been kun je niet lopen en dagelijks andere sokken houdt het hoofd koel en koelheid is nodig wil je de vergeethoek niet ingedrukt wordt. Want even snel als je omarmd wordt, word je gedumpt. Zowel door vriend als vijand.

Geen nederlaag

Het terug naar de klas gaan is daarom geen nederlaag. Je moet het doen om bij verrassing te kunnen toeslaan. Zulke initiatieven scoren het best. Waarom zou je ook niet kiezen voor de verandering? Alles op aarde is in beweging, stilstand bestaat niet en vooruitgang, verbetering, opbouw kan er maar zijn door telkens nieuwe initiatieven te nemen. Om wat te bereiken in het leven, je droom te kunnen realiseren moet je zowel leeuw zijn als vos.

En denk eraan: een wantoestand tolereren is een valse vrede accepteren. Je mag geen oorlog ontlopen, want doe je dat zal dit enkel ten eigen nadele zijn. En die van je medestanders en van de volgende generatie, mensen, dieren en planten. Wees bovendien nooit bang van tegenstand. Hoe groter de tegenstand, hoe meer je het bij het rechte eind hebt. Mensen willen nu eenmaal geen verandering, ze zijn best tevreden met wat ze hebben. Ze zijn gauw bang kwijt te raken wat ze verworven hebben. Terwijl ze niet beseffen dat ze door stilstand hun bezit makkelijker kwijt raken dan door beweging.

Actief blijven

Tot slot nog dit. Strijd kan niet worden vermeden. Hij kan slechts worden uitgesteld in het voordeel van de ander. Het komt er dus niet alleen op aan nieuwe iedeeën te verzinnen, maar actief te blijven. En als je invloed wil blijven uitoefenen op de klimaatpolitiek, zal je moeten zorgen voor een organisatie. Neem geen bestaande… verzin er één.

Een nieuwe organisatie is enkel te vinden in de chaos, maar vind je die is succes gegarandeerd. Al is tevens moed en volharding een vereiste. Maar die heb je wel, zo te zien. De nieuwe jeugd, jouw strijdmakkers zijn klaar voor een nieuwe lente en een nieuw geluid. Het zindert in de lucht. Zoveel is zeker.

Guido Lauwaert (1945) is organisator, regisseur, acteur, auteur, columnist, recensent voor o.a. Het Laatste Nieuws, NRC Handelsblad, Het Parool, VPRO-radio, Knack en Doorbraak. Hij richtte de Poëziewinkel op (later Poëziecentrum) en heeft een grote liefde voor Willem Elsschot en Paul van Ostaijen.

Commentaren en reacties