Het regeerakkoord van de Vivaldi coalitie belastte twee ministers met institutionele hervormingen, namelijk Annelies Verlinden en David Clarinval. Zij kregen ook de opdracht om een voorlopige lijst van grondwetsartikelen op te stellen ter herziening. Het doel is een nieuwe staatsstructuur vanaf 2024 met een homogenere en efficiëntere bevoegdheidsverdeling. Vier jaar later en minder dan één jaar voor de volgende parlementsverkiezingen staan we nog nergens. 

De burgerbevraging

Beide ministers kennen de resultaten van de burgerbevraging ‘Een land voor de toekomst’. Daaruit blijkt namelijk dat de instellingen moeten worden vereenvoudigd. Perfect. Maar niets is geregeld. De kloof blijft bestaan tussen het zuidelijke kamp, de ‘demandeurs de rien’, die zich aan het status-quo van het federalisme vastklampen, en het noordelijke kamp, dat voorstander is van een confederaal stelsel.

Alles heeft zijn grenzen, ook het befaamde ‘compromis à la belge’. We zien niet in hoe er nog voor de verkiezingen van 9 juni 2024, een oplossing zou kunnen komen voor de institutionele werking van België. Voor Vlaams Belang en N-VA (45,6% van de stemintenties) is de onafhankelijkheid van Vlaanderen het einddoel. Maar het verleden heeft ons ook geleerd dat CD&V en Open VLD ook heel resoluut kunnen zijn als de fundamentele belangen van Vlaanderen op het spel staan.

Jean Gol

Als Waal, zou ik echt willen dat mijn regio welvarend kon zijn. Maar dat is jammer genoeg niet het geval. Ik ben nooit fan geweest van de Coué-methode (Emile Coué was een Frans psycholoog die een methode introduceerde op basis van optimistische autosuggestie, red.). Het lijkt mij verantwoordelijker om de harde realiteit onder ogen te zien.

Vlaanderen wil namelijk niet langer financiële solidariteit tonen met een Wallonië dat, in zijn ogen, de regionalisering niet heeft kunnen benutten om de juiste economische keuzes te maken. Als Wallonië aan zijn lot wordt overgelaten, zou het al snel te maken krijgen met een forse daling van zijn sociale diensten. De Belgicistische visie van een Bouchez leidt nergens toe. Eén van zijn vermaarde voorgangers, Jean Gol, wist dat België uiteindelijk zou bezwijken onder de slagen van het Vlaams-nationalisme en dat alleen integratie in Frankrijk kon Wallonië een redelijke toekomst garanderen.