JavaScript is required for this website to work.
Media

De pennenvriendjes supporteren voor Sophie als NAVO baas

En verder: wat is er te beleven in Sint-Laureins en de prioriteiten van veganisten.

SatireErwin Vanmol en Stef Durnez11/2/2022Leestijd 5 minuten
Trekt Sophie Wilmès straks de deur van buitenlandse zaken achter zich toe en de
poorten van de NAVO open?

Trekt Sophie Wilmès straks de deur van buitenlandse zaken achter zich toe en de poorten van de NAVO open?

foto © Belga Image

De pennenvriendjes zijn geen veganisten en geen fan van Sint-Laureins. Van Sophie Wilmès daarentegen! Of nee, eigenlijk ook niet.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Elke vrijdag verzamelen Erwin Vanmol en Stef Durnez in deze recalcitrante rubriek hun diepste inzichten over wat ze zoal lazen in de Vlaamse kwaliteitspers. 

Waarde carnivoor Vanmol,

We moeten daar eerlijk in zijn, Erwin, met uitzondering van de egel in je tuin, beschouw jij de dieren in je directe omgeving als potentieel diner. En ik pleit schuldig. Als ik een kalfje zie, denk ik ook meteen: ‘Saltimbocca!’

Bij de redactie van De Standaard moeten wij met zo’n attitude niet afkomen. Want terwijl de derde wereldoorlog elke minuut kan beginnen, half Canada in een truck in Ottawa zit te bevriezen, gasprijzen sneller omhoog gaan dan Elonneke zijn SpaceX raketten, onze grondrechten nog harder geschonden worden dan die keer dat den Duits ‘aufmachen!’ riep, bloklettert Vlaanderens meest eminente gazet ‘Ben je wel echt vegan als je supplementen B12 slikt?’ Ik ga eens praten met de mannen van Google. Ik vind: als je ‘first world problems?’ intikt bij Google, dat de eerste link die je krijgt, dit artikel moet zijn.

Want geloof me, er zijn mensen met échte problemen. Die in dikke miserie zitten. Elke dag opnieuw. Ik heb het natuurlijk over de atleten op de Olympische winterspelen in China. Blijkbaar is het eten in die bruisende quarantainehotels van dusdanige kwaliteit, dat zelfs Belgische gedetineerden in Tilburg er voor zouden passen. Maar er wordt aan gewerkt. Ik heb horen zeggen dat de atleten in China vanaf nu enkel nog de beste stukken voorgeschoteld zullen krijgen van de fijnste rashonden.

 

Beste Winterstef,

Die Duitsers die hebben toch altijd over alles iets te jammeren! Wat lees ik in dat artikel? ‘Het hoofd van het Duitse olympische team, Dirk Schimmelpfennig, bond de kat de bel aan.’ Grmpf! Ten eerste kijken Chinezen raar aan tegen mensen die kleine huisdieren muziekinstrumenten aanbinden. En ten tweede dachten ze waarschijnlijk dat ‘schimmelpfennig’ het gerecht was dat gevraagd werd.

Je kan dat misschien vergezocht vinden, maar de eerste Chinees die Sauerkraut voorgeschoteld kreeg, trok ook zo’n ogen! En dat het veel te veel was. Het zal wel zijn! Als je de hoeveelheden ziet die de gemiddelde Pruis door zijn slokdarm duwt. Er zijn schnitzels waar ze in China met de hele bevolking een maand kunnen van eten. Schweinehaxe’s die onder massavernietingswapens vallen en Thüringer Bratwursten die een XXX rating krijgen.

Verdorie nu krijg ik ineens zin in Babi Pangang met Leberkäse.
Als ik straks met zwarte ringen rond de ogen lig te stampvoeten, zal het jouw schuld zijn!

Dierbare verloren zoon,

Weinig mensen weten dat Nemo uit ‘Finding Nemo’ eigenlijk gebaseerd is op jouw leven. ‘De Vanmol?’ zeggen de mensen, ‘zelfs in een oriënterend gesprek loopt die verloren’. Vandaar dat ik je niet overdreven veel wanderlust toedicht en tevens vermoed dat je nog nooit in Sint-Laureins bent geweest. Dat ligt in een verloren hoek van het Meetjesland, tegen de Nederlandse grens. Ik ken het, omdat ik gefascineerd ben door grensgebieden. Als je in google ‘hol van Pluto’ intikt, dan zou de eerste link er één naar ‘Sint-Laureins’ moeten zijn. (Ik moet écht eens met die mannen van Google gaan praten.)

Het enige opmerkelijke in het dorpscentrum van Sint-Laureins is een groot ‘Godshuis’, oorspronkelijk bedoeld als ziekenhuis voor mensen met ‘moeraskoorts’ (!), wat daar in die zompige streek tot in de 19de eeuw frequent voorkwam. Het Godshuis is ook nog een luxehotel geweest, maar inmiddels volledig vervallen.

Uitgerekend dat gebouw heeft Sammy Mahdi  aangeduid als potentieel centrum voor 240 asielzoekers. Ik beklaag die mensen. De inwoners van Sint-Laureins zeggen het zelf: ‘Dat is hier het hol van Pluto en we willen dat dat zo blijft’.

Er is daar werkelijk niks te beleven, Erwin. Wat moeten die asielzoekers hele dagen doen? Kikkerdril vangen en zoeken naar het geboortehuis van monnik Giel? Ken je ‘m nog? Die jongen verveelde zich zo in Sint-Laureins dat hij nog liever introk in een klooster op een godvergeten berg op de grens met Tibet. Kan je ’t je voorstellen? Noord-Indië, begot! Ze hebben daar driehonderd woorden voor ‘rijst’ en geen enkel woord voor ‘Bicky Burger’. En toch zit Giel liever ginder dan in Sint-Laureins. Waar zelfs een winterwandeling in maart niet mag doorgaan. Er zou eens tevéél te beleven kunnen zijn.

Yo Kung Foert Panda!

Je weet toch dat als je echt ‘hol van Pluto’ zoekt, dat je dan terechtkomt op de plek waar het empatisch vermogen van Frank Vandenbroucke begraven ligt? Dat is trouwens niet ver van het ‘zwart gat van Gent’ alwaar de credibiliteit van rector Rik Van de Walle verdwenen is. In Gent zelf noemen ze dat de ‘De Clerq-Watteeuw-Bracke-driehoek’ omdat op die mysterieuze plaats de Gentse gezelligheid spoorloos oplost.

Voor monnik Giel heb ik altijd veel sympathie gehad. Zo moet je weten, Stef, dat voor die oranje soepjurken het ‘Nirwana’ het hoogst bereikbare is. En het Nirwana is zoiets als het absolute niets. En wat staat er dichter bij het absolute niets dan Sint-Laureins? NIETS! Je kan je al voorstellen met wat voor een voorsprong die knaap aan zijn opleiding begon. Volgens mij konden die boeddhisten nog het een en het ander leren van onze expat!

– En wat heb jij vandaag gedaan broeder Giel?
– NIETS!
– Neem daar allemaal een voorbeeld aan!

Maar ook in Sint-Laureins zouden ze beter de ondernemers-oren spitsen. Waarom niet van het Sint-Laureinse NIETS een exportproduct maken? ‘Voor al uw Nirwanas slechts één adres: Sint-Laureins! Het beste niets ter wereld!’ En bekijk ook eens de andere voordelen he Stef. Taksen? NIETS! Want je exporteert NIETS! NIETS kan je niet belasten. Stef, wij kunnen rijk worden met NIETS! Hahaha stel je voor. Maar hou het onder ons he. Ik heb NIETS gezegd!

Beste Erwinner,

‘We have a winner!’ ’t Is te zeggen: het zou wel eens kunnen dat Sophie Wilmès de volgende NAVO baas wordt. Ik blink al bij voorbaat van nationale trots/fierté nationale. Ons Sophietje! Baas van de NAVO, zeg. Oh, en ze gaat dat goed doen. Ik hoor haar eerste persconferentie al. Ongetwijfeld over de gespannen verhoudingen met Rusland.

‘Bon, in faas 1B, wij zul neem softe maatregel tegen monsieur Putain. In faas2A, wij neem zijn laken waarvan wij zul maak een zelfde kostuum. En effet. Ook wij  kun immers toepas de truc met de zeer, zeer, zeer breed tafel. En bovendien, wanneer monsieur Putain ons opstook met fak news, dan wij neem zijn eigen deeg om daarmee te bak un biscuit. Wij kun ook produceer zeer zeer fak news. Dat wij hebben al bewees in de Belzisje medias depuis le crise sanitaire van het covid. Bon. Als werkelijk die aanpak ook ni zorg voor résultats, dan ik neem mijn wapen ultiem. Ik zal Putain zonder genaad geef mijn beroemde présentation power pwan. Voilà.’

 

Beste Bef, ik bedoel Stef,

Ik las ook ergens dat ‘Sophie Wilmès over de tongen ging als nieuwe NAVO-baas. Dat had ik toch even verkeerd begrepen. En ik ben zeker: enkele andere verdorven geesten met mij. Niet dat ik daar fier op ben. Ik wou dat ik nog steeds over evenveel kinderlijke onschuld beschikte als Rik Van De Walle, de man die met droge ogen tweette dat hij tijdens de blok elke dag 1,5 uur met de fluit speelde als uitlaatklep.

Ik bedoel maar dat ik niet het meest verhevene ben dat de mensheid ooit voortgebracht. Maar Sophie Wilmès ook niet, waarde wapenbroeder. Je kan Sophie misschien niet het scherpste Wilmès in de schuif vinden, maar als het er op aankomt om Vlamingen in de Vlaamse rand onder vuur te nemen heeft ze haar strepen meer dan verdiend!

En dat verontrust mij een beetje. Dat ons Sophieken de grootste strijdmacht ter wereld op ons gericht heeft in de Vlaamse rand. Langs de andere kant. Ik ben ook ooit vier jaar beroepsmilitair geweest. Uit ervaring weet ik dat je zo’n leger ook niet moet gaan overdrijven. Het grootste leger ter wereld? We hebben dat ooit al eens geflikt in 1302. Dus ga ik u nu met een gerust hart laten, Stef, en wens ik iedereen zijne goedendag!

Tot volgende week!

Erwin Vanmol en Stef Durnez zijn al jaren pennenvriendjes. Elke week delen ze hun correspondentie met de Doorbraaklezer.

Commentaren en reacties