JavaScript is required for this website to work.
Media

De pennenvriendjes waarschuwen voor agressieve katholieke jongerenbendes

SatireErwin Vanmol en Stef Durnez2/6/2023Leestijd 4 minuten
Kijk hoezeer een bikini veel minder ophitst dan een monokini. Hier hebben
katholieke jongerenbendes dan ook geen probleem mee.

Kijk hoezeer een bikini veel minder ophitst dan een monokini. Hier hebben katholieke jongerenbendes dan ook geen probleem mee.

Harde tijden voor een pennenvriend! Er komt geen fysiek autosalon maar er is wel fysieke agressie aan de provinciale zwemvijver! Die katholieke hangjongeren toch!

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Agressieve religieuzen, het is iets waar de pennenvriendjes doorgaans veel begrip voor hebben. Maar met die katholieken is het nu wel genoeg geweest, besluiten zij na lezing van het gedrukte dagblad de voorbije week. En dan schaft men nog fysieke dingen af ook!

 

Beste fysieke Erwin,

Zak en as, daar zit ik in. Zij het niet fysiek. De reden? Het droeve nieuws dat er in 2024 geen fysiek autosalon komt. Zo stond dat in de krant. Beetje gek. Ik wist niet dat er ook autosalons bestaan die niet fysiek zijn, buiten dan in de reclamekretologie van diverse autodealers.

Maar ja, de kans bestaat dat we eerlang zelfs niet meer fysiek met de auto mogen rijden. Ook al omdat auto rijden door de fysieke infrastructuur in ons land steeds minder een optie wordt. En bovendien: wat valt er straks nog te zien op zo’n autosalon? 173 elektrische auto’s uit China en een paar Europese die half Chinees zijn. En het is met die Chinese auto’s net als met de Chinezen zelf: je houdt ze moeilijk uit mekaar.

Ach, ander onderwerp, want het enige dat jij over auto’s weet is dat het een transportmiddel is waarmee je eventueel van A naar B kan gebracht worden. Of zoals ze in Gent zeggen: van XX naar XY.

Het nieuws wordt de laatste tijd alsmaar bizarder. Alsof de kranten volgepend worden door nazaten van Ian Fleming, John Le Carré en Willy Vandersteen. Zo zonk er een bootje op het Lago Maggiore. Dat komt op de beste meren voor, zal je zeggen, maar op dit bootje zaten twintig geheime agenten, waaronder een paar van de Mossad! Hoor je hoe de plot dikker wordt, zoals scenaristen dat zeggen maar dan in het Engels?

Voor de kust van Zweden dook dan weer een spionagewalvis op. Zelfs in een FC De Kampioenen-film zouden ze zoiets niet verzinnen.

En in Aalter is een koe van 600 kilogram doodgebeten. Niet door een wolf, zeggen onderzoekers stellig. Door wie dan wel? Ik denk dat ik het weet. Door Max Fourier, het 12-jarig jongetje uit Kortrijk dat door het syndroom van Prader-Willi altijd honger heeft en zich letterlijk zou doodeten. Zijn ouders merkten dat er iets mis was toen hij hen fysiek de oren van de kop begon te eten. Wat denk je dat er gebeurt als zo’n kind onderweg toevallig een smakelijk koeiebeest tegenkomt? Verser wordt die carpaccio niet!

Beste Moby zwaar van gebeente,

Een spionwalvis?! Dat verzin je toch niet? Moby Dick Tracy? Agent 00 zevenhonderd mijlen onder zee? Mata Haring?
Blijkbaar was het dier een Beluga die getraind werd door de Russische marine. Reeds vier jaar voert die spionageopdrachten uit in Scandinavische wateren. Vier jaar, dat is vrij lang overleven voor een Russische spion. Waarschijnlijk is hij te zwaar om door een venster te flikkeren.

Dat te zwaar zijn iemands leven kan redden, het mag ook wel eens gezegd worden, in deze tijden van ‘slim fit’ en ‘skinny fit’. Je moet al regelmatig in de confectie gaan winkelen om te weten dat het om kledingmaten gaat. ‘ Slim fit’ dat was voor ons bijvoorbeeld een wielrenner die er in slaagde om tijdens het fietsen ook nog te ademen. Fit én slim, begrijp je? Nu is dat allemaal al veel beter, maar indertijd mocht je al blij zijn wanneer een ‘coureur’ meer dan twee woorden aan mekaar wist te breien ‘ ja ik ben euh gewonnen, omdat euh, ik per ongeluk harder trapte dan euh de rest en er in slaagde om niet verloren te rijden’

Vree wijze Vanmol,

Het was een heerlijk dagje zonnen en zwemmen op de Blaarmeersen, verneem ik. Tot één jonge vrouw besloot topless te gaan pootjebaden. In onze tijd, wij zouden dat het hoogtepunt van de dag gevonden hebben. Maar de jongeren ter plekke begonnen meteen ‘kech!’ te roepen en er zand naar te gooien. ’t Is dat de ‘sfeerbegeleiders’ van het domein er vrij snel bij waren, of het was volledig uit de hand gelopen…

Bij Mediahuis schijnen ze te denken dat ‘kech’ een bijbels woord is, want zij stellen in een analyse dat de desbetreffende jongeren zich verzetten ‘door alles in de dominante cultuur aan te vallen, zoals gelijkheid tussen mannen en vrouwen,  of tolerantie.’ (En, let op, daar komt-ie) ‘Of het nu om katholieke jongeren gaat of islamitische jongeren.’

Welja, dat hoor je vaak. Overlast door katholieke jongeren. Onlangs nog zei een oud vrouwtje mij dat ze ’s avonds niet meer buiten durfde met al die rondhangende katholieke jongeren. Die paapse olifant in de kamer, daar kijken ze altijd weer van weg. Welnu, Erwin, daar doe ik niet aan mee. Ik zeg: stuur al die katholieken terug naar Rome! Of op zijn minst naar Bachten De Kupe. Het is genoeg geweest.

Het gaat daar trouwens nog plezant worden op de Blaarmeersen, want zie: de stad Gent gaat transgender medewerkers 20 dagen extra vakantie geven. Lap: nog méér borsten. Of minder, dat komt ook steeds vaker voor. Ik weet niet wat er in het Gentse drinkwater zit, maar gezond kan dat niet zijn.

Beste mammelokker!

Zodra het kwik omhoog schiet, begint het gekwek. Zodra nog maar de minste zonnestraal door het zwerk schiet, zakt wat men in het eufemistische persjargon ‘Brusselse jongeren’ noemt, af naar de beste stampij-mogelijkheden binnen spoorafstand. Meestal is dat Gent. Dat heeft verschillende redenen. De grootste is de directe lijn op amper 30 minuten sporen. De tweede grootste is het feit dat Gent in de knoop zit met zijn poging om de progressiefste stad van Vlaanderen te zijn en bij elke poging tot ingrijpen vooral zichzelf in de onbestaande ballen grijpt.

Behalve dat Gent zijn middenstand wurgt met een nefast mobiliteitsplan en zijn feesten met een konijnenvoerquotum de nek omdraait, komt daar nog het onvermogen bij om de Gentse ‘koeketienen’ te beschermen.

Maar niet getreurd Stef, onze kweksperten hebben het voor ons – o, onwetenden – uitgevogeld. Het heeft helemaal niets met religie en zo te maken. Neen Stef, wij dwalen. Het is ‘typisch verzet tegen een dominante cultuur’.

Nou, nou! Ik weet niet hoe het zit daar bij u in Zeeuws-Vlaanderen maar bij ons in Teralfene is de kans dat je tegen een ontblote vrouwentorso aanloopt kleiner dan dat je er drie man tegen het lijf loopt die per se pinten willen gaan drinken om twee uur in de namiddag. Ok, slecht voorbeeld, want die kans is vrij tot zeer groot, maar je snapt wat ik bedoel.

Neen blijkbaar ‘is het typisch voor onderdrukte jongeren, zich te verzetten door alles wat de dominante cultuur belangrijk vindt, aan te vallen: gelijkheid tussen mannen en vrouwen bijvoorbeeld, of tolerantie. Of het nu om katholieke jongeren gaat of islamitische jongeren.’

Opnieuw, ik weet niet hoe het daar bij u zit Stef, maar het is al heel lang geleden dat ik nog bendes katholieke hangjongeren binnensteden heb zien onveilig maken. Gehuld in maliën, de lans gestrekt met een stokpaard tussen de benen ‘DEUS VULT!’ tierend. Of hele wagenparken met wijwater overgietend en zomaar iedereen ongevraagd de andere wang toekeren! Je kan alleen maar hopen dat ze bij de tweede wang stoppen!

Plots doemt voor mijn geestesoog het beroemde madonna-schilderij van Jean Fouquet op met zijn serafijnen en cherubijnen en vooral Agnes Sorel die toont dat de Madonna ook wat ‘skin in the game’ had. Misschien klopt het wel wat die experten daar zeggen en is het gewoon ‘niet katholiek’ om preuts te zijn.
In dat geval ben ik voor een dringende herkerstening van Vlaanderen.

Deus vult Stef, Deus vult!!

 

Erwin Vanmol en Stef Durnez zijn al jaren pennenvriendjes. Elke week delen ze hun correspondentie met de Doorbraaklezer.

Commentaren en reacties
Gerelateerde artikelen

‘Dit is een tijd voor mensen die over grenzen durven nadenken, die grenzen durven stellen en grenzen bewaken’, zegt Mark Elchardus in ‘Over grenzen’. Het werk is ons boek van de week.