JavaScript is required for this website to work.
post

De Schengenutopie doorgeprikt

Tom Van Grieken28/8/2015Leestijd 4 minuten

Tom Van Grieken (Vlaams Belang): ‘wie Schengen verdedigt, is de bondgenoot van mensensmokkelaar, terroristen en jihadisten. ‘

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Op 14 juni 1985 werd in het Luxemburgse grensdorp Schengen het eerste verdrag over de afschaffing van de Europese binnengrenzen ondertekend. De regeringsleiders van België, Nederland, Luxemburg, Duitsland en Frankrijk wilden hiermee de impact van grenscontroles op het goederenverkeer inperken. Intussen is de groep uitgebreid tot 26 landen. Van de aanvankelijke euforie is dertig jaar later niet veel meer overgebleven.

De verijdelde Thalys-aanslag van afgelopen vrijdag heeft vele zaken aangetoond. Naast de bevestiging van een razendsnelle verspreiding van de jihad in Europa en een falend veiligheidsbeleid, werd andermaal geïllustreerd dat de grenzen van het Europese ‘Schengenbeleid’ intussen – letterlijk en figuurlijk – overschreden zijn. De dader El Kahzzani reisde vrij van Spanje naar België en Frankrijk en kon ongestoord door Europa reizen. Een eenvoudige douanecontrole had kunnen vermijden dat een met oorlogstuig gewapende jihadist een internationale trein nam en honderden passagiers in gevaar bracht.

Boemerang

Het is een rode draad door het hele Europese besluitvormingsproces: goedbedoelde en zelfs naïeve wetgeving van een gewetensbezwaarde naoorlogse generatie komt als een boemerang in ons gezicht terug. De vreugde over het feit dat men bij reizen naar een ander Europees land geen identiteitskaart meer hoeft voor te leggen, heeft immers stilaan plaatsgemaakt voor het besef dat ook illegalen, rondreizende gelukszoekers, criminelen en jihadisten dat niet langer hoeven te doen. Dat krantencommentatoren de herinvoering van grenscontroles nu gelijkstellen met het opgeven van onze ‘verworven vrijheden’ klinkt hierbij bijzonder hol, haast dogmatisch zelfs. Ook veiligheidsexpert Brice De Ruyver is die mening toegedaan. ‘Zou dat nu zo’n aanslag op onze vrijheid zijn? Op vliegtuigen zijn er ook strenge controles. De mensen verwachten dat ook.’ (HLN, 25 augustus 2015)

Rechtsbreuk

Het Schengenverdrag is dan ook compleet achterhaald. De afspraak van Schengen bestond erin dat de binnengrenzen zouden verdwijnen op voorwaarde dat de buitengrenzen onder controle zouden blijven. Vandaag kan iedereen zien wat daarvan terecht gekomen is: terwijl het eerste onmiskenbaar gelukt is, is van het laatste niets in huis gekomen. Zo is het geen geheim dat Schengenlanden zoals Griekenland en Italië reeds geruime tijd fungeren als doorreislanden voor de illegale immigratie naar Noord-Europa. Al even bekend is het feit dat de autoriteiten in de betrokken landen bijzonder weinig moeite aan de dag leggen om ‘irreguliere immigranten’ van hun verdere reisplannen te doen afzien, wel integendeel. Geconfronteerd met deze permanente rechtsbreuk is het de logica zelve dat het Verdrag van Schengen voor de betrokken landen buiten werking wordt gesteld, om over te gaan tot de herinvoering van gerichte grenscontroles.

Pavloviaans reacties

Het is dan ook ontstellend dat de (onverkozen) Europese Commissie haast pavloviaans de lidstaten sommeerde eventuele denkoefeningen over een eventuele aanpassing van het Schengenverdrag met onmiddellijke ingang te staken. Daarbij kwispelend gevolgd door EU-acolieten als Jan Jambon, die gedwee verklaarde dat ‘niemand het Verdrag van Schengen wil terugdraaien.’ Argumenten? Nee, die hoorden we niet. De koe is heilig, handen af. Punt.

Dat Schengen in de praktijk verworden is tot een vrijgeleide voor illegale immigratie, sociaaleconomisch toerisme, grensoverschrijdend banditisme en jihadisme, werd nog eens duidelijk toen naar aanleiding van de G7-top aan de Duitse grenzen een uitzonderlijke keer wél werden gecontroleerd. De resultaten van deze grenscontrole, die er in feite op gericht was te vermijden dat reltoeristen naar Duitsland zouden afzakken, zijn zonder meer ontluisterend. In een tijdspanne van nauwelijks twee weken (tussen 26 mei en 9 juni 2015) rekende de Duitse politie niet minder dan 135 mensen in tegen wie een internationaal arrestatiebevel liep, dubbel zoveel als tijdens eenzelfde periode zonder grenscontrole. Alles bij elkaar registreerde de politie niet minder dan 1.056 personen die op een of andere opsporingslijst stonden en werden 3.517 personen tijdelijk aangehouden. In dezelfde tijdspanne werden daarenboven liefst 10.555 (!) personen onderschept die illegaal het land wilden binnenkomen. Geconfronteerd met deze cijfers sprak de Beierse minister van Binnenlandse Zaken, Joachim Hermann, van ‘een ernstig veiligheidsprobleem’: ‘Kennelijk is het mogelijk om zonder veel problemen de buitengrenzen van de Schengenruimte te overschrijden en zich dan vrij en zonder papieren binnen de ruimte te verplaatsen. Er is iets dat niet werkt.’ Zoveel is duidelijk.

Voor de volledigheid: het hier ging om steekproefsgewijze en vooraf aangekondigde controles. Ietwat slimmere criminelen, mensensmokkelaars en illegalen hebben dus de G7-top heus niet afgewacht om de grens over te steken. Dat konden ze eerder namelijk probleemloos doen – en dat kunnen ze vandaag helaas opnieuw.

Ideologische blindheid

Hoewel dat beslist niet de bedoeling was, bewees de recente top van de G7 wederom dat de grenzen van ‘Schengen’ zijn overschreden. Tegelijk werd aangetoond dat gerichte grenscontroles wel degelijk een doeltreffend middel zijn om illegale immigratie, (de import van) criminaliteit en moslimterreur tegen te gaan. Wanneer de dames en heren toppolitici – terecht – van oordeel zijn dat grenscontroles een afdoend middel zijn om hun eigen veiligheid tijdens een internationale conferentie te garanderen, dan zouden ze dat ook moeten zijn om de dagelijkse veiligheid van de modale burger en de gehele samenleving te garanderen. Wanneer een internationale top wordt beschouwd als een “mogelijke bedreiging voor de openbare veiligheid en de nationale veiligheid” die grenscontroles rechtvaardigt en noodzakelijk maakt, dan zijn de toenemende grensoverschrijdende bendecriminaliteit, de massale instroom van illegalen en het oprukkend moslimterrorisme dat minstens evenzeer. Grenscontroles zoals die recent in Duitsland plaatsvonden, mogen dan ook niet beperkt blijven tot gelegenheden zoals de top van de G7.

Diegenen die zich hiertegen uit ideologisch-utopische blindheid blijven verzetten, ontpoppen zich de facto tot medeplichtigen van internationaal opererende mensensmokkelaars, criminelen en jihadisten.

Foto: (c) Reporters

Tom Van Grieken (1986) is nationaal voorzitter van Vlaams Belang, lid van het Vlaams Parlement en van de gemeenteraad van Mortsel.

Commentaren en reacties