JavaScript is required for this website to work.
post

Den Donald deed het…

ColumnJohan Sanctorum9/11/2016Leestijd 3 minuten

Politiek-correct Vlaanderen is ‘in shock’. Waar hebben we dat nog gezien?

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement
Ja dit had ik niet voorspeld.
Maar de grooste verliezer is niet de polls of de voorspellers.
De grootste verliezer heet stabiliteit.
 
Zo gaat het slecht gespeld twitterbericht van Geert Noels, bestuurder van de Koninklijke Schenking, en zo wordt heel politiek-correct Vlaanderen vandaag verdrietig wakker. En ja, ook deze keer werkt het bij mij weer, zoals bij Zwarte Zondag en de Brexit-uitslag: een licht gevoel van euforie, niet omwille van Trumps zege zelf, maar vooral omwille van de verslagenheid die hij teweeg brengt bij het soort lieden dat altijd weer in onze plaats probeert te denken en voor ‘stabiliteit’ gaat: de verzamelde Vlaamse pers (van meetaf aan trouwens anti-Trump), de culturele sector inclusief de show-bizz (al is Trump toch een geboren entertainer waar ze nog veel van kunnen leren), de complete politieke klasse (behalve het uitschot dat VB heet), alle economen, sociologen, psychologen, filosofen, etcetera. Down, depri, ontdaan, gedegouteerd.
 
Nationale rouw
 
Twitter en Facebook dragen vandaag een rouwband en verbijstering is bijna een plicht.
De nachtmerrie van Francesca Vanthielen ‎(What’s next? Volgend jaar Marine Le Pen presidente in Frankrijk? Nachtmerrie maar klaarwakker. #Frexit#ElectionNight) drukt een raar soort ongeloof uit in de democratie, om niet te zeggen een afkeer van de volkswil. Alleen als mensen stemmen voor de juiste partij hebben ze stemrecht, zo wil het een oude linkse onhebbelijkheid. Daarna komt Hitler boven water, sneren naar het populisme, en de roep om een loterijdemocratie. Ik bedoel maar: hoeveel plezier kan je hebben in het pruilemondje van Francesca, de eeuwige politieke maagd en sociaal bewogen glamour-actrice met een bloeiende vennootschap? 
 
Daarnaast zijn de holebi’s en feministen teleurgesteld: Trump is niet alleen een racist die muren wil bouwen, maar ook een seksist, ook al draagt Hillary de naam van de grootste schuinsmarcheerder in de Amerikaanse presidentengalerij, te weten haar man die overal achter haar aanhuppelde tijdens de campagne.
Niettemin is Trump een geile, verdorven, perverte opschepper en seksmaniak, dat weten we dankzij stiekeme opnames in een busje waar hij zich verbaal eens liet gaan. Maar liever de leugenachtigheid van de vrouw Hillary dan het plompe parler-vrai van den Donald, zo willen het de tetterkransen van de vrouwenbeweging.
Last but not least ontduikt hij belastingen en heeft een paar faillissementen op zijn naam. Andermaal: de morele verontwaardiging slash diabolisering bij het Vlaams-Belgische establishment steigert zodanig, dat mijn donkere kant steeds donkerder wordt, en begint te sympathiseren met deze arme duivel die toch maar doet wat hij moet doen, namelijk winnen. Tegen en ondanks al de rest.
 
Wat zouden mijn Facebook-vrienden nu doen die met een Hillary-petje naar News-York waren afgereisd? Hun verdriet verdrinken in een bar op Manhattan? Zwijgend naar de luchthaven sleffen om in het vliegtuig met andere Hillaristen op gedempte stem door te bomen over het einde van de wereld? Komaan zeg, jongens, het was maar entertainment en binnen een paar maanden begint den Donald gewoon een presidentiële soap, hopelijk ook weer gekruid met pittige slippartijen in en rond de Oval Office.
Voor het politieke establishment aan de Noordzee, zie hoger, breekt nu een tijd aan van het betere bochtenwerk, daar zijn ze goed in. Want met die vervelende Trump moeten ze nu natuurlijk wel kersen gaan eten, en van de slag wordt de racistische seksist met al zijn praatjes de man die hier met de hoogste protocollaire eer zal ontvangen worden. Buigen als knipmessen zullen ze, en alle eerdere verwensingen inslikken, in naam van de Noordatlantische vriendschap en de Westerse bondgenootschappen.
 
Voor de rest wens ik alle kunstenaars, acteurs, journalisten, tv-presentatoren, politicologen en Gutmenschen allerhande, niet het minst de door een Antwerpse mini-Trump vervolgde redactie van Apache, een aangenaam rouwproces toe. Want ook verdriet schept verbondenheid, en creëert nog sterker een gevoel van morele superioriteit tegenover de onmens die het allemaal veroorzaakte.
Ach, het solidaire gevoel tegen de slechterik, het is zo speelplaats lagere school. Wie een meter achteruit gaat staan, kan toch niet anders dan zich vrolijk maken om deze opstoot van nationale rouw. En zich verder afvragen hoeveel hypocrisie er achter geëtaleerde weldenkendheid schuil gaat.
Go for it, Donald, je hebt de meerderheid van de kiezers achter je, meer moet dat niet zijn.
 
Johan Sanctorum is filosoof, publicist, blogger en Doorbraak-columnist.

Johan Sanctorum (°1954) studeerde filosofie en kunstgeschiedenis aan de VUB. Achtereenvolgens docent filosofie, tijdschriftuitgever, theaterdramaturg, communicatieconsultant en auteur/columnist ontpopte hij zich tot een van de scherpste pennen in Vlaanderen en veel gevraagd lezinggever. Cultuur, politiek en media zijn de uitverkoren domeinen. Sanctorum schuwt de controverse niet. Humor, ironie en sarcasme zijn nooit ver weg.

Commentaren en reacties