Dewinter: ‘Ik zou slecht slapen als ik Francken was’

Bomvol zat het. De kalme, residentiële gemeente Edegem werd getrakteerd op een passioneel maar volwassen debat over enkele hot topics. Voor de 400-tal gegadigden plaatste de Debatclub zelfs extra schermen in de lobby want de zaal bleek overbevolkt.

Het Orbán-model

Dewinter, sinds decennia hard gekant tegen illegale immigratie en islam, mag de spits afbijten. Bij zijn eerste woorden klinkt er reeds warm applaus in de zaal. Niet vanwege een straffe uitspraak of een veroordeling. De Vlaams Belanger betreurde dat hij juist over dit onderwerp dient te debatteren met Francken. Liever had hij samengewerkt.

Francken krijgt vervolgens het verwijt te slaafs te zijn. Hoewel hij volgens Dewinter geen Merkel is, is hij evenmin een Orbán. Wat de Hongaarse premier te veel heeft aan moed tegenover de vermaledijde Europese Unie, dat heeft Francken – en bijgevolg de N-VA – te weinig. Hij stelt twee modellen voor. Het eerste, het eurocratische, heeft zijn tekortkomingen getoond. Het tweede is het model-Orbán. Er is een alternatief. Dewinter heeft te doen met Francken omdat hij niet verlost geraakt van dat EU-anker.

Theo’s levensproject

Genoeg stof voor een repliek van de staatssecretaris. Op kalme maar indringende manier licht hij zijn doelstellingen toe – zijn ‘levensproject’, zoals hij het noemt. Alles wat we doen is heel laat of te laat, zo stelt hij. Met deze kritiek op zijn voorgangers maakt Francken duidelijk dat zijn werk vooral damage control is, al kan hij wel concrete resultaten voorleggen.

De passieve migratie afbouwen, het vermeerderen van opvangplaatsen, het opvoeren van uitwijzingen: de N-VA’er presteert. Zijn ‘magnum opus’ is voor de nabije toekomst: Francken wil een compleet nieuw migratiewetboek. Het vorige – daterend uit de jaren ’80 – is een typisch Belgisch huis met vele koterijen.

‘Uw frustratie is honderd keer de mijne, mijnheer Dewinter’, verduidelijkt hij. Maar een gezagsdrager moet onderhandelen en realistisch blijven. Wat te doen met landen die onderdanen, hier illegaal, niet willen aanvaarden? ‘België kan toch moeilijk Algiers binnenvallen?’, zo stelt hij. Een enkeling in de zaal mompelt ‘jawel’.

Japan en geografie

Dewinter wil niettemin een fundamenteler debat voeren. Geen cijfertjes, geen aanpassingen in de marge. Door de EU te verlaten zou Vlaanderen een stuk beter af zijn. Maar niet alleen dat. De dubbele nationaliteit dient afgeschaft te worden, de gezinshereniging evenzeer. Hij pleit voor razzia’s waarmee alle illegale immigranten collectief worden uitgewezen. Dewinter geeft voorbeelden: Australië, Canada en zelfs Japan. Dat laatste land zag in de laatste twee jaar een verdubbeling van het aantal erkende asielzoekers. Van zes in 2012 naar twaalf in 2014. Waarom bij ons niet?

Dewinter negeert de geografie, riposteert Francken. België is geen eiland. Europa kan men langs meerdere routes binnenkomen. Daarom pleit hij voor pushbacks zoals Italië overigens vroeger deed tot het gestopt werd door een arrest van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens.

Hoe wil hij dat bewerkstelligen? Onderhandelen, meer kan hij niet. Francken zet zich zo neer als beleidsman. Hij begrijpt de verzuchtingen van Dewinter en diens aanhang maar stelt dat hij zijn best doet om het mogelijke te forceren.

Vijfde colonne

De deal met Turkije vindt Dewinter de ‘dood van de soevereine staat’. Dictator Erdoğan kan chanteren zoveel hij wil – de EU volgt hem slaafs. Binnenkort mogen miljoenen Turken visumvrij reizen binnen Europa. Er wordt zelfs gesproken over lidmaatschap bij de EU.

Niet waar, zegt Francken. Er is geen draagvlak voor Turkse adhesie, ook niet na de deal. Het akkoord was noodzakelijk. Het spreidingsplan, dat stelt dat men vluchtelingen verdeelt over verschillende EU-landen, op zondag nog afgeschoten in het Hongaars referendum, is rechtvaardig. Het plan werkt zelfs ontmoedigend. ‘Niemand wil toch in Boedapest terechtkomen?’, aldus de staatssecretaris.

En dan hebben ze het nog niet gehad over de islam. Opvallend dat dit onderwerp pas na een goed uur komt. Als hij Francken was, zou hij slecht slapen zegt Dewinter.

Er is een masterplan voor de islamisering van Europa, stelt Dewinter. Hij ontkent dat het een complottheorie is. De ‘vijfde colonne’ is hier en blijft hier. Wat te doen? Het begint met een volledige screening bij aankomst. Vooraleer men hier mag blijven, dient men de sharia af te zweren. De erkenning van de islam moet de overheid ongedaan maken.

Francken stelt dat er geen database bestaat met strijders van Islamitische Staat. Hoe begin je dan aan een screening? Daarenboven zou hij liever verblijfsvergunningen koppelen aan verplichte inburgering. Via deze procedure zou men de facto de sharia afzweren door bijvoorbeeld de liberale rechtsstaat te erkennen.

Antwerpse kleutertjes

Zo komt het debat stilaan ten einde. Theo Francken slaat zelfs nog een soort mea culpa. Hij beseft dat de politieke wereld beter had moeten luisteren toen Dewinter de ernst van Sharia4Belgium beargumenteerde in het parlement. Beide politici slaan en zalven. Het was trouwens opmerkelijk hoe ze elkaar lieten uitspreken – geen sinecure bij dergelijke gevoelige onderwerpen.

Helemaal op het einde moet Francken zich toch distantiëren van Dewinter toen deze een bijlage van Gazet Van Antwerpen bovenhaalde, met enkele foto’s van Antwerpse kleuterklasjes. Het Vlaams Belangboegbeeld wil hiermee de opkomende islamisering aantonen. Een argument dat volgens Francken, pedagoog van opleiding, niet gepast is.

Toch nog die prangende vraag. Wat met het cordon sanitaire? Francken laat zich niet vangen. Nee, het cordon heeft zijn sympathie niet. Maar hij wil wel zijn beleid uitvoeren. En daar heb je verschillende partijen voor nodig. Als die andere dus weigeren samen te werken met het Vlaams Belang, dan heeft hij weinig keuze. Einde debat.

Een laatste applaus weerklonk in de zaal. Wellicht tevreden met de combinatie van passie en goede argumentatie trok men huiswaarts. De rust keerde weer in Edegem.