JavaScript is required for this website to work.
post

Een café zonder bier

Marcel t Kint30/8/2015Leestijd 2 minuten

‘Bier hier!’

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Vrijdagmorgen reed ik met mijn kleine Peugeotje door het Vlaamse land. Ik heb nog een auto met een cassettespeler, iets wat de verwondering van jongere mensen opwekt en al helemaal magisch lijkt voor kinderen. Ik speelde een bandje af waarop Louis Neefs’ stem mooie en minder mooie liedjes zingt.

Jennifer Jennings was net gekomen toen de a-zijde afsprong en ik net het regionaal nieuws van Radio 2 te horen kreeg. Tuffend door Vlaams-Brabant leerde ik dat in Vilvoorde het bier is afgeschaft in een voetbalkantine. Een beslissing om de jeugdspelertjes te beschermen, maar volgens anderen dan weer een besluit om de islamitische voetballers niet te schofferen.

Een voetbalkantine zonder bier, dat lijkt me nogal surrealistisch. Mijn gedacht!

De presentator was ondertussen overgegaan tot zijn prijsvraag waarbij je Affligembier kon winnen. Een mooi staaltje van verzet door Radio 2. Al dat gedoe over bier deed mijn dorstige keel geen goed en ik voelde al smakkend dat ik eigenlijk wel een brouwsel kon gebruiken. Een Slurfke? Want, dat wist diezelfde weerspannige presentator me ook te vertellen, blijkbaar gaat een kleine brouwerij een nieuw bier op de markt brengen dat genoemd wordt naar het bier uit de televisieserie ‘Thuis’. Op een kwartiertje bollen door het Vlaamse Brabant ging het over een bierverbod, een bierwedstrijd en een televisiebier. Als we nog enige vorm van nationale trots kennen, dan is dat toch het bier. Het verhaal van Houellebecq zal in ons land pas weerwerk krijgen wanneer men aan het bier raakt. Geloof me.

Ik draaide m’n bandje om. ‘Nee, Marcel’, zei ik tegen mezelf, ‘je hebt geen tijd om aan een café te stoppen.’ Ik hoopte dat Neefs mijn gedachten wat zou helpen verzetten. ‘Een geluk dat ik geen cassetje van Bobbejaan Schoepen meeheb.’ Zelfs ik vind mijn opmerkingen flauw.

Dus halfweg tussen Gent en Dendermonde, bleven we gezellig hangen. Want we lieten ons daar vangen aan de zon in een liter wijn.’

Het hielp niet echt.

‘Hoc est amoris poculum, doloris est antidotum.’

Uw toegenegen Minister van Straat.

 

Foto: (c) Reporters

Marcel 't Kint observeert het dorpsleven en de wereld om hem heen. Hij beoefende twaalf stielen en beging evenveel ongelukken.

Meer van Marcel t Kint
Commentaren en reacties