JavaScript is required for this website to work.
post

Een preambule tot verwarring

Harry De Paepe9/6/2016Leestijd 2 minuten

Ja maar, welke grondwet is het nu?

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

De liberale Patrick Dewael legde op 9 juni een ontwerppreambule op onze grondwet neer in de parlementscommissie met de originele naam ‘Grondwet’. Een preambule is in gewone mensentaal een inleiding op een wettekst. Dewael, die tijdens deze regeringslegislatuur zijn tweede vuur heeft gevonden, wil van de grondwet ‘een echt document voor en door het volk’ maken. Dat is mooi. In januari reageerde zijn voorzitster, Gwendolyn Rutten op de oproep tot een nieuwe hervorming van de Belgische staat van de N-VA, met een soortgelijke boodschap. Rutten verklaarde toen in De Zevende Dag: ‘De eerste artikelen van de grondwet gaan over de instellingen, terwijl die moet beginnen met individuele rechten en vrijheden. Met mensen dus.’ Daarmee bevestigde ze Patrick Dewaels aankondiging van zijn preambule enkele dagen eerder. 

Europese grondwet

Liberalen hebben blijkbaar wat met grondwetten. ‘We hebben een nieuwe grondwet voor de EU nodig om het blok op lange termijn meer samenhang te geven’, dat is zowat de natte droom van Guy Verhofstadt, ooit de kompaan van Dewael. Verhofstadt bevond zich in de BBC-studio’s toen hij dit pleidooi hield in 2013. Dat de Britse premier David Cameron een referendum heeft uitgeschreven over het lot van zijn land in de Europese Unie is voor Verhofstadt een ideaal moment voor zo’n grondwet. In oktober 2015 presenteerde hij zijn boek ‘De ziekte van Europa (en de herontdekking van het ideaal)’ waarin hij pleit voor een reanimatie van de nooit aangenomen grondwet van de vroege jaren ’50 die de bestaande natiestaten moest ontmantelen. De droom van een Europese president en zijn ministers verzandde in de vrees voor verlies aan nationale soevereiniteit, en een verlies aan democratie. Dat laatste noemt Verhofstadt in zijn boek nonsens: ‘Het is onzin te beweren dat een Europese federatie onmogelijk is wegens de enorme verschillen tussen de verschillende landen’.

In de war

Intussen ben ik als burger – een term die de VLD destijds hip maakte – nu wel in de war en dat is de schuld van de liberalen. Immers, op Europees niveau vindt dé topspeler van Open VLD dat het tijd wordt voor een Europese grondwet en hij heeft het daarbij vooral over het institutionele. Hij schrijft er zelfs boeken over.

Op federaal niveau vertelt de fractievoorzitter van dezelfde partij dat hij de Belgische grondwet wil opfrissen om de ‘fundamentele spelregels’ van ons land te verankeren. Hij schrijft er preambules over.

Hun voorzitster vindt het belangrijk dat het moet gaan over ‘rechten en vrijheden’ en niet over instituties. Maar als de EU een grondwet moet krijgen, wat is dan nog het nut van een Belgische grondwet?

Kunnen we niet gewoon de bestaande wetten toepassen? Of is dat net iets te eenvoudig?

 

Foto (c) Reporters

Harry De Paepe (1981) is auteur en leraar. Hij heeft een grote passie voor geschiedenis en Engeland.

Commentaren en reacties