JavaScript is required for this website to work.
Binnenland

Een wintermarkt in de herfst

Philip Roose3/11/2018Leestijd 3 minuten

kerstmarkt

kerstmarkt

foto © Reporters

De Kerstmarkt wordt Wintermarkt, ook al gaat ze vooral door in de herfst. Over engeltjes, De Winter van Antwerpen en Pol Van Den Driessche.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

In de media las ik de voorbij dagen dat de kerstmarkt in Brugge sinds twee jaar werd herdoopt in ‘wintermarkt’. Een beetje vreemd, want het evenement begint op al op 23 november en eindigt op 1 januari. In de aardrijkskundeles bij de Gentse jezuïeten leerden we vroeger dat de winter pas op 21 december begon. Maar dat was voor de normverlaging in het katholiek onderwijs. Vandaag is namelijk alles relatief en vloeibaar: ‘gender’, ‘identiteit’ en blijkbaar nu ook ‘kennis’. Maar vanuit astronomisch oogpunt valt de ‘wintermarkt’ voor 2/3 in de herfst. Volgens de ethische principes inzake reclame behoort dit thuis in de categorie ‘consumentenbedrog’. Tijd dat we naar Test Aankoop schrijven. Ollomolle toope!

Antwerpen van De Winter

Brugge is niet de enige grote stad die de kerstmarkt een nieuwe politiek correcte naam gaf. Ook Brussel, Gent en Hasselt kozen reeds voor variaties met het woord winter: van Winterland tot Winterpret. In Antwerpen hebben ze wel nog een kerstmarkt, al worden daar alle eindejaarsevenementen verzameld onder de noemer ‘De Winter van Antwerpen’. Een leuke woordspeling van de Antwerpse burgemeester en zijn West-Vlaamse communicatieadviseur, maar technisch gezien klopt het niet. Filip De Winter is namelijk afkomstig uit Brugge. ‘Antwerpen van De Winter’ was ook een optie. Maar het blijft maar niet lukken voor het Vlaams Belang-kopstuk. Antwerpen weer van ons? Té nie meugn zin!

Pol Van Den Driessche schoot in een Franse colère toen hij het nieuws over de naamsverandering via Facebook te weten kwam. Twee jaar na de feiten weliswaar. Vijgen na Pasen. Of zoals ze in Brugge sinds kort zeggen: vijgen na het lentefeest. Door de commotie rond de Brugse ‘wintermarkt’ leek het er even op dat Van Den Driessche eindelijk een item gevonden had om zijn burgemeestercampagne op gang te trekken. Twee weken nà in plaats van voor de gemeenteraadsverkiezingen! t’ Wa gennavanse.

Miserie in Brugge

Misschien is hij intussen begonnen met de pré-campagne voor 2024. Dat kan ook. Van Den Driessche staat niet echt gekend omwille van zijn gevoel voor timing. In de politiek reageert hij meestal te laat, zoals met deze naamsverandering. Hij danst ook volledig uit het ritme. Zelf gezien in Plopsaland. Voor de N-VA waren de gemeenteraadsverkiezingen in Die Scone trouwens een complete flop. Slechts 10,99 procent van de Bruggelingen surfte mee op de gele golf. ‘Dat komt door de verzanding van het Zwin! De golven komen niet meer tot aan Brugge! Daar kan ik toch niet aan doen!’, gaf de gecoöpteerde senator als uitleg op het partijbestuur. De partij verloor meer dan 8 procent en hield nog vijf van de tien zetels over. Een halvering! Dat lijkt mij genoeg stof voor een vervolg op zijn roman Mysterie in Laken. Ik heb ook al een titel indien het zover komt: Miserie in Brugge.

Iedere politicus met wat eergevoel en verantwoordelijkheidsbesef zou na zo een electorale afstraffing meteen ontslag nemen. Maar dat zijn jammer genoeg twee zeldzame eigenschappen in de Belgische politiek. Even zeldzaam als vrouwelijke economen die bekwaam genoeg zijn om in het directiecomité van de Nationale Bank te zetelen. Toch volgens CD&V-voorzitter Wouter Beke. De avond van de nederlaag gaf Pol Van Den Driessche zowat iedereen de schuld behalve zichzelf. En dan te denken dat hij er pas op 14 oktober in slaagde om voor het eerst verkozen te geraken.

Hij huilde op de verkiezingsavond zoveel krokodilletraantjes dat het Venetië van het Noorden dreigde over te stromen zoals die Italiaanse zusterstad aan de Adriatische kust. Gelukkig waren de Brugse sluiswachters op de verkiezingsnacht de Dampoortsluis vergeten toe te doen. In de Siphon even verderop was de paling wel zeer vers die avond, direct vanuit de Damse vaart op het bord. ’t Wa von lekt min luptje!

Katholieken schofferen

Terug naar de kerstmarkt. Piet Vanderyse, de voorzitter van het Brugse Handelscentrum en organisator van de ‘wintermarkt’, verklaarde aan Humo dat de oude naam ‘kerstmarkt’ te nadrukkelijk verbonden was met het katholieke geloof. Horror! Om de toeristen en ongelovigen niet te schofferen werd daarom besloten tot een meer neutraler woord. Blijkbaar mogen in het politiek correcte Vlaanderen alleen katholieken ‘geschoffeerd’ worden. Zelfs de engeltjes in de kerstverlichting werden door de progressieve moraalridders vervangen. Vreemd, want engelen zijn genderneutraal en multicultureel. Ze komen voor in de meeste religies over heel de wereld. En bovenal, ze zijn ecologisch! Geen properder transportmiddel dan eigen vleugels, toch?

Benieuwd of het Brugse schepencollege ook een naamsverandering voor de Heilige Bloedprocessie op het programma van de volgende gemeenteraad heeft staan. Misschien wil ze deze eeuwenoude katholieke traditie ook wel helemaal afschaffen. Twee groepen deden het hen reeds voor: een groep Gentse fanatieke Calvinisten in 1578 tot 1584 en de atheïstische Directoire-aanhangers van 1796 tot 1801. Niet echt een rijtje waar men als beschaafde mens wil toebehoren. Als Brugse zot misschien wel. De katholieke humanist Juan Luis Vivès (1492-1540) schreef ooit over mijn geboortestad: ‘Telkens ik naar Brugge terugkeer, heb ik het zalige gevoel thuis te komen.’ Maar toen was er nog geen wintermarkt in de herfst.

Tot de noaste keer!

 

Philip Roose (1979) studeerde geschiedenis in Leuven en Granada en marketing en management in Parma. Hij woont in Catania (Sicilië) en exporteert Italiaanse wijnen. Samen met Joost Houtman schreef hij het boek 'Bella Figura: Waarom de Italianen zo Italiaans zijn?' (Uitgeverij Vrijdag; verschijnt 31 mei 2018).

Meer van Philip Roose

Woorden scheppen de realiteit, of toch de perceptie ervan. Philip Roose over de instrumentalisering van taal.

Commentaren en reacties
Gerelateerde artikelen

De oorlog tussen Israël en Hamas, islamisme, terreuraanslagen, fake feminisme, westerse zelfhaat, … Het hangt allemaal samen, schrijft Darya Safai in haar boek. Het werk is ons boek van de week.