EU vraagt G7 om hulp voor vluchtelingencrisis

De Groep van Zeven of G7 is een intergouvernementeel forum van zeven vooraanstaande industriële staten dat vooral gericht is op economie en financiën. Sinds de top in Venetië (1980) wordt er telkens ook een aparte politieke verklaring uitgegeven.

Sinds 1998 zijn er ook bijeenkomsten van de G8, dit zijn de leden van de G7 plus Rusland. De G8 vervangt echter de G7 niet. Vooral sinds het begin van de kredietcrisis in 2007 en de Europese staatsschuldencrisis van 2010 plegen de G7-landen weer regelmatig overleg zonder Rusland. Naar aanleiding van de annexatie van de Krim door Moskou in 2014 werd besloten om ‘voorlopig’ niet meer samen te werken met Rusland. Sedertdien komt de groep weer als G7 samen.

Het voorzitterschap gaat steeds naar een van de lidstaten. Het land dat het voorzitterschap bekleedt wordt belast met de organisatie van de conferentie en levert de gastheer of gastvrouw voor het gebeuren.

Top 2016

De 42e G7-top vond plaats op 26-27 mei 2016 in de Japanse stad Shima. Gastheer was de Japanse minister-president Shinzo Abe. Deelnemers waren de leiders van de G7-lidstaten. De EU was vertegenwoordigd door de permanente voorzitter van de Europese Raad, Donald Tusk, en de voorzitter van de Europese Commissie, Jean-Claude Juncker. Speciale gasten van de voorzitter waren de regeringsleiders van Bangladesh, Indonesië, Sri Lanka en Vietnam.

De vluchtelingencrisis in de wereld stond niet op de vooral economische en financiële agenda. Toch kaartte Donald Tusk dit thema aan bij de aanvang van de Top op 26 mei. Hij beklemtoonde dat de crisis niet uitsluitend Europees is maar wereldomvattend en dat daarom de G7 de leiding moest nemen om ze te beheersen. Hij gaf toe dat om geografische redenen Europa een leidende rol op dat gebied zal moeten blijven spelen maar zag toch drie sectoren waar de hulp van de G7 meer dan gewenst is.

Eerst en vooral bij de wereldwijde hulpverlening aan vluchtelingen in landen zoals Jordanië, Libanon en Turkije die samen al zowat 4 miljoen vluchtelingen uit Syrië hebben opgevangen. Ten tweede kan de G7 internationale financiële instellingen en andere schenkers aanzetten om hun bijdrage te verhogen. De door de EU samen met de Europese Investeringsbank beheerde fondsen voor Afrika, Syrië en Turkije, kunnen daarvoor als model staan. Tot slot dient de G7 te helpen bij het opzetten van legale migratiekanalen en kan de groep ook bijdragen tot het oprichten overal ter wereld van nieuwe, wettelijke nederzettingen voor de vluchtelingen.

In hun slotdeclaratie stemden de G7 leiders met al de door Tusk gedane voorstellen in. Of dat de EU financieel ook echt wat zal opbrengen is nog maar de vraag.

Libië

Inmiddels overweegt de Unie, naar verluidt, wel de aankoop van onbemande radiobestuurde vliegtuigjes om haar zeegrenzen onder controle te houden en migrantenboten te ontdekken vooraleer zij Europa bereiken. Het kostenplaatje bedraagt 67 miljoen euro. De vliegtuigjes zouden vooral worden ingezet om de migrantenstroom uit Libië in te dammen. Dat land is de jongste tijd een draaischijf geworden voor massamigratie uit het Midden-Oosten en Afrika en dreigt bovendien in de handen van IS te vallen (zie het eerdere artikel Internationale steun voor Libië).

Foto: De G7-top in Shima.  (c) Reporters