Achter het uitlekken van het corruptieschandaal in het Europees Parlement blijkt een diplomatieke vuile oorlog schuil te gaan tussen de Verenigde Arabische Emiraten en hun aartsvijand Qatar. Beide Arabische oliestaten bedienden zich van louche ngo’s in Brussel en Italië. In bepaalde gevallen bleken hoofdverdachten zelfs van twee walletjes te eten. Ondertussen financierde de Europese Commissie jarenlang de betrokken ngo met miljoenen euro om te lobbyen.

Italiaanse ngo’s

Het laatste nieuws is dat de Verenigde Arabische Emiraten achter het uitlekken van het corruptieschandaal met Qatar en de socialisten zaten. De Emirati’s zouden de Belgische geheime diensten getipt hebben. Merkwaardig genoeg zaten de Emiraten vrijdag zelf op het beklaagdenbankje toen hun band met de Poolse Europarlementariër Radek Sikorski uitgebracht werd door de Nederlandse krant NRC.

Om de situatie uit te leggen, moeten we even terug naar januari 2022. Toen publiceerde een Brusselse niet-gouvernementele organisatie (ngo) een rapport getiteld UNDUE INFLUENCE: an investigative report on foreign interference by the United Arab Emirates in the democratic processes of the European Union. De auteur van de studie over de ongepaste invloed van de Emiraten was Nicola Giovannini. Hij presenteert zichzelf als politoloog en onderzoeker aan de ULB (wat-ie blijkbaar al jaren niet meer zou zijn, als hij het ooit was). Daarnaast presenteert hij op een Italiaanse socialistische zender een wekelijkse uitzending genaamd Non c’è Pace Senza Giustizia. In het Engels vertaald is dat No Peace without Justice: toevallig de naam van een andere betrokken ngo.

Landen in diskrediet brengen

In 2004 richtte hij samen met het toenmalige Italiaans socialistisch Europarlementslid Maurizio Turco de Belgische vzw Droit Au Droit Ass. Internationale aisbl op. Turco was een vertrouweling van voormalige Eurocommissaris Emma Bonino. In totaal zijn er op die manier al vier socialistische vzw’s betrokken in het corruptieschandaal, waarvan drie op hetzelfde adres als No Peace without Justice.

De ngo Droit au Droit International trad in dat rapport uit 2022 op als aanklager van de Verenigde Arabische Emiraten. Dat land zou via adviesbureaus, denktanken en beleidscentra in Brussel landen als Iran, Turkije en Qatar in diskrediet willen brengen. Giovannini wees vooral het Brussels Center for International Relations and Human Rights (BIC) en European Eye on Radicalization (EER) met de vinger. De Emirati’s zouden ook veel werken via de European Foundation for Democracy (EFD). EFD is een lobbygroep opgericht door Italianen, maar die zeer veel geld ontving van de Amerikaanse regering en van Amerikaanse liefdadigheidsinstellingen. De organisatie heeft ook de kwalijke reputatie islamofoob en pro-Israël te zijn. Dat laatste beweerde Giovannini ook in zijn rapport wanneer hij EFD onder andere beticht van een hetze tegen de moslimbroeders en tegen Qatar.

Nicola Giovannini

Met copieuze diners, snoepreisjes en andere soft-powertrucs zouden de Emirati’s ook Europese parlementsleden verleiden, aldus Giovannini in zijn rapport uit 2022. Door de onthullingen over Sikorski bleken die soft-powertrucs vooral betaalde snoepreisjes naar Dubai of Abu Dhabi voor ‘conferenties’ te zijn.

Nu wil het toeval dat de auteur Nicola Giovannini ook betrokken was bij de ngo No Peace without Justice. De ngo is betrokken in het kanaliseren van geld naar socialisten in het corruptieschandaal dat de bijnaam Qatargate kreeg. Dit is vernoemd naar Qatar: het land waarvoor Giovannini het zo edelmoedig opnam in zijn rapport dat de Emiraten beschuldigde van ongepaste invloed op de Europese Unie. Bij deze laatste ngo was Giovannini verantwoordelijk voor de ‘public affairs‘: een mooiere naam voor lobbying.

Grote EU-subsidies

Lobbying die merkwaardig genoeg ook op veel financiële steun vanuit de Europese Unie zelf kon rekenen. Een betrouwbare bron bij de Europese Commissie deelde aan Doorbraak mee dat de Europese Commissie negen projecten van de ngo No Peace without Justice subsidieerde.

Zeven van die projecten zijn afgerond en de definitieve betaling van de subsidies werd gedaan. Zij liepen over een periode van vijftien jaar, te beginnen in 2006. De projecten streefden doelstellingen na zoals ‘het versterken van het internationaal strafrechtsysteem’, ‘promoten en beschermen van mensrechten van kinderen en jongeren in Syrië’ of ‘het bevorderen van de rapporteringscapaciteit van de Libische regering en het middenveld over mensenrechten’. De totale financiering door de Europese Commissie voor de zeven afgeronde projecten bedroeg iets meer dan vijf miljoen euro.

EU-subsidies voor twee nog lopende projecten bedragen 2,7 miljoen euro. Van dat bedrag is 1,37 miljoen euro nog niet betaald en dat is nu uit voorzorg bevroren terwijl de Europese Commissie de besluiten van de Belgische Justitie afwacht in het omkoopschandaal.

Eén naam, twee organisaties

Waarom die subsidiebedragen niet consulteerbaar waren in het Financial Transparancy System (FTS) van de Europese Unie kon de bron binnen de Europese Commissie niet verklaren. Ondertussen is een deel wel zichtbaar bij de FTS. Ook kon de bron meedelen dat de Brusselse vzw No Peace without Justice nooit subsidies ontving van de Commissie. De Italiaanse zusterorganisatie Comitato Non C’e’ Pace Senza Giustizia bleek de begunstigde van de miljoenen euro. De personen achter Non c’è Pace Senza Giustizia en de Brusselse vzw zijn dezelfde: Turco, Giovannini, enzovoort. En de naam is dezelfde: allebei gebruiken ze de Engelse benaming alsof het één organisatie gold.

Ondertussen zou blijken dat Pier Antonio Panzeri dubbelspel speelde en zowel van Qatar als van hun aartsvijanden, de Verenigde Arabische Emiraten, geld ontving.