JavaScript is required for this website to work.
Binnenland

Evenwichtskunsten in het Concertgebouw

Behoedzame N-VA wil de overwinning niet verkwanselen

Klaas Cobbaut27/4/2014Leestijd 3 minuten

Wendbaar én kwetsbaar – dat beeld blijft hangen na het N-VA-verkiezingscongres in Brugge. De partij laat sterke staaltjes zien, maar heeft de buit nog lang niet binnen. Een verslag van onze man ter plaatse.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

I always cheer up immensely if an attack is particularly wounding because I think, well, if they attack one personally, it means they have not a single political argument left’, zo citeerde N-VA-voorzitter Bart De Wever – zonder haar bij naam te noemen – wijlen Margaret Thatcher. Om daar meteen aan toe te voegen: ‘Dat is een citaat van een Dame die zeker niet in deze zaal zit. Ik zie hier niet eens iemand die zelfs maar op haar lijkt’.

Het vat het verkiezingscongres van N-VA goed samen. De partij deed zondag haar uiterste best om het beeld tegen te spreken als zouden de Vlaams-Nationalisten baby Thatchers zijn. Dat gebeurde vooral met inhoud. Hoewel N-VA tot nu toe een offensieve campagne heeft gevoerd, waren er zondag opvallend weinig uitvallen naar andere partijen – enkele sneren naar ‘de socialisten’ uitgezonderd. Er werd ook enkele keren verwezen naar het CD&V-congres dat een dag eerder in dezelfde zaal uitgebreide aandacht had geschonken aan N-VA. Toch lag de klemtoon duidelijk op de eigen voorstellen.

Vooral Onderwijs werd sterk naar voor geschoven als campagnethema. Naast Vlaams fractieleider Diependaele, gingen ook vice-minister-president Bourgeois en De Wever uitgebreid in op het belang van sterke scholen. Behalve het nogal vage voornemen om de leerkrachten centraal te stellen, was er de stevige belofte om vooral geen brede eerste graad in te voeren en het onderscheid tussen ASO en TSO overeind te houden. Daarmee neemt N-VA duidelijk stelling ten aanzien van enkele knopen die volgens het Masterplan Onderwijs doorgehakt moeten worden in 2016.

Verder ging er opvallend veel aandacht naar sociale thema’s. Binnen N-VA leeft sterk het gevoel dat de ‘warme’ voorstellen van de partij na de voorstelling van het verkiezingsprogramma veel te weinig aandacht hebben gekregen in de media. Daarom werd er stevig ingezoomd op voorstellen zoals de verhoging van het leefloon, de versterking van het wettelijk pensioen, en het beleid voor personen met een beperking. Zeker na de recente aanvallen uit CD&V-hoek, kon het geen kwaad om N-VA nog eens in de verf te zetten als een sociale – ‘maar niet socialistische’ – partij.

Strakke regie
Het N-VA-congres was opvallend strak geregisseerd. De sofagesprekken – waarbij telkens drie kopstukken geïnterviewd werden – oogden spontaan, maar waren eigenlijk donders goed voorbereid. Zelfs in het videoverslag dat N-VA zelf publiceerde, kan je soms het papier met tekst zien liggen op het bijzettafeltje. Zowel de vragen als de antwoorden waren goed doorgesproken – al hield niet iedereen zich even trouw aan zijn tekst. Zo was de opmerking over Vincent Kompany – die veel te danken zou hebben aan het Nederlandstalig onderwijs én aan flaminganten – helemaal niet afgetoetst bij de partijleiding. Achter de schermen was flink wat tandengeknars te horen over dat ‘persoonlijke initiatief’ van Brussels lijsttrekker Johan Van den Driessche – zelfs het woord ‘stunt’ was te horen bij medewerkers van het partijsecretariaat. De strategen van de N-VA weten goed genoeg dat de partij beter ver uit de buurt van de Rode Duivels blijft.

Het hele congres illustreerde vooral hoe N-VA de eigen campagne voortdurend bijstuurt op basis van de gebeurtenissen en de kritiek. N-VA zou een hardvochtig beleid voorstaan? Dan focust het verkiezingscongres stevig op de sociale voorstellen. N-VA zou het Vlaamse beleidsniveau programmatorisch verwaarlozen? Dan wordt er in de toespraken sterk de nadruk gelegd op een Vlaamse bevoegdheid, zoals onderwijs. N-VA zou een te cassante koers varen en alle mogelijke bondgenoten de gordijnen injagen? Dan blijft N-VA relatief vriendelijk voor andere Vlaamse partijen. Het verkiezingscongres kan gelezen worden als een antwoord op de kritiek die de partij al kreeg. Dat toont aan dat de partijtop liever voorzichtig blijft. Het besef bestaat dat de buit nog niet binnen is. De overwinning lijkt dichtbij, en geen enkele N-VA’er wil door stommiteiten in de laatste rechte lijn de voorsprong in de peilingen verkwanselen. Vandaar ook de ergernis over de uitspraken van Johan Van den Driessche: dat soort ‘stunts’ kan de N-VA zich momenteel niet echt permitteren. In zijn toespraak vroeg De Wever zijn militanten dan ook om te blijven vechten voor elke stem: ‘Laat u niet in slaap wiegen door de peilingen’.

Het blijft een delicate evenwichtsoefening. Op het N-VA-hoofdkwartier zijn er veel die opgelucht gaan ademhalen als die verkiezingen eindelijk achter de rug zijn.

 

Categorieën

Klaas Cobbaut (1979) is ambtenaar. Hij heeft weleens gehoord dat zijn thuisstad Aalst niet de mooiste plek ter wereld is, maar dat doet hij af als laster van jaloerse kwatongen. Vanuit zijn ajuinenstad overschouwt hij lokale en vaderlandse politiek.

Commentaren en reacties