Wetenschapsbeleid

Thomas Dermine (PS) is de staatssecretaris voor Wetenschapsbeleid. Hij is een ‘ex-McKinseyboy’, en vertrouweling van PS-voorzitter Magnette. Hij heeft dus dezelfde achtergrond als Audrey Hanard, voorzitster van Bpost en bestuurslid van Proximus, die net voor haar zwangerschapsverlof de CEO van Bpost, Dirk Tirez, wandelen stuurde omdat hij voorrang gaf aan bedrijfseconomische overwegingen. Ook zij werkte een tijdje voor de managementconsultant McKinsey.

Dermines Nederlands is net als dat van zijn voorzitter Magnette heel goed, maar op televisie verkondigt hij in woorden een beleid dat erop gericht is de bevolking actiever te maken en aan het werk te zetten, maar in de praktijk blijkt dit zeker niet uit de daden van zijn partij PS. Recent ondernam hij acties die niet in het voordeel van Vlaanderen zijn.

Dynastiepaleis op de Kunstberg

Zo is er het verhaal rond het Dynastiepaleis in hartje Brussel. Het werd gebouwd in 1958 voor de wereldexpo en staat op de Kunstberg naast het standbeeld van Koning Albert op zijn paard (vlakbij het Centraal Station). Dit gebouw is eigendom van de federale Regie der Gebouwen, en stond al een tijdje te verkommeren. Ze gaf het in 2018 in concessie aan Toerisme Vlaanderen, dat er immersietentoonstellingen rond oude Vlaamse (schilder)meesters organiseerde.

Er kwam ook een succesvolle horecazaak na een correcte openbare aanbesteding, en er werden voor 500 000 EUR investeringen in gedaan om het gebouw weer bezoekbaar te maken met nutsvoorzieningen.

In navolging hiervan wilde de Vlaamse minister van Toerisme, Demir, met dit gebouw een visitekaartje voor toeristisch Vlaanderen in Brussel afleveren. Men startte onderhandelingen met de federale Regie der Gebouwen om eigenaar te worden van het gebouw.

Ineens ontdekte blijkbaar ook Dermine de potentie van het gebouw, maar deze keer als uithangbord voor het Belgische wetenschappelijk en cultureel patrimonium. Er werd geopperd dat de concessie voor Vlaanderen toch verlopen was, alhoewel duidelijk gebleken was dat men op zijn minst deze wilde verlengen. Er werden deze keer echter voorwaarden aan gekoppeld, zoals het feit dat alle logo’s van de federale instellingen erop te zien zouden zijn.

Dit was een brug te ver. De Vlaamse Gemeenschap moest dan ook het onderspit delven, en de PS kon in hoofde van Dermine met de buit gaan lopen. De Regie der Gebouwen gaat het Dynastiepaleis nu verder renoveren met federaal (en dus voornamelijk Vlaams) geld. Vlaanderen nam het initiatief en investeerde, maar komt van een kale reis terug thuis.

Dure nieuwe astronaut

Dermine is blijkbaar niet aan zijn proefstuk toe. Onlangs werd de Waal Raphaël Liégeois door de ESA (European Space Agency) geselecteerd als ruimtevaarder, samen met anderen uit Groot-Brittannië, Frankrijk, Spanje en Zwitserland. Maar los van de persoon van Liégeois, die blijkbaar mooie geloofsbrieven heeft, toch enkele bedenkingen.

De astronautkeuze wordt vooral bepaald door de mate sponsoring ten voordele van de ESA. Om de kandidatuur van Liégeois te versterken verhoogde men trouwens de jaarlijkse Belgische bijdrage vanaf 2023 van 255 naar 305 miljoen EUR. Dit is maar liefst een verhoging van 50 miljoen EUR per jaar, wat overeenstemt met een stijging van 20 procent! Wel een heel duur prijskaartje voor een land met een kolossaal begrotingsdeficit. Volgend jaar wordt het met een begroot deficit van 5,9 procent van het bruto binnenlands product (bbp) relatief het grootste tekort binnen de Europese Unie (EU).

In de wandelgangen fluistert men trouwens dat eigenlijk een Vlaming uit Kortrijk het sterkst uit de selectieproeven van de ESA kwam, maar door de sterke lobbying van Dermine ging de Waal Liégeois met de buit lopen.

Twee maten en twee gewichten

Voor Dermine zijn alle Belgen dus duidelijk niet gelijk voor de wet. En om zijn doel thuis te halen gaat het geld heel gemakkelijk de deur uit, alhoewel het beter voor andere doeleinden gebruikt kan worden.

De staatskas van Wallonië is leeg, en dus doet de PS via haar vertegenwoordigers in de federale regering ruimschoots een beroep op de federale kas om haar dure projecten te financieren. Daarbij is het voor de PS goed meegenomen dat het grootste deel van dat geld uit Vlaanderen komt. Responsabilisering is aan hen niet besteed. De Vlaming verliest dus twee keer.

Machtspolitiek

Daarbij tracht men op basis van pure machtspolitiek de eigen basis te versterken. Deze twee anekdotes (die we te weten komen), samen met de recente subsidiestrijd rond het krantenbedelingscontract binnen Bpost, tonen echter aan dat de PS een goed georganiseerde en geoliede machine is. Schandalen, zoals we recent gezien hebben, doen haar praktisch geen pijn. In feite is de federale kas dé reden waarom ze wil dat België blijft bestaan: het financiert het minimumpensioen, het minimumloon, … de sociale zekerheid in het algemeen.

Institutioneel en juridisch heeft ze daarbij alle middelen in handen om het status quo te handhaven. Hervormen heeft voor de PS slechts zin als ze er zelf garen uit kan spinnen. En de Vlaamse meerderheidspartijen laten maar betijen.

Reeds in 1981 zei begrotingsminister Guy Mathot dat ‘het begrotingstekort er vanzelf gekomen was en ook vanzelf weer zou verdwijnen’. Het tekort bedroeg toen zelfs 16 procent van het bbp! Zulke situaties zijn heel inflatoir, waardoor de schuld relatief daalt, net zoals de liquide monetaire activa bij de vermogenden die daardoor armer worden. Het kan goed zijn dat velen binnen de PS nog zo redeneren, al dan niet onder druk van de marxistische en unitaire PTB/PVDA. Wie kan dit doen stoppen? Of kijkt iedereen weer naar Europa als reddingsboei waarbij men de eigen onmacht nogmaals in de verf zet?