Zeer slecht nieuws: mosterd is nauwelijks nog te verkrijgen, wie niet hamsterde heeft pech. Er is geen mosterdzaad meer voorhanden om dat onmisbare keukeningrediënt te fabriceren. Dat blijkt vooral uit Rusland en Oekraïne te komen, een reden te meer om deze oorlog snel te beëindigen. Pas als het er niet meer is, weet men wat men mist. Mosterd is vitaminerijk én een smaakbom. Dat de verlichtingsfilosoof Immanuel Kant er verzot op was, zegt iets over zijn visie op vrijheid: de…
Niet ingelogd - Plus artikel - log in of neem een gratis maandabonnement
Uw Abonnement is (bijna) verlopen (of uw browser moet bijgewerkt worden)
Uw (proef)abonnement is verlopen (of uw browser weet nog niet van de vernieuwing)
Zeer slecht nieuws: mosterd is nauwelijks nog te verkrijgen, wie niet hamsterde heeft pech. Er is geen mosterdzaad meer voorhanden om dat onmisbare keukeningrediënt te fabriceren. Dat blijkt vooral uit Rusland en Oekraïne te komen, een reden te meer om deze oorlog snel te beëindigen.
Pas als het er niet meer is, weet men wat men mist. Mosterd is vitaminerijk én een smaakbom. Dat de verlichtingsfilosoof Immanuel Kant er verzot op was, zegt iets over zijn visie op vrijheid: de samenleving heeft straffe mosterd nodig die de smaakpapillen wakker houdt en ons behoedt voor routineuze, sluipende neutraliteitsgedachten, ook wel als politieke correctheid herkenbaar.
Een perfecte ezelsbrug naar minister van Overheidsbedrijven en Ambtenarenzaken Petra De Sutter (Groen), die haar personeel in een omzendbrief aanmaant tot genderneutraal taalgebruik. Aanspreektitels zoals mevrouw of mijnheer zijn te seksueel bepalend, maar ook uitdrukkingen zoals ‘zich vermannen’ of het woord ‘bemanning’ kunnen niet meer door de beugel. ‘Leraar’ of ‘lerares’: niet ok, houd het bij de onzijdige ‘leerkracht’, want de persoon in kwestie zou wel eens in transitie kunnen verkeren of zoekende zijn naar het juiste geslacht.

Geen voil janetten
De ‘vrijheid te zijn wie je bent’ is een spookbeeld en een karikatuur van wat vrijheid echt betekent. In je ondergoed op straat lopen tijdens een pride moet inderdaad kunnen, we gaan er niet preuts over doen. Dat een federaal minister mee op deze exhibitionistische kar springt, ik zal haar op het beleid afrekenen en niet op deze carnavalsact.
Die identitaire worsteling bespaart de overheid, het systeem, een hoop kritische luizen, want vanaf dan is men niet meer op zoek naar de mosterd maar naar zichzelf en kunnen de psychologen en plastische chirurgen het overnemen.
Het herinnert wel aan het feit dat men tegenover dat Aalsterse volksfeest veel minder tolerant was. Het werd drie jaar geleden vanwege het voltallige politiek establishment in de ban geslagen omwille van die fameuze praalwagen met Joodse karikaturen, en meteen door de UNESCO als erfgoed gecancelled. Het recht dus van vrije expressie, het recht om te zijn wie je bent. Als het maar geen voil janet is.
Die dubbele moraal is interessant. Het verbod op seksisme en racisme is een achterdeur waarlangs totalitaire tendensen binnen komen, om ons te wennen aan een nieuwe realiteit van taalcontrole én algemene bevoogding. Nota bene met de seksuele diversiteit als argument.

Made in China
Die mainstream media gingen de laatste drie jaar geregeld overstag. Er werd tijdens de covid-periode druk geëxperimenteerd met vrijheidsberoving en het invoeren van de controlestaat, onder het mom van een sanitaire noodzaak. De pasjes en het nachtelijk uitgaansverbod zijn ondertussen weer verleden tijd, maar onze steden hangen vol met camera’s op alle mogelijke plaatsen, met Kortrijk, de stad van de liberale Vincent Van Quickenborne, minister in de superdiverse Vivaldi-regering, op kop. De alomtegenwoordige camera’s van Vincent blijken bovendien van het merk Hikvision, een Chinees staatsbedrijf met het leger als grootste klant.
Daar is nu wat commotie rond ontstaan dankzij een waakzame oppositie (nota bene van CD&V-signatuur), maar Van Quickenborne en C° blijven uitermate ambitieus in de installatie van de ‘slimme stad’. De overheid is er niet meer voor de burgers, we moeten onszelf nu tegen die opdringerige overheid beschermen, dat is de omgekeerde wereld. Daar vinden groen en blauw elkaar perfect. Het toont aan hoe onder de radar en achter de diversiteitsfaçade, een bemoeizuchtige klerkenstand de burgerlijke vrijheden tracht in te perken en greep wil krijgen op het discours, zonder dat het woord ‘censuur’ hoeft te vallen.
Om al deze redenen raad ik de gisteren stakende ambtenaren aan om vanaf nu, bij wijze van protest, de richtlijnen tot zogenaamd ‘genderinclusief taalgebruik’ naast zich neer te leggen, als een belachelijke vorm van verwoking. In de opiniepers en onze culturele sector is het wachten op zo’n signaal: een statement dat de mosterd schaars is, en de zaadjes van de vrijheid kostbaar.
Luistertip: Rammstein – ‘Dicke Titten’