JavaScript is required for this website to work.
Binnenland

Georges-Louis Bouchez: optimistische doorzetter

Belgische informateurs hebben meer dan één kwaliteit nodig

Jules Gheude14/12/2019Leestijd 3 minuten
Georges-Louis Bouchez

Georges-Louis Bouchez

foto © reporters/Quinet

Zou het kunnen dat Philippe Coburg met Georges-Louis Bouchez nu een bekeerde ruziemaker als informateur heeft aangesteld?

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

De nieuwe voorzitter van de MR is duidelijk onder een gelukkig gesternte geboren. Nauwelijks had hij zijn master Rechten van de ULB in handen in 2009, of hij werd al adviseur in het kabinet van Didier Reynders, toen vicepremier en minister van Financiën, en het jaar daarop assistent bij Hendrik Vuye, professor Publiek Recht aan de Facultés universitaires Notre-Dame de la Paix in Namen. In 2011 kreeg hij aan de universiteit van Bergen de Rechtsoefeningen als opdracht, en volgde hij op Buitenlandse Zaken zijn mentor Didier Reynders.

Toen al was hij een politiek beest dat met zijn permanente brede glimlach zelfvertrouwen en een wilskrachtig optimisme uitstraalde. ‘Zijn looks zijn verpletterend,’ vertrouwt een bewonderaarster ons toe. En inderdaad, nauwlettend onderhoudt hij die allures van Hollywoodacteur.

Een bokswedstrijd

In Bergen is hij lijsttrekker voor de MR bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 – pas zesentwintig dan – wordt verkozen en weet het schepenambt voor financiën, budget, tewerkstelling, duurzame ontwikkeling en informatica in de wacht te slepen.
Maar zijn relatie met de socialistische burgemeester Elio Di Rupo raakt zodanig vergiftigd dat de breuk met de kopman van MR op 19 april 2016 bezegeld wordt en de partij zodoende naar de oppositie verwezen.

Intussen had – van november 2014 tot april 2016 – Georges-Louis Bouchez de functies opgenomen van volksvertegenwoordiger voor het Waalse Gewest en afgevaardigde van de Franse Gemeenschap, dit ter vervanging van Jacqueline Galant die federaal minister was geworden.

In Bergen gaat het oorlogje met de PS maar door, tot aan de grote clash van 24 april 2018. Die dag moet de eedaflegging van Anne-Sophie Charle plaatshebben, als nieuwe adjunct-directeur-generaal. Georges-Louis Bouchez brengt, met de bewijzen in de hand de kleine leugentjes en het grote geknoei van de PS aan het licht waarmee die een vertrouwelinge aan het hoofd van de Bergense administratie wil plaatsen.

Di Rupo ontsteekt in woede: Wat een afschuwelijke techniek, voor niets hebt u respect, u bent hatelijk en onwaardig. Waar hebt u dat geleerd? Alles is in volle transparantie uitgelegd, een schande is het. Er is niets van aan, zij heeft geen voorkeurbehandeling gekregen.
Maar Bouchez gaat door: Alweer bewijst de PS dat zij het beheer door vriendjes onveranderlijk laat voorgaan op deugdelijk bestuur, en dat voortrekken en kleine privileges vaste regel blijven.

In de ambiance van een boksarena legt Anne-Sophie Charle ten slotte de eed af, waarna ze in tranen naar buiten gaat met haar verbouwereerde zoontje aan haar hand.
Het optreden van Georges-Louis Bouchez wordt door de voorzitster van de MR-afdeling Bergen-Borinage, Jacqueline Galant afgekeurd en zij biedt Anne-Sophie Charle haar excuses aan.

Ruziemaker

Van die tijd dateert die roep van ‘splijtzwam’ die sommigen Georges-Louis Bouchez toemeten. Maar de man zet zijn politieke traject onverzettelijk verder, goed van de tongriem gesneden en gediend door een stevige dossierkennis (het was een goede leerschool bij Didier Reynders).

Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 in Bergen heeft hij de eerste plaats op een liste citoyenne, de gemengde lijst Mons en Mieux [Bergen en Beter]. Hij wordt herkozen, maar zijn partij belandt in de oppositie ten voordele van een PS-Écolo-meerderheid.
Zijn gespannen verhouding met Jacqueline Galant verklaart wellicht zijn vierde plaats op de lijst voor de Kamer, die hem wordt toegewezen bij de verkiezingen 26 mei 2019. Dat is inderdaad een strijdplaats, en al is zijn score van meer dan 16.000 voorkeurstemmen indrukwekkend, verkozen raakt hij niet want de MR verliest twee zetels in Henegouwen. Hij is nu gewoon gemeenteraadslid en wordt door zijn partij als gecoöpteerd senator aangewezen.

De benoeming van Charles Michel tot voorzitter van de Europese Raad biedt hem de kans te kandideren als voorzitter van de MR. Hij krijgt te maken met vijf uitdagers, maar heeft de steun van de hoge pieten van de partij, ook die van Jacqueline Galant die uiteindelijk besloot de strijdbijl te begraven. In de tweede ronde verslaat hij met 62% van de stemmen minister Daniel Ducarme.

Verzoener

Bij die campagne heeft Bouchez de gedaante van verzoener aangenomen. Ook heeft hij wat betreft de vorming van een federale regering de kaarten duidelijk gelegd: Ik wil een regering met het grootst mogelijke democratische draagvlak. Of dat tot elke prijs mét of zonder deze of gene is, wil ik niet gezegd hebben. Maar als je in Vlaanderen het Vlaams Belang uitsluit, wat volkomen legitiem is, en je sluit ook nog eens de N-VA uit, dan zet je 46% van het Vlaamse electoraat weg en heb je een tijdbom in het huis België. En hij voegt daaraan toe: Een regering met zijn zessen, dat is onhoudbaar.
Zoals men ziet is zijn taal onbeschroomd en realistisch. Openhartiger in elk geval dan die van de andere Franstalige partijvoorzitters.

Nu hij als informateur is benoemd, samen met zijn tegenhanger Joachim Coens van de CD&V, noemt hij zich optimistisch en koppig. Het blijft afwachten of deze twee kwaliteiten zullen volstaan om België uit de impasse te helpen. Antwoord op 20 december.

vertaling Marc Vanfraechem

Jules Gheude (1946) is oud-medewerker en biograaf van François Perin. Hij publiceerde meerdere essays over de Belgische communautaire kwestie. In 2009 was hij voorzitter van de Staten-Generaal van Wallonië, een burgerinitiatief om de Waalse geesten van het post-Belgische tijdperk bewust te maken. Sinds 2010 bezielt hij de Gewif (Groupe d’Etudes pour la Wallonie intégrée à la France). Van 1982 tot 2011 was hij directeur aan Wallonie-Bruxelles International (WBI).

Commentaren en reacties