JavaScript is required for this website to work.
post

Gezocht: linkse Vlaamsgezinden en omgekeerd

Naar een nieuwe, écht linkse, écht Vlaamse partij

Tom Garcia29/4/2013Leestijd 3 minuten

Af en toe steekt een linkse Vlaamsnationalist de kop op. Moedig, in het verder door rechts gedomineerde Vlaamse kamp. Af en toe trekt ook ’traditioneel’ links de Vlaamse kaart, zoals nu de sp.a met haar ‘Vlaanderen van Morgen’. Toch blijft de relatie Links-Vlaams moeilijk liggen. Misschien is de tijd rijp voor een nieuwe, écht linkse, écht Vlaamse partij?

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Tot nu toe werden zulke initiatieven gelanceerd door eminente personen en eloquente geleerden, maar misschien is er meer kans als het ook vanuit ‘de mensen’ zelf komt? Want via sociale media en andere kanalen merk ik wel een zekere interesse voor een dergelijk initiatief. Daarom besloot ik, als gewone, ‘kleine man’ in de pen te kruipen en een ballonnetje op te laten.

Is er ruimte voor links in het Vlaamse kamp?

Tuurlijk wel. Vlaanderen heeft altijd al een boontje gehad voor de underdog, voor de zwakkere. Een partij die een Vlaanderen wil uitbouwen, waar er aandacht is voor de zwakkeren in de samenleving, is dus niet bij voorbaat gedoemd.

Er zijn Vlamingen genoeg die niet meer geloven in de verkrampte, versteende Belgische constructie, die met communautaire compromissen de echte vooruitgang en verbetering voor zowel Vlaanderen als Wallonië in de weg staat (als ze die al niet tegenwerkt).

Er zijn Vlamingen genoeg die hun buik vol hebben van multinationals, grootbanken en andere graaiers die zich met de steun van België verrijken op de kap van de werkende mens.

Er zijn Vlamingen genoeg die geloven dat mensen van alle kleuren, strekkingen en overtuigingen kunnen samenleven en bereid zijn te werken aan een open en sociaal Vlaanderen, waar iédereen de kans krijgt op een beter leven.

Maar is er plaats voor Vlaams in het linkse kamp?

Tuurlijk wel. Vlaanderen is de bakermat van de sociale strijd in België. Het streven naar Vlaamse ontvoogding en emancipatie is ooit ter linkerzijde begonnen. De socialisten waren zélf de eersten die inzagen dat het beter was om te ‘splitsen’ in een Vlaamse en een Waalse partij.

Maar meer nog dan dat, biedt een onafhankelijk Vlaanderen zoveel mogelijkheden voor een nieuw links project.

Een onafhankelijk Vlaanderen is een unieke kans om met een schone lei te beginnen en de samenleving helemaal te hervormen. Het geeft zowel Vlaanderen als Wallonië de kans om een aantal zaken aan te pakken op een beheersbaar niveau , naar eigen eer en geweten en zonder blokkage door een overkoepelend bestuur of door de belangen van de ander.

Een onafhankelijk Vlaanderen is een opportuniteit om een heel nieuwe economische koers te varen, om de belastingen en het doel daarvan opnieuw te definiëren, om de sociale zekerheid te reorganiseren en te versterken, om meer aandacht te schenken aan lokaal ondernemerschap en om buitenlands kapitaal te stimuleren hier niet alleen fiscaal voordelig te komen investeren, maar dat in
de eerste plaats te doen in functie van het algemeen belang van de bevolking.

Een onafhankelijk Vlaanderen kan kiezen voor meer basisdemocratie, zodat de betrokkenheid én verantwoordelijkheidszin van de burger vergroot worden.

En doordat het bestuur dichter bij het volk komt, kan Vlaanderen ook efficiënter werken op het vlak van asiel, migratie, drugbeleid, armoede, veiligheid en al die thema’s die de mensen rechtstreeks aanbelangen.

‘Ik heb een droom …’

Het zal dit jaar in augustus precies 50 jaar geleden zijn dat Martin Luther King zijn beroemde redevoering hield in Washington.

Welnu, in Vlaanderen zijn er ook velen die durven dromen. Dromen van een warm, sociaal Vlaanderen. Een Vlaanderen waar niet telkens naar vijanden, maar altijd naar partners gezocht wordt. Waar niet naar schuldigen, maar naar oplossingen gezocht wordt. Waar niet naar verschillen maar naar overeenkomsten gezocht wordt.

Helaas horen we in Vlaanderen vooral de stem van diegenen die wakker liggen en daardoor humeurig brommend alleen nog maar klagen en aanklagen. Tijd dus dat de dromers ontwaken en hun stem ook laten horen.

Misschien met een nieuwe linkse partij, voor dewelke een onafhankelijk Vlaanderen geen doel op
zich is, maar een middel om van onder uit een sociale, inclusieve, vrijdenkende maatschappij op te bouwen.

Misschien met een nieuwe Vlaamse partij, voor dewelke links niet marxistisch, communistisch of anderistisch is, maar staat voor vooruitgang en solidariteit. Vooruitgang zijnde het streven naar een beter leven voor iedereen en solidariteit de verantwoordelijkheid van iedereen om te zorgen voor vooruitgang.

Of beter nog, met beide: een nieuwe, échte LinksVlaamse Partij!

Dat lijkt me een mooie droom, op deze eerste mei.

<Vindt u dit artikel informatief? Misschien is het dan ook een goed idee om ons te steunen. Klik hier.>

Tom Garcia (1967) is zelfstandig reclameman met grote interesse voor migratie, integratie en gemeenschapsvorming. Hij is bezieler en kernlid van Vlinks.

Meer van Tom Garcia

100 jaar geleden stierf de linkse activist Herman Van den Reeck. Hij raakte zwaargewond door een politiekogel tijdens een Vlaams-nationale betoging. Daarmee werd hij een icoon van een aparte generatie.

Commentaren en reacties