JavaScript is required for this website to work.
Multicultuur & samenleven

Het ene pacificatiedebat is het andere niet

Kerst tot Nieuw

Tussen kerst en nieuw kijkt Doorbraak terug op 2013, op zoek naar wat 2014 kan brengen. We doen daarvoor beroep op opiniemakers met ‘meer dan een mening’. Op 8 november organiseerde Doorbraak een identiteitsdebat [http://www.doorbraak.be/nl/nieuws/ikbenookvlaming] i.s.m. de webkrant De Andere Mening. Die komt vandaag aan het woord in onze reeks. 

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Dat debatten rond politieke en maatschappelijke onderwerpen sinds het begin van deze eeuw ontspoord zijn, werd tot op heden meermaals aangekaart door De Andere Mening (D.A.M.). Vanzelfsprekend hebben we het over de communautaire slagvelden die de traditionele partijen sinds de laatste twee verkiezingen aan het leveren zijn, en ook hierin zien we een donker hoofdstuk aankomen in de loop van de volgende verkiezingscampagne.

Even vanzelfsprekend hebben we het over het zogenaamde Islamdebat dat sinds 9/11 is losgebarsten in de vorm van Huntingtons Clash Of Civilizations, terwijl we vanuit D.A.M. het consequent over The Islamic Question, of het Islamitische Vraagstuk, hebben. Sinds de oprichting van De Andere Mening, nu al meer dan twee jaar geleden, heeft deze redactie geen enkel onderwerp of figuur onbesproken gelaten en meermaals zijn we tot regelrechte clashes gekomen met o.a. Etienne Vermeersch, Luckas Vander Taelen, Mia Doornaert en zowat elke politieke figuur van enig belang aan de linker- en rechterzijde van het politieke spectrum.

Het voorbije jaar hebben we ons als redactie, samen met al onze partners, voorgenomen om pacificatiedebatten met ‘conflictueuze’’ gesprekspartners te organiseren. Ondertussen zijn Etienne Vermeersch (Neutraliteitsdebat) en Mia Doornaert (Islamofobiedebat) reeds de revue gepasseerd, en was het telkens een constructief treffen waarbij beide gesprekspartners niets anders dan lof hadden voor de pragmatiek van D.A.M. en de betrokken partners uit het middenveld. De methode van pacificatiedebatten wordt gehanteerd wanneer de noodzaak van een definiërend debat het hoogst is, of wanneer polariserende protagonisten in een positievere debatsfeer moeten worden ‘gedwongen’.

De evolutie van inhoudsloze ‘vuurwerkdebatten’ naar definiërende en/of pacificerende debatten heeft als logisch gevolg dat de popcornzak nu beter wordt vervangen door een blocnote, een pen én een kritische geest. Laat ons hierin niet de indruk wekken dat we allemaal opiniemakers moeten worden, maar een minimum aan zelfstandige én individuele opinievorming is geen overbodige luxe. En laat dàt juist de primaire doelstelling van een gezonde debatcultuur zijn, m.n. een geïnformeerde toeschouwer die met kennis van zaken kan omgaan met de electorale verantwoordelijkheden.

Naast deze gezondere debatcultuur moeten we eveneens streven naar de absolute ontvoogding van de kiezer – allochtoon én autochtoon! –  door op te houden méér waarde aan peilingen dan aan de verkiezingsuitslag te hechten. Hierin zal D.A.M. altijd relativerend optreden tegen opiniepeilers die doordrongen zijn van een misplaatste wishfull thinking.

Tot slot moeten we alles in het werk stellen om het politiek bewustzijn van de kiezer niet meer te laten beïnvloeden door onzinnige stemadviezen. Wie gelooft in een maximaal geïnformeerde kiezer, moet datzelfde geloof tentoon stellen bij zijn/haar kiesgedrag. De vraag luidt alleen of sommigen het zich, in een tijd dat het politiek bewustzijn en de participatie van de verschillende (moslim)gemeenschappen in het maatschappelijk debat nog nooit zo groot zijn geweest, kunnen permitteren om dezelfde lakens uit te delen als in de beginjaren van deze eeuw? Tegen dergelijke onrespectvolle en ondemocratische campagnes, die regelrecht neerkomen op een nadenkverbod vanuit een autoritair geformuleerde stemadvies, zeggen wij inderdaad ‘non’!

Voor D.A.M. zou het jaar 2014 inderdaad veel beter kunnen dan wat we de voorbije jaren door verschillende media en publieke actoren voorgeschoteld hebben gekregen.

Wij hopen dat iedereen dezelfde ambitie koestert om het nieuwe jaar tegemoet te gaan en wensen U allen vrolijke feestdagen toe.

De auteurs zijn beide Chef Politiek van D.A.M.

Foto: Pacificatie van Gent 1576 (origineel)

Doorbraak publiceert graag en regelmatig artikels die door externe auteurs worden aangebracht. Deze auteurs schrijven uiteraard in eigen naam en onder eigen verantwoordelijkheid.

Commentaren en reacties